คือเรื่องมีอยู่ว่า ผมรักผู้หญิงคนหนึ่งเเล้วซึ่งผมรักเธอมากๆๆ เเล้วจะมีอยู่ช่วงหนึ่งผมได้ทะเลาะกับเธอหนักมาก และผมเองเป็นคนบอกเลิกเค้าไป ซึ่งผมได้พูดไปด้วยอารมณ์โมโห เเล้วต่อมาผมก้อพึ่งจะสำนึกว่าสิ่งที่ผมทำไปมันไม่ดีเลย เเล้วเราก้อไม่ได้คุยกันมาสักพักประมาณ5-6 เดือน แต่ผมก้อไม่ได้คิดว่าผมจะไปมีคนอื่น แต่ถ้าคนคุยก้อพอจะมีอยู่บ้างครับ ในโลกออนไลค์ ซึ่งต่อมาผมคิดได้เเต่เกือบจะสายเกิ้นไปเเล้วครับ ผมได้โทรไปง้อเธอ ทำทุกอย่าง เพื่อให้เธอนั่นกลับมาคืนดีกับผม สุดท้ายผมก้อง้อได้สำเร็จ เเต่ความจริงซึ่งในระหว่าง ที่ผมไม่ได้คุยกับเธอ เธอก้อได้ไปคบกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งผมก้อไม่ทราบมาก่อน ว่าเค้านั่นคุยกันตั้งเเต่เมื่อไร ผมได้คุยกับผู้ชายคนนั่น เค้าเป็นผู้ชายที่ใจถึงมาก ซึ่งผมได้ถามเค้าไปว่า พี่ได้คบกับแฟนผมไหม ตอบมาว่า ก้อลองไปถามแฟนผมดูซิ ซึ่งอาการผมตอนนั้นใจสั่นมาก ซึ่งผมก้อได้โทรไปถามเธอว่าคบกันหรอ เธอก้อตอบว่าคบกันในช่วงที่ เราไม่ได้คุยกัน ซึ่งผมก้อเข้าใจนะครับว่าช่วงนั่นก้อไม่ได้คุยกันจิงๆๆ
       ต่อมาผมเลยตัดสินใจถามว่า เธอ เเล้วเธอจะเลือกใคร เธอตอบมาว่าเลือกผม ซึ่งผมในตอนนั่น ผมดีใจนะครับเเต่อีกอย่างหนึ่งผมก้อเสียใจมากที่รู้ว่าเธอก้อได้ไปไหนมาไหนกัน ไรเเบบนี้ครับ ซึ่งผมเป็นคนที่คิดมาก เเละอีกอย่างผมจะชอบพูดเเต่เรื่องเดิมๆๆ เรื่องอดีตที่ผ่านมา แต่อีกอย่างเธอก้อบอกว่า คน คนนั้นเค้าดีนะ แต่สิ่งที่เธอตอบมาหาผมคือ ไม่มีใครดีเท่าผมหรอก ซึ่งผมในตอนนี้ก้อยังระเเวงครับว่าเธอจะไปหาเค้าอีกหรือเปล่า เเต่อีกอย่างผมก้อเชื่อใจเธอนะครับ ว่าเธอคงไม่ไปคุยกันอีกหรอก หรือว่าผมปลอมใจตัวเองหรือเปล่า ซึ่งในตอนนี้ผมพยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดเพื่อเธอ หนทางข้างหน้ายังไม่รู้หรอกว่าจะเป็นยังไง สุดท้ายผมควรทำอย่างไรครับ ที่จะเลิกคิดระเเวง?? ผมเครียดมากเลยครับ