คบกันมา 7 ปีค่ะ เป็นแฟนคนแรก และคนเดียว จริงจังจนถึงขั้นคิดจะใช้ชีวิตร่วมกันในอนาคต เทคแคร์ดีมาก ตามใจ ไปรับ-ไปส่ง แต่นิสัยไม่เหมือนกันเลย เค้าอารมณ์ร้อน ชอบหงุดหงิดง่าย เราไม่ค่อยชอบกลุ่มเพื่อนๆเค้าที่พากันไปกินเหล้า เที่ยวผู้หญิง แต่เค้าไม่ค่อยเที่ยวตอนมีแฟน ทะเลาะกันบ่อยเรื่องความอารมณ์ร้อนของเค้า แต่ก็คืนดีกันทุกครั้ง มีหลายครั้งที่เราบอกเลิกก่อน เพราะอยากเลิกจริงๆ นิสัยเข้ากันไม่ได้จริงๆ แต่เค้าก็ไม่ยอมเลิก ง้อจนเราก็ใจอ่อนทุกครั้งกลับมาคืนดีกัน อยู่กันจนรู้นิสัยทุกด้าน ข้อดี ข้อเสีย จนคบมาได้ถึง 7 ปี ผ่านเรื่องร้าย ดีด้วยกันมาเยอะ  เมื่อเร็วๆนี้เราจับได้ว่าเค้าไปร้านขายบริการ ซึ่งเป็นสิ่งที่ตกลงกันแล้วว่าไม่โอเค ตัดสินใจบอกเลิกไปจริงๆ เพราะเราคงรับไม่ได้ถ้าแต่งงานไปแล้วเค้าไปนวดแบบนี้อีก เพราะกลุ่มเพื่อน และสิ่งแวดล้อมเค้าพากันไป แต่เค้าก็ตามง้ออยู่ครึ่งปี เราก็คุยด้วยบ้าง ด้วยความผูกพันธ์ คบกันมานาน แต่ไม่ได้คืนดีด้วย เค้าก็ทำทุกวิถีทางทั้งในแง่ดี และลบ โดยการเขียนข้อความ ส่งดอกไม้ สิ่งของ พูดจาทั้งดี และชวนทะเลาะ คุกคามตลอดทั้งที่ทำงาน และที่บ้าน ทำให้เราจิตตก รู้สึกไม่ดีกับตัวเอง แต่พอผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ก็ไปมีคนใหม่ ไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น แล้วเพิ่งตกลงเป็นแฟนกันทีหลัง เราก็เสียใจที่ระหว่างที่ง้อเรา ก็ไปมีคนอื่นอยู่แล้ว ต้องมาตามง้อเราทำไม ตัวผู้หญิงคนใหม่ก็แรงเพราะเพิ่งมีปัญหากับแฟน ก็มานอนกับแฟนเก่าเรา เห็นมีปัญหา ก็รีบออกตัวว่าตัวเองรับได้ถ้าผู้ชายไปลงอ่าง ก็เลยเข้าทาง แฟนเก่าที่เคยตามก็เลิกตามง้อเรา เลิกมาคุยไปดื้อๆ แลัวเปิดตัวแฟนใหม่ด้วยการลงรูปบนเฟสบุ้ก ที่เคยบอกว่าเราคือทุกสิ่งของชีวิต ขาดเราไม่ได้ ก็ตัดเราได้ มันทำให้รู้ได้เลยว่าที่ผ่านมา 7 ปี มันไร้ค่า คำพูดเค้าที่บอกว่ารักเราคนเดียว เราสำคัญที่สุดก็ไร้ค่า แฟนเราที่เคยชอบผู้หญิงเรียบร้อยแบบเราก็เปลี่ยนไปเวลาเจอผู้หญิงที่มาเสนอตัวแบบนี้

เรารู้สึกสบายใจที่เดินออกมาก่อน โล่งอกที่ไม่ได้ใจอ่อนให้โอกาสเค้าตอนเค้ามาง้อ แต่ก็เสียใจมากในเวลาเดียวกันตอนเห็นเค้ามีคนใหม่ง่ายๆค่ะ
ใครเคยบอกเลิกก่อน แต่เป็นคนที่เสียใจเองบ้าง มีวิธีทำยังไงถึงลืมอดีต 7 ปีที่ผ่านมาได้บ้างคะ