ปกติจะเป็นคนชอบนั่งสมาธิ แบบเงียบๆในห้องพระ แต่ถ้าไปวัด ก็ชอบไปนั่งในโบสถ์
นั่งสมาธิ มาตั้งแต่วัยเด็ก(ช่วงวัยประถม) แล้วค่ะ
ที่มา ก่อนจะนั่ง ก็แปลกพิกลอยู่
คือ ตอนเด็ก มักจะเกิดความกลัวตัวเอง(ช่วงนั้น 5-6 ขวบ)
เวลาที่อยู่คนเดียว จะรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นแค่โครงร่างที่ตัวเราอยู่อาศัย
อารมณ์ประมาณว่า "ตัวเรา ไม่ใช่ตัวเรา" น่ะค่ะ...และความที่เป็นเด็ก ก็เลยไม่ชอบความรู้สึกนี้เท่าไหร่
ต่อมา ได้ยินพวกผู้ใหญ่คุยกันเรื่องนั่งสมาธิ นึกสนุกตามประสาเด็ก ก็เลยแอบไปนั่งเองในห้องพระ
ซึ่งพอได้นั่งแล้ว รู้สึกโล่ง ปรอดโปร่ง สมองมันสงบเงียบดี ลืมตามา ก็รู้สึกมีความสุข และหายกลัวตัวเอง
จากนั้น ก็นั่งในห้องพระเองมาตลอดค่ะ จนโตก็ไม่เคยเข้าบวชนุ่งห่มขาว
เพราะติดความสงบนั่งคนเดียว แม้ต่างสถานที่ก็ไม่เป็นไร นั่งในรถเมล์ รถตู้ เรือ...ได้ทั้งนั้น ตัดเสียงรอบตัวได้
แม้แต่ตอนเข้า รพ. โดนแมวกัด ต้องควานแผลสด ที่พยาบาลเตือนนักหนาว่า จะเจ็บมาก
ดิฉันก็กำหนดสมาธิปลงสังขารตัวเอง จนไม่รู้สึกถึงความเจ็บไปได้
ก่อนนั้น ดิฉันเลยไม่ได้คิดจะไปเข้าคอร์สสมาธิที่ไหนเลยค่ะ เพราะติดการสงบที่ตัวเองเสียแล้ว
แต่พอมาช่วงหลังๆนี่ อาจเพราะอายุมากขึ้น เลยอยากจะห่มขาวสักครั้ง...
ชีวิตคนเราไม่เที่ยง อาจตายวันตายพรุ่ง หากได้บวชสักทีในชีวิตนี้ จะได้มีบารมี บวชต่อในชาติหน้า
คือ อธิษฐานจิตไว้ทุกครั้งเวลาทำบุญค่ะ ว่า ชาติหน้าอยากมีโอกาศได้บวชตลอดชีวิต
อีกสาเหตุหนึ่ง ก็คือ อยากจะพาคุณแม่ไปด้วยค่ะ และกำลังคิดว่า อยากจะไปที่ วัดสังฆทาน จว.นนทบุรี
คำถามที่อยากถาม ก็คือ
1. คุณแม่แก่แล้ว ขาเข่าไม่ดี นั่งกับพื้นไม่ได้ จะหาเก้าอี้นั่งได้ไหมคะ?
2. คุณแม่เป็นเบาหวาน ต้องทานอะไรรองท้องก่อนทานยา ในกรณ๊แบบนี้ มีการอนุโลมอะไรบ้างไหมคะ?
เช่นกันค่ะ ตัวดิฉันเอง ก็เป็นโรคกระเพาะ แต่ถ้าอดจริงๆ ก็ทำได้ค่ะ แต่อาจจะต้องจิบยาอะลั่มมิ้วท์เคลือบเอาไว้
3. เนื่องจากว่า ดิฉันเป็นภูมิแพ้ฝุ่น จะจัด กวาด อะไร ก็มักจะปิดผ้ากรองฝุ่นที่ปากจมูกไว้ ถ้าแต่งชุดขาวอยู่ จะมีข้อห้ามไหมคะ?
4. ทราบว่า งดทาโลชั่น แต่ดิฉันเป็นคนแพ้แดด หากปะทะแดดตรงๆโดยไม่ป้องกันผิวหน้า สักพักจะรู้สึกแสบ คันยุบยิบ ผื่นแดงขึ้นทีเดียว อีกอย่าง ดิฉันเป็นคนตัวอุ่นค่ะ ยุงชอบ ไปที่ไหนๆ ก็โดนยุงกัดทุกที เคยเข้า รพ.เพราะไข้เลือดออกมาแล้ว ถ้าโดนยุงลายกัดอีกรอบ เห็นทีจะไม่รอดแน่ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว จะมีการอนุโลมบ้างไหมคะ? หรือว่า ไม่สามารถทาโลชั่น หรือ ทากันยุงได้เลย? คือ ใจเราไม่คิดห่วงความสวย แต่ว่า ขณะที่ยังมีลมหายใจ ร่างกายนี้เราอยู่อาศัย ก็ควรดูแลกายนี้ อย่าให้เกิดความไม่สบายจนเกินไป...ใจคิดแค่นี้ เท่านั้นค่ะ
บางท่าน อาจคิดว่า ดิฉันช่างเรื่องมากจริงๆ ซึ่งตัวดิฉันเอง ได้นั่งพิจารณาความเรื่องมากของกายนี้มานานหลายปีแล้วค่ะ ถึงได้ไม่คิดจะเข้าไปบวชเนกขัมมะเลยสักครั้ง และบอกกับตัวเองว่า เอาเถอะ นั่งสมาธิในห้องพระก็พอแล้ว ฟังธรรมะจากทางสื่อก็พอแล้ว รู้จิตรู้ใจตัวเองได้ก็พอแล้ว ใส่บาตร ทำบุญก็พอแล้ว แต่เมื่อได้ยินคุณแม่บอกว่า "อยากบวช อยากห่มขาว ก่อนตายไปจากโลกนี้" จึงทำให้คิดที่อยากจะบวชเนกขัมมะสักครั้งค่ะ
ขอเพื่อนชาวกัลยาณมิตรที่รู้ แวะมาให้คำปรึกษาสักหน่อยนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ
อยากบวชเนกขัมมะ ค่ะ แต่มีข้อสงสัย??
นั่งสมาธิ มาตั้งแต่วัยเด็ก(ช่วงวัยประถม) แล้วค่ะ
ที่มา ก่อนจะนั่ง ก็แปลกพิกลอยู่
คือ ตอนเด็ก มักจะเกิดความกลัวตัวเอง(ช่วงนั้น 5-6 ขวบ)
เวลาที่อยู่คนเดียว จะรู้สึกเหมือนร่างกายเป็นแค่โครงร่างที่ตัวเราอยู่อาศัย
อารมณ์ประมาณว่า "ตัวเรา ไม่ใช่ตัวเรา" น่ะค่ะ...และความที่เป็นเด็ก ก็เลยไม่ชอบความรู้สึกนี้เท่าไหร่
ต่อมา ได้ยินพวกผู้ใหญ่คุยกันเรื่องนั่งสมาธิ นึกสนุกตามประสาเด็ก ก็เลยแอบไปนั่งเองในห้องพระ
ซึ่งพอได้นั่งแล้ว รู้สึกโล่ง ปรอดโปร่ง สมองมันสงบเงียบดี ลืมตามา ก็รู้สึกมีความสุข และหายกลัวตัวเอง
จากนั้น ก็นั่งในห้องพระเองมาตลอดค่ะ จนโตก็ไม่เคยเข้าบวชนุ่งห่มขาว
เพราะติดความสงบนั่งคนเดียว แม้ต่างสถานที่ก็ไม่เป็นไร นั่งในรถเมล์ รถตู้ เรือ...ได้ทั้งนั้น ตัดเสียงรอบตัวได้
แม้แต่ตอนเข้า รพ. โดนแมวกัด ต้องควานแผลสด ที่พยาบาลเตือนนักหนาว่า จะเจ็บมาก
ดิฉันก็กำหนดสมาธิปลงสังขารตัวเอง จนไม่รู้สึกถึงความเจ็บไปได้
ก่อนนั้น ดิฉันเลยไม่ได้คิดจะไปเข้าคอร์สสมาธิที่ไหนเลยค่ะ เพราะติดการสงบที่ตัวเองเสียแล้ว
แต่พอมาช่วงหลังๆนี่ อาจเพราะอายุมากขึ้น เลยอยากจะห่มขาวสักครั้ง...
ชีวิตคนเราไม่เที่ยง อาจตายวันตายพรุ่ง หากได้บวชสักทีในชีวิตนี้ จะได้มีบารมี บวชต่อในชาติหน้า
คือ อธิษฐานจิตไว้ทุกครั้งเวลาทำบุญค่ะ ว่า ชาติหน้าอยากมีโอกาศได้บวชตลอดชีวิต
อีกสาเหตุหนึ่ง ก็คือ อยากจะพาคุณแม่ไปด้วยค่ะ และกำลังคิดว่า อยากจะไปที่ วัดสังฆทาน จว.นนทบุรี
คำถามที่อยากถาม ก็คือ
1. คุณแม่แก่แล้ว ขาเข่าไม่ดี นั่งกับพื้นไม่ได้ จะหาเก้าอี้นั่งได้ไหมคะ?
2. คุณแม่เป็นเบาหวาน ต้องทานอะไรรองท้องก่อนทานยา ในกรณ๊แบบนี้ มีการอนุโลมอะไรบ้างไหมคะ?
เช่นกันค่ะ ตัวดิฉันเอง ก็เป็นโรคกระเพาะ แต่ถ้าอดจริงๆ ก็ทำได้ค่ะ แต่อาจจะต้องจิบยาอะลั่มมิ้วท์เคลือบเอาไว้
3. เนื่องจากว่า ดิฉันเป็นภูมิแพ้ฝุ่น จะจัด กวาด อะไร ก็มักจะปิดผ้ากรองฝุ่นที่ปากจมูกไว้ ถ้าแต่งชุดขาวอยู่ จะมีข้อห้ามไหมคะ?
4. ทราบว่า งดทาโลชั่น แต่ดิฉันเป็นคนแพ้แดด หากปะทะแดดตรงๆโดยไม่ป้องกันผิวหน้า สักพักจะรู้สึกแสบ คันยุบยิบ ผื่นแดงขึ้นทีเดียว อีกอย่าง ดิฉันเป็นคนตัวอุ่นค่ะ ยุงชอบ ไปที่ไหนๆ ก็โดนยุงกัดทุกที เคยเข้า รพ.เพราะไข้เลือดออกมาแล้ว ถ้าโดนยุงลายกัดอีกรอบ เห็นทีจะไม่รอดแน่ เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว จะมีการอนุโลมบ้างไหมคะ? หรือว่า ไม่สามารถทาโลชั่น หรือ ทากันยุงได้เลย? คือ ใจเราไม่คิดห่วงความสวย แต่ว่า ขณะที่ยังมีลมหายใจ ร่างกายนี้เราอยู่อาศัย ก็ควรดูแลกายนี้ อย่าให้เกิดความไม่สบายจนเกินไป...ใจคิดแค่นี้ เท่านั้นค่ะ
บางท่าน อาจคิดว่า ดิฉันช่างเรื่องมากจริงๆ ซึ่งตัวดิฉันเอง ได้นั่งพิจารณาความเรื่องมากของกายนี้มานานหลายปีแล้วค่ะ ถึงได้ไม่คิดจะเข้าไปบวชเนกขัมมะเลยสักครั้ง และบอกกับตัวเองว่า เอาเถอะ นั่งสมาธิในห้องพระก็พอแล้ว ฟังธรรมะจากทางสื่อก็พอแล้ว รู้จิตรู้ใจตัวเองได้ก็พอแล้ว ใส่บาตร ทำบุญก็พอแล้ว แต่เมื่อได้ยินคุณแม่บอกว่า "อยากบวช อยากห่มขาว ก่อนตายไปจากโลกนี้" จึงทำให้คิดที่อยากจะบวชเนกขัมมะสักครั้งค่ะ
ขอเพื่อนชาวกัลยาณมิตรที่รู้ แวะมาให้คำปรึกษาสักหน่อยนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