ต่อจากตอนที่แล้ว
จากการได้เห็นความมุ่งมั่นไม่ท้อถอยแม้ต้องตายก็ตามของเหล่าฮีโร่ ทำให้เอริปลุกเอาอัตลักษณ์ของเธอออกมาใช้ด้วยเจตนาของตัวเองเป็นครั้งแรก และเป็นฝ่ายยื่นมือออกไปหาอิสึคุ!!
เมล็ดพันธ์ที่ถูกปลุกขึ้นมาโดยโทกาตะ มิริโอ
ได้งอกเงยขึ้นมาและได้มอบ "ความมุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือ" ให้กับเอริแล้ว
อิสึคุรับร่างของเอริเอาไว้ได้ และตอนนั้นเองของเหลวที่หลั่งออกมาจากเขาของเอริก็อาบลงบนตัวของเขา?!
แต่เขาก็ไม่มีเวลาให้แม้แต่จะคิด เพราะ Overhaul โดดตามลงมาแล้ว!!
Overhaul : คืนเธอมาซะ!
อิสึคุ : {แย่ล่ะสิ…! อยู่กลางอากาศแบบนี้เราขยับไปทางไหนไม่ได้เลย}
อิสึคุ : {แต่ฉันจะไม่ปล่อยมือจากเธอแน่! ไม่ว่ายังไงก็ตาม!}
อิสึคุ : {ฉันจะยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีกแน่นอน!}
แล้วเขาก็คิดถึงสิ่งที่โทกาตะเคยพูดกับเขาเอาไว้
"บอกหน่อยสิ"
"นายอยากจะเป็นฮีโร่แบบไหนกันหรือ?"
"ผมอยากเป็นฮีโร่ที่สามารถปัดเป่าความกังวลใจของทุกคนได้"
"ฮีโร่ที่ชนะเสมอ"
"และช่วยเหลือทุกๆคนได้!"
ว่าแล้วอิสึคุก็สะบัดเท้าเตรียมจะเตะใส่ Overhaul แต่พริบตานั้นเอง ทั้งเขากับเอริกลับหายไป?!
แทบจะพร้อมๆกันนั้น เพดานเหนือหัวของ Overhaul ก็ระเบิดกระจุย?!
เมื่ออิสึคุรู้ตัว เขาก็พบว่าตัวเองกำลังลอยละลิ่วอยู่บนฟ้า?!
"ตอนที่ฉันคิดจะเตะใส่เจ้านั่น..."
"ฉันก็ลอยปลิวขึ้นมาถึงบนนี้…?!"
"นี่ฉันพุ่งขึ้นฟ้ามาด้วยพลังแรงอัดลมจากพลังของตัวเองงั้นรึ…?"
"เหมือน 'นิวแฮมเชียร์สแมช' ของออลไมท์...?!"
"หรือว่าฉันลืมตัวไปเหมือนกับตอนที่สู้กับคัตจัง?!"
"ถ้างั้น..."
"ขาของฉันก็!"
เมื่ออิสึคุมองดูขาของตัวเองที่เขาคาดว่าคงหักยับเยินจากการใช้พลังของตัวเองมากเกินไปไปแล้ว...มันกลับไม่เป็นอะไรเลย?!
ที่ด้านล่าง ทีมริวคิวต่างมึนงงกับแรงอัดอากาศรุนแรงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
ตอนนั้นเองโอจาโกะก็เห็น Overhaul ลุกขึ้นยืน...
Overhaul : เพราะอย่างนี้ไงล่ะ...ฉันถึงไม่อยากสัมผัสตัวของเธอ ขนาดฉันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับพลังของเธอ...หรือกระทั่งวิธีใช้มันให้เธอรู้เลย แต่เธอก็…!!
Overhaul : เอริ…! เธอจะไปไหนไม่ได้! เธอ...เป็นของฉัน!
Overhaul : เพื่อทำความต้องการของนายใหญ่ให้เป็นจริง
Overhaul : ฉันต้องการเธอ เอริ
ว่าแล้ว Overhaul ก็เดินไปหาคัตสึคาเมะที่นอนหมดสติอยู่
ริวคิว : แย่แล้วสิ!!
ขณะเดียวกันนั้น Nighteye ที่ถูกสึยุจังพยุงอยู่ก็พูดขึ้น
Nighteye : พวกเธอ...จะไม่...เป็นไร...
