คือ เราก็ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆไอ้ความรู้สึกเฉยๆกับทุกสิ่งอย่างเนี้ยมันมาได้ยังไง เมื่อก่อนมันไม่ใช่อย่างนี้ เรามีสิ่งที่ชอบหลายอย่างนะพอทำแล้วมันก็ทำให้ไอ้ความรู้สึกเฉยๆหายไปนะ แต่สุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม อย่างเคยรู้สึกว่า อยากมีแฟนจัง อยากมีคนข้างแบบคนอื่นเขาบ้าง แต่สุดท้ายก็ ไม่อยากมีแล้วอยู่คนเดียวดีกว่า มีแฟนแล้วไงมันก็เฉยๆรึป่าววะ บางที่เจอสิ่งหนึ่งที่คิดว่า เห้ย!
โคตรน่าสนใจอะ ต้องตื่นเต้นมากแน่ๆเลย มันกลับ เหรอ อ่อ อืม อือ เออ
มันเฉยๆไปซะทุกอย่าง จนเฉื่อย เฉยชา เมิน สิ่งๆนั้นหรือคนรอบๆข้างที่เราอยู่ด้วยไปเลย แต่มันก็ไม่ได้มีแค่ความรู้สึกเฉยชาอย่างเดียวนะ บางครั้งถ้าได้นั่งอยู่คนเดียว เสียบหูฟัง ฟังเพลงแล้วมันก็จะอารมณ์ประมาณว่าเศร้าๆหน่วงๆ จนไม่อยากทำอะไร
เคยลองเข้าไปอ่านพวก โรคซึมเศร้าด้วย ทำแบบฝึกหัดในเว็บด้วย แต่ก็ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง
จนถึงตอนนี้ มันยังมีความรู้สึกนั้นอยู่ มีใครเคยมีเหรอมีความรู้สึกเฉยๆกับชีวิตบ้างไหม
รู้สึกเฉยๆกับชีวิตบ้างไหม?
มันเฉยๆไปซะทุกอย่าง จนเฉื่อย เฉยชา เมิน สิ่งๆนั้นหรือคนรอบๆข้างที่เราอยู่ด้วยไปเลย แต่มันก็ไม่ได้มีแค่ความรู้สึกเฉยชาอย่างเดียวนะ บางครั้งถ้าได้นั่งอยู่คนเดียว เสียบหูฟัง ฟังเพลงแล้วมันก็จะอารมณ์ประมาณว่าเศร้าๆหน่วงๆ จนไม่อยากทำอะไร
เคยลองเข้าไปอ่านพวก โรคซึมเศร้าด้วย ทำแบบฝึกหัดในเว็บด้วย แต่ก็ตรงบ้างไม่ตรงบ้าง
จนถึงตอนนี้ มันยังมีความรู้สึกนั้นอยู่ มีใครเคยมีเหรอมีความรู้สึกเฉยๆกับชีวิตบ้างไหม