....คือตอนนี้อยู่ ม.4 กำลังจะเริ่มเทอมสอง ชีวิตจะเอาไง ความฝันหรือแรงบันดาลใจอะไรไม่มีเลย แล้ววิชาที่ชอบมันก็มีแต่ว่าชอบไม่ได้แปลว่าเรียนเก่ง คือชอบคณิตศาสตร์ไม่ได้เรียนเก่งอะไรแต่ก็ชอบ
เลยอยากเป็นครูคณิต ความคิดอันน้อยนิดตอนนี้อะนะ มันมีพาเด็กไปเที่ยว มันมีเข้าค่ายมันน่าจะได้ผ่อนคลาย คือความขี้เกียจนั่นเอง เลี้ยงชีวิตตัวเองรอด แล้วพอแก่ตัวไป อาจจะมีเงินเก็บไม่ลำบากใคร มีแม่เป็นครูพ่อก็เรียนวิศวะมาทำงานบริษัท เห็นพ่อเรียนแล้วแบบไม่ไหว แล้วงานครูเนี่ยมันก็ไม่ใช่ว่าง่ายๆหรอก เห็นแม่แล้วปวดหัว วุ่นวายกับเด็กกับงาน แผนการสอนที่มีมากมาย แต่พอคิดไปถึงงานอื่นๆก็รู้สึกว่าเราทำไรไม่ได้เลย
แต่ตอนนี้อยากรู้ว่าตัวเองต้องการเป็นอะไรกันแน่ คือเป็นเด็กต่างจังหวัด เราคิดง่ายไป แต่ตอนนี้จริงจัง จะได้เริ่มอ่านหนังสือเริ่มอะไร เพิ่มเติมค่ะเรียนสาบวิทย์-คณิต เกรดกลางๆ
ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร แต่ก็มีนะความฝัน -*-
เลยอยากเป็นครูคณิต ความคิดอันน้อยนิดตอนนี้อะนะ มันมีพาเด็กไปเที่ยว มันมีเข้าค่ายมันน่าจะได้ผ่อนคลาย คือความขี้เกียจนั่นเอง เลี้ยงชีวิตตัวเองรอด แล้วพอแก่ตัวไป อาจจะมีเงินเก็บไม่ลำบากใคร มีแม่เป็นครูพ่อก็เรียนวิศวะมาทำงานบริษัท เห็นพ่อเรียนแล้วแบบไม่ไหว แล้วงานครูเนี่ยมันก็ไม่ใช่ว่าง่ายๆหรอก เห็นแม่แล้วปวดหัว วุ่นวายกับเด็กกับงาน แผนการสอนที่มีมากมาย แต่พอคิดไปถึงงานอื่นๆก็รู้สึกว่าเราทำไรไม่ได้เลย
แต่ตอนนี้อยากรู้ว่าตัวเองต้องการเป็นอะไรกันแน่ คือเป็นเด็กต่างจังหวัด เราคิดง่ายไป แต่ตอนนี้จริงจัง จะได้เริ่มอ่านหนังสือเริ่มอะไร เพิ่มเติมค่ะเรียนสาบวิทย์-คณิต เกรดกลางๆ