คือ เราเป็นผู้ชายนะครับ อายุ 18 เรื่องของเรื่องเนี่ยคือเรา เล่นแอพ speaky เนี่ยเเหละครับ แล้วเขาก็ทักเรามาเหมือนเพื่อ จะฝึกภาษาไทย เราเองก็อยากฝึก ภาษามากๆ อยู่เเล้ว ออ เขาเป็นคน "บราซิล" ครับ แล้วเราก็คุยกันตอนเเรกก็คุยกันเรื่องภาษาเนี่ยเเหละครับ แต่พอคุยไปคุยมา ก็เริ่มถูกคอกัน แล้วก็ เล่นวอทช์แอพคับ ตอนเเรก หลังจากนั้น เขาก็ถามว่าประเทศเราเนี่ย นิยมเล่นไลน์กันใช่ไหม ผมก็ บอกว่าใช่ เขาก้โหลดไลนื มาในมือถือของเขานะครับ ^^ ตอนนั้น คือรู้สึกดีมาก คุยกันไปได้เดือนกว่า เขาบอกเขาจะมาไทยนะครับ ก็ ถามเรื่องที่พัก ถนน นูนนี่นั่น เเล้วเขาก็เช่าเรียบร้อย คุยกันไปมาก็มีความสุขดี อ่อ ผมว่าผมรู้สึกดีกับเขามากๆครับ คือ ผมว่าอาจจะมากกว่า ที่เขารู้สึกดีกับผม หรืออ่ะไรทำนองนี้ คือ ผมเนี่ย ก็พอรู้ตัวนะครับ ว่า จริงๆ ตัวเอง เป็น คนที่ขี้หึงขี้หวงมากๆ คน 1 เลย เเหละ ถามนู่นนั่นนี่ แล้วยิ่งอยู่ไกลกันไม่ต้องพูดถึงครับ เเล้วเขาเป็น ค่อยไม่ค่อยหยิบมือถือ อยู่เเล้ว ทำอ่ะไรชอบตั้งสมาธิกับมันมากๆ จนลืมเวลาหรืออ่ะไรแบบนี้ เเต่ก้บอกเขาเเล้วนะครับ คุยกันเเล้วเรื่องนี้ แต่ก้ไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดีมากสักเท่าไหร่ พอเวลาเขาหายไปนานๆผมนี่ไม่มีสติ สตางค์เลยครับ โอ้โห กระวนกระวายใจ ในใจนี่คือคิดว่าอย่างน้อยยกมือถือ ขึ้นมาตอบสักหน่อยก็ยังดี อีกอย่าง คงเป็นเรื่องของเวลา ด้วยครับ เขาห่างกับเรา 3 ชม.แต่ นับเป็น PM - AM นะครับ (ขำมุขตัวเอง) นั้นหละครับแต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับตัวผมนะ เพราะผมนี่นอนดึกตื่นเช้าอยู่เเล้ว อารมณ์ประมานว่า 6 โมงเช้าเรา 3 ทุ่มเขาอ่ะไรทำนองนี้ครับ คือ มันห่างกันแบบนี้เลยครับ 55+ คนเราก็ต้องรู้นะครับว่าแบบทำอ่ะไรต้องมีพื้นที่มีเสปซ ให้กัน แต่แบบ หุ้ยยยยย บางทีก็ทนไม่ไหวหรืออ่ะไรงี้ครับ ก็มันคิดถึงนี่หน่าอยากรู้ว่าทำอ่ะไร ยังไง ที่ไหน อ่ะไร แบบนี้ รู้นะครับว่าตัวเองเป็นยังไง แต่ก็ปรับไม่ได้สักที เห้อออออ น่า เบื่อ ที่สุด -3-"
แต่เวลาเขาคุยกับเราเนี่ยก็นานมากนะครับ 4-5 ชม เลย ซึ่งนั่นก็ทำให้เรารู้สึกดีกับเขามากขึ้นไปอีก นี่เขาจะมาไทย ตลอดอารมร์แบบ ปีละครั้ง สองครั้ง ครั้งละ เดือน 2 เดือน อ่ะไรทำนองนี้อ่ะคับเราก็ วางแผนว่าจะไปอยู่ กับเขาสัก สอง สาม อาทิตย์อยู่นะ (แรด) 555+ไม่ใช่ครับ แบบก็เเค่อยากมีเวลาอยู่ด้วยกันนานๆมากเราคิดว่ามันก็คงดีไม่น้อยเหมือนกัน คิดเเล้วก็เขิน >///< แต่เบื่อนิสัยงี่เง่าของตัวเองนี่เเหละครับ เเต่เวลา เราถามอ่ะไรเขาที่มันจู้จี้ จุกจิกเขาก้ พยายาม ตอบเรา ให้เราเข้าใจตลอดไม่เคยหายไปดื้อๆ นะครับ ทำไมต้องมาทำให้รู้สึกดีขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้ ใครมีเหตุการณืประมานนี้นะครับ เล่าให้ฟังหน่อย หรือ ใครมีวิธีจัดการกัตัวเองเชิญ บอกเชิญ เล่าให้ได้เลยนะครับ ด่าก็ได้เรา นิสัยดี เเลก เปลี่ยนความเห็นได้เลยนะครับ ^^