สวัสดีครับ ตอนนี้ผมพึ่งขึ้นปี1ครับเรียนทางสายการแพทย์ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นประมาณ1เดือนที่แล้วครับ แต่ต้องบอกก่อนนะครับผมชอบผู้หญิงมาตลอดนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า  ผมรู้จักกับนายเอครับเค้าเป็นเพื่อนในคณะเดียวกับผมเป็นเพื่อนผู้ชายที่สนิทที่สุดในช่วงนั้นเลยก็ได้ครับ ตอนนี้เค้าเป้นเดือนคณะไปแล้วครับ555 เราพึ่งรู้จักกันครับเพราะพึ่งเปิดเทอมใหม่ๆในช่วง2เดือนแรกที่รุ้จักกันผมก้ไม่คิดไรกับเค้าครับ อยู่มาสักพักมีช่วงก่อนสอบครับช่วงนั้นผมเครียดมากทั้งเรื่องสอบ เรื่องเพื่อนที่เคยมีปัญหากันมาก่อน เครียดจนเพื่อนๆในกลุ่มบอกว่าผมเปลี่ยนไป ช่วงนั้เผมเลยขอไปอยู่ห้องนายเอบ่อยๆ คืนนึงผมก็นั่งบ่นนั่งเครียดให้มันฟัง จนมันต้องมาปลอบผม แต่ก็ปลอดแบบเพื่อนสนิทแหละครับ พอถึงเวลาที่ผมจะกลับห้อง มันก้บอกว่า เครียดแบบนี้กูต้องไปนอนเป็นเพื่อนไหมเนี้ย ผมก้เลยบอกว่าไม่เป็นไร พอกลับถึงห้อง นายเอก้โทรมาปลอบผมครับคุยกันได้49นาที วันนั้นผมก้เริ่มสงสัยว่า ทำไมเพื่อนคนนี้ถึงห่วงเราขนาดนี้นะ วันต่อมาครับผมก็ไปนั่งบ่นให้นายเอฟังที่ห้องต่อ แต่คืนนี้ผมเเครียดหนักมากหาทางแก้ปัยหาไม่ได้ด้วยความที่มันก็ไม่รู้จะทำยังไง มันก้เลยมานั่งข้างๆผมแล้วก้โอบกอดผมแน่นมากๆ ตอนนั้นปมไม่รุ้สึกตกใจอะไรนะครับ คงเป็นเพราะกำลังเครียดเลยอยากได้กำลังใจ แล้วนั้นครับคือจุดเริ่มต้นของความรุ้สึกทั้งหมด หลังจากที่มันกอดผม ผมรู้สึกว่าความเครียดผมมันลดลงผมสบายใจขึ้น แต่พอวันต่อมาผมก็เครียดต่อนะครับ วันนั้นมันไม่ได้แค่กอดผมอีกครั้งแต่มันพูดขึ้นมาว่า ได้กันแล้วมั้งกับกูอะ ผมก็ทำหน้าเศร้าครับเพราะไม่รู้จะทำหน้ายังไง แล้วมันก็พูดขึ้นมาว่า ชอบกูใช่ไหม ผมก็ไม่ตอบครับ มันก็ถามซ้ำๆๆไปมาจนผมบอกว่า เออ พอใจไหม แล้วมันก็มากอดผมแล้วก็หอมแก้มผม ผมเริ่มรู้สึกว่า เห้ยทำไมกูไม่รู้สึกต่อต้านไรเลยวะ ทำไมไม่ถีบมัน ทำไมไม่โกรธมัน หลังจากวันนั้นมันกับผมเราก็สนิทกันมากขึ้นครับ หลังจากคืนนั้นเราสนิทกันมากขึ้นจนวันนึงนายเอพูดกับผมว่า ชอบกูใช่ไหม ตอนนั้นความรู้สึกผม มันบอกไม่ถูกมันสับสนว่าเราชอบผู้ชายด้วยกันเองหรอ แล้วยังเป็นเพื่อนสนิทที่สุดอีกด้วย แต่ทำไมเวลาอยู่กับมันแล้วผมสบายใจ ผมเป็นตัวของตัวเอง ผมมีความสุข อยากที่จะอยู่กับมันนานๆ ผมก็เลยถามกลับไปหามันว่า แล้วชอบกูหรอ มาทำกับกูแบบนี้อะ นายเอก็ตอบมาว่า ใช่ กูชอบ ผมนี่ก็นิ่งสักพักครับ ไม่คิดว่ามันจะรู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึก ผผมเลยบอกมันว่า กูไม่รู้ว่ากูชอบไหม กูเคยชอบผู้หญิงมาตลอด แต่ทำไมกูรู้สึกดีกับ กูมีความสุขเวลาที่ปลอบกู กูสบายใจขึ้น แบบนี้เค้าเรียกชอบใช่ปะวะ มันก็บอกว่า ใช่ ชอบกูละ ผมก็เลยบอกว่า แล้วยังไงต่อ นายเอเลยบอกผมว่า งั้นก็ลองเป็นแบบนี้กันไปก่อนไหม มากกว่าเพื่อน ลองดูว่ามันจะโอเคไหม หลังจากคืนนั้น เราก็ใช้ชีวิตเหมือนแฟนกันมากขึ้นครับ กินข้าวทุกมื้อเราก็ต้องไปกินด้วยกัน ไปไหนก็แทบจะติดกัน นั่งเรียนก็นั่งข้างกัน จนเพื่อนๆถามว่า พวกเป็นผัวเมียกกันหรือเปล่าเนี้ย นายเอก็บอกจะบอกว่า ใช่ อะไรทำนองนั้นครับ แต่เรื่องของเราไม่มีใครรู้นะครับ แค่แกล้งเพื่อนเฉยๆ จนมาวันนึงนายเอมานอนค้างหห้องผมครับ เราเลยไ้เปิดประเด็นคุยกันเรื่องนี้อีกครั้ง แต่เดี๋ยวผมมาต่อนะครับ