Nighteye : อย่างน้อย...ก็ในตอนนี้...หมอนั่น...ไม่ได้ตั้งเป้าหมาย...มาที่พวกเธอ...
Nighteye : มัน...จะขึ้นไปที่ข้างบน...เพื่อตามล่ามิโดริยะกับเอริ...แล้วก็...
ตอนนั้นเอง Overhaul ก็ใช้มือสัมผัสร่างของคัตสึคาเมะและตนเอง และใช้พลังทำลายและสร้างใหม่อีกครั้ง!!
โอจาโกะ : ไม่นะ…!
วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวโอจาโกะก็ล้มลง เพราะพลังกายของเธอยังไม่ฟื้นฟูจากการโดนอัตลักษณ์ของคัตสึคาเมะเข้าไปก่อนหน้านี้!
"ร่างกายฉันมันไม่ยอมขยับ…!"
"ฉันอยากจะวิ่ง...แต่ทำไม่ได้…!"
Nighteye : นั่นคือภาพอนาคตที่ฉันเห็น...
ริวคิว : นายคิดว่าฉันจะอยู่เฉยๆทั้งที่ได้ยินเรื่องแบบนั้นได้เรอะ...
Nighteye : สภาพของเธอในตอนนี้...
Nighteye : ต่อให้พวกเธอสามคนตามเจ้านั่นไป...ก็ไม่มีทางชนะได้หรอก...
โอจาโกะ : งั้นจะให้เรานั่งดูอยู่เฉยโดยไม่ทำอะไรเลยงั้นหรือ?! นั่นมันไม่ถูกต้อง!
โอจาโกะ : ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไงจนกว่ามันจะเกิดขึ้น!
เมื่อได้ยินคำพูดของโอจาโกะ Nighteye ก็นึกถึงคำพูดแบบเดียวกันจากอิสึคุก่อนหน้านี้
"ฉันจะเปลี่ยนแปลงอนาคตให้ดู!"
Nighteye : ที่รูในผนังตรงนั้น ที่ทางเดินข้างใน...มิริโอน่าจะอยู่ที่นั่น...ได้โปรดไปช่วยเข้าด้วยเถอะฟร็อปปี้
Nighteye : อุราวิตี้ ริวคิว...
Nighteye : ขอร้องล่ะ...ช่วยพาฉันขึ้นไปบนพื้นดินที
ตัดไปที่ทางด้านอิสึคุ
อิสึคุ : {ร่างกายของฉัน...มันร้อน...ไม่สิ มันหนาวต่างหาก}
อิสึคุ : {ทั้งที่ ฉันเพิ่งใช้พลัง 100% ไปแท้ๆ!}
อิสึคุ : {ไม่มีกระดูกตรงไหนหักเลย! ยิ่งไปกว่านั้น...}
อิสึคุ : บาดแผลของฉันหายไปหมดเลย…!
เขามองไปที่เด็กหญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขา
อิสึคุ : นั่นคือ...พลังของเธองั้นหรือ...?
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมา?!
อิสึคุ : อะไรกัน?!
อิสึคุ : ตอนนี้มันรู้สึก
อิสึคุ : ร่างกายของฉัน...เหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นๆจากข้างใน…!
แล้วเสียงของ Overhaul ก็ดังขึ้น...
Overhaul : หล่อนไม่สามารถพลังของตัวเองได้
Overhaul : ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถปลุกมันขึ้นมาได้ แต่ว่า...
Overhaul : เธอไม่รู้ว่า
Overhaul : จะหยุดมันยังไงใช่ไหมล่ะเอริ?!
รยางค์หินขนาดใหญ่ฟาดใส่อิสึคุซึ่งเขาก็สามารถพาเอริหลบไปได้ทันท่วงที!
ร่างที่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินคือร่างประหลาดขนาดมหึมา ที่เหมือนเอาเนื้อคนและหินผสานรวมกัน! มีรยางค์หินมากมายงอกออกจากหลังของมัน! และที่ภายในปากที่เหมือนนกปีศาจของมันก็คือร่างของ Overhaul ที่ท่อนล่างรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างประหลาดนั้นไปแล้ว!!
Overhaul : ด้วยอัตลักษณ์ของเอริ หล่อนสามารถย้อนกาลเวลาของร่างกายมนุษย์ได้
Overhaul : ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้งานยังไง หล่อนอาจจะสามารถเปลี่ยนให้คนกลายเป็นลิงได้เลยด้วยซ้ำ
Overhaul : ถ้าแกยังสัมผัสตัวหล่อนต่อไปล่ะก็ ร่างแกได้ย้อนเวลากลับจนหายไปแน่ๆ
Overhaul : หล่อนสามารถย้อนเวลาของทุกสิ่งที่สัมผัสจนกลับสู่ความว่างเปล่าได้ อัตลักษณ์ของหล่อนคือคำสาป!
Overhaul : ส่งหล่อนคืนมาให้ฉันซะ ไม่มีทางอื่นที่จะหยุดยั้งหล่อนได้นอกจากพลังแยกสลายของฉันเท่านั้น!
คำตอบของอิสึคุก็คือ...
อิสึคุ : ฉันจะไม่ส่งเธอให้แก
อิสึคุ : ไม่ว่ายังไงก็ตาม
อิสึคุ : ฉันเข้าใจแล้ว...ในทันทีที่ขาของฉันหัก...
อิสึคุ : ก่อนที่ฉันจะทันได้เจ็บปวด...เธอก็ "ย้อนกลับ" ให้กับฉัน...
อิสึคุ : นี่เป็นอัตลักษณ์ที่ใจดีและอ่อนโยนมากต่างหาก
เมื่อได้ยินคำพูดของอิสึคุ เอริก็หลั่งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งที่มีคนเรียก "คำสาป" ของเธอว่า "อ่อนโยน"
อิสึคุ : ตอนนี้ในเมื่อฉันรับรู้ความรู้สึกจากการโดนอัตลักษณ์นั้นแล้ว...ฉันก็เข้าใจ…!
อิสึคุ : เธอกำลังย้อนเวลาของร่างกายของฉัน...ด้วยความเร็วสูงอย่างต่อเนื่อง…!!
อิสึคุ : ถ้าเช่นนั้น...ถ้าหากว่าฉันสร้างความเสียหายให้กับตัวเองด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่าล่ะก็…!
"ONE FOR ALL"
"100%"
อิสึคุ : เอริ...เธอจะให้ฉันยืมพลังของเธอได้ไหม?
สู่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายด้วยพลังเต็มที่
อธิบาย : อัตลักษณ์ของเอริจะย้อนเวลาของสิ่งที่สัมผัสกับมัน ซึ่งถ้าร่างกายของคนที่สัมผัสบาดเจ็บ มันก็จะย้อนกลับไปสู้สภาพก่อนที่จะบาดเจ็บ แต่ถ้าคนที่ร่างกายปกติสัมผัสโดนเป็นเวลานานๆ ร่างกายก็จะถูกย้อนกลับมากเกินไปเรื่อยๆจนสุดท้ายก็กลายไปสู่ความว่างเปล่า ดังนั้นอิสึคุจึงใช้วิธีทำให้ร่างกายของตัวเองบาดเจ็บรุนแรงอยู่ตลอดเวลาด้วยพลัง 100% เพื่อลบล้างผลเสียจากอัตลักษณ์ของเอริไปพร้อมกับต่อสู้กับ OVerhaul!!
Spoil Boku no Hero Academia 157 : Infinite 100%
จากการได้เห็นความมุ่งมั่นไม่ท้อถอยแม้ต้องตายก็ตามของเหล่าฮีโร่ ทำให้เอริปลุกเอาอัตลักษณ์ของเธอออกมาใช้ด้วยเจตนาของตัวเองเป็นครั้งแรก และเป็นฝ่ายยื่นมือออกไปหาอิสึคุ!!
เมล็ดพันธ์ที่ถูกปลุกขึ้นมาโดยโทกาตะ มิริโอ
ได้งอกเงยขึ้นมาและได้มอบ "ความมุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือ" ให้กับเอริแล้ว
อิสึคุรับร่างของเอริเอาไว้ได้ และตอนนั้นเองของเหลวที่หลั่งออกมาจากเขาของเอริก็อาบลงบนตัวของเขา?!
แต่เขาก็ไม่มีเวลาให้แม้แต่จะคิด เพราะ Overhaul โดดตามลงมาแล้ว!!
Overhaul : คืนเธอมาซะ!
อิสึคุ : {แย่ล่ะสิ…! อยู่กลางอากาศแบบนี้เราขยับไปทางไหนไม่ได้เลย}
อิสึคุ : {แต่ฉันจะไม่ปล่อยมือจากเธอแน่! ไม่ว่ายังไงก็ตาม!}
อิสึคุ : {ฉันจะยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีกแน่นอน!}
แล้วเขาก็คิดถึงสิ่งที่โทกาตะเคยพูดกับเขาเอาไว้
"บอกหน่อยสิ"
"นายอยากจะเป็นฮีโร่แบบไหนกันหรือ?"
"ผมอยากเป็นฮีโร่ที่สามารถปัดเป่าความกังวลใจของทุกคนได้"
"ฮีโร่ที่ชนะเสมอ"
"และช่วยเหลือทุกๆคนได้!"
ว่าแล้วอิสึคุก็สะบัดเท้าเตรียมจะเตะใส่ Overhaul แต่พริบตานั้นเอง ทั้งเขากับเอริกลับหายไป?!
แทบจะพร้อมๆกันนั้น เพดานเหนือหัวของ Overhaul ก็ระเบิดกระจุย?!
เมื่ออิสึคุรู้ตัว เขาก็พบว่าตัวเองกำลังลอยละลิ่วอยู่บนฟ้า?!
"ตอนที่ฉันคิดจะเตะใส่เจ้านั่น..."
"ฉันก็ลอยปลิวขึ้นมาถึงบนนี้…?!"
"นี่ฉันพุ่งขึ้นฟ้ามาด้วยพลังแรงอัดลมจากพลังของตัวเองงั้นรึ…?"
"เหมือน 'นิวแฮมเชียร์สแมช' ของออลไมท์...?!"
"หรือว่าฉันลืมตัวไปเหมือนกับตอนที่สู้กับคัตจัง?!"
"ถ้างั้น..."
"ขาของฉันก็!"
เมื่ออิสึคุมองดูขาของตัวเองที่เขาคาดว่าคงหักยับเยินจากการใช้พลังของตัวเองมากเกินไปไปแล้ว...มันกลับไม่เป็นอะไรเลย?!
ที่ด้านล่าง ทีมริวคิวต่างมึนงงกับแรงอัดอากาศรุนแรงที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
ตอนนั้นเองโอจาโกะก็เห็น Overhaul ลุกขึ้นยืน...
Overhaul : เพราะอย่างนี้ไงล่ะ...ฉันถึงไม่อยากสัมผัสตัวของเธอ ขนาดฉันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับพลังของเธอ...หรือกระทั่งวิธีใช้มันให้เธอรู้เลย แต่เธอก็…!!
Overhaul : เอริ…! เธอจะไปไหนไม่ได้! เธอ...เป็นของฉัน!
Overhaul : เพื่อทำความต้องการของนายใหญ่ให้เป็นจริง
Overhaul : ฉันต้องการเธอ เอริ
ว่าแล้ว Overhaul ก็เดินไปหาคัตสึคาเมะที่นอนหมดสติอยู่
ริวคิว : แย่แล้วสิ!!
ขณะเดียวกันนั้น Nighteye ที่ถูกสึยุจังพยุงอยู่ก็พูดขึ้น
Nighteye : พวกเธอ...จะไม่...เป็นไร...
Nighteye : อย่างน้อย...ก็ในตอนนี้...หมอนั่น...ไม่ได้ตั้งเป้าหมาย...มาที่พวกเธอ...
Nighteye : มัน...จะขึ้นไปที่ข้างบน...เพื่อตามล่ามิโดริยะกับเอริ...แล้วก็...
ตอนนั้นเอง Overhaul ก็ใช้มือสัมผัสร่างของคัตสึคาเมะและตนเอง และใช้พลังทำลายและสร้างใหม่อีกครั้ง!!
โอจาโกะ : ไม่นะ…!
วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวโอจาโกะก็ล้มลง เพราะพลังกายของเธอยังไม่ฟื้นฟูจากการโดนอัตลักษณ์ของคัตสึคาเมะเข้าไปก่อนหน้านี้!
"ร่างกายฉันมันไม่ยอมขยับ…!"
"ฉันอยากจะวิ่ง...แต่ทำไม่ได้…!"
Nighteye : นั่นคือภาพอนาคตที่ฉันเห็น...
ริวคิว : นายคิดว่าฉันจะอยู่เฉยๆทั้งที่ได้ยินเรื่องแบบนั้นได้เรอะ...
Nighteye : สภาพของเธอในตอนนี้...
Nighteye : ต่อให้พวกเธอสามคนตามเจ้านั่นไป...ก็ไม่มีทางชนะได้หรอก...
โอจาโกะ : งั้นจะให้เรานั่งดูอยู่เฉยโดยไม่ทำอะไรเลยงั้นหรือ?! นั่นมันไม่ถูกต้อง!
โอจาโกะ : ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไงจนกว่ามันจะเกิดขึ้น!
เมื่อได้ยินคำพูดของโอจาโกะ Nighteye ก็นึกถึงคำพูดแบบเดียวกันจากอิสึคุก่อนหน้านี้
"ฉันจะเปลี่ยนแปลงอนาคตให้ดู!"
Nighteye : ที่รูในผนังตรงนั้น ที่ทางเดินข้างใน...มิริโอน่าจะอยู่ที่นั่น...ได้โปรดไปช่วยเข้าด้วยเถอะฟร็อปปี้
Nighteye : อุราวิตี้ ริวคิว...
Nighteye : ขอร้องล่ะ...ช่วยพาฉันขึ้นไปบนพื้นดินที
ตัดไปที่ทางด้านอิสึคุ
อิสึคุ : {ร่างกายของฉัน...มันร้อน...ไม่สิ มันหนาวต่างหาก}
อิสึคุ : {ทั้งที่ ฉันเพิ่งใช้พลัง 100% ไปแท้ๆ!}
อิสึคุ : {ไม่มีกระดูกตรงไหนหักเลย! ยิ่งไปกว่านั้น...}
อิสึคุ : บาดแผลของฉันหายไปหมดเลย…!
เขามองไปที่เด็กหญิงที่อยู่ตรงหน้าของเขา
อิสึคุ : นั่นคือ...พลังของเธองั้นหรือ...?
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมา?!
อิสึคุ : อะไรกัน?!
อิสึคุ : ตอนนี้มันรู้สึก
อิสึคุ : ร่างกายของฉัน...เหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นๆจากข้างใน…!
แล้วเสียงของ Overhaul ก็ดังขึ้น...
Overhaul : หล่อนไม่สามารถพลังของตัวเองได้
Overhaul : ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถปลุกมันขึ้นมาได้ แต่ว่า...
Overhaul : เธอไม่รู้ว่า
Overhaul : จะหยุดมันยังไงใช่ไหมล่ะเอริ?!
รยางค์หินขนาดใหญ่ฟาดใส่อิสึคุซึ่งเขาก็สามารถพาเอริหลบไปได้ทันท่วงที!
ร่างที่ผุดขึ้นมาจากพื้นดินคือร่างประหลาดขนาดมหึมา ที่เหมือนเอาเนื้อคนและหินผสานรวมกัน! มีรยางค์หินมากมายงอกออกจากหลังของมัน! และที่ภายในปากที่เหมือนนกปีศาจของมันก็คือร่างของ Overhaul ที่ท่อนล่างรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างประหลาดนั้นไปแล้ว!!
Overhaul : ด้วยอัตลักษณ์ของเอริ หล่อนสามารถย้อนกาลเวลาของร่างกายมนุษย์ได้
Overhaul : ขึ้นอยู่กับว่าจะใช้งานยังไง หล่อนอาจจะสามารถเปลี่ยนให้คนกลายเป็นลิงได้เลยด้วยซ้ำ
Overhaul : ถ้าแกยังสัมผัสตัวหล่อนต่อไปล่ะก็ ร่างแกได้ย้อนเวลากลับจนหายไปแน่ๆ
Overhaul : หล่อนสามารถย้อนเวลาของทุกสิ่งที่สัมผัสจนกลับสู่ความว่างเปล่าได้ อัตลักษณ์ของหล่อนคือคำสาป!
Overhaul : ส่งหล่อนคืนมาให้ฉันซะ ไม่มีทางอื่นที่จะหยุดยั้งหล่อนได้นอกจากพลังแยกสลายของฉันเท่านั้น!
คำตอบของอิสึคุก็คือ...
อิสึคุ : ฉันจะไม่ส่งเธอให้แก
อิสึคุ : ไม่ว่ายังไงก็ตาม
อิสึคุ : ฉันเข้าใจแล้ว...ในทันทีที่ขาของฉันหัก...
อิสึคุ : ก่อนที่ฉันจะทันได้เจ็บปวด...เธอก็ "ย้อนกลับ" ให้กับฉัน...
อิสึคุ : นี่เป็นอัตลักษณ์ที่ใจดีและอ่อนโยนมากต่างหาก
เมื่อได้ยินคำพูดของอิสึคุ เอริก็หลั่งน้ำตาด้วยความซาบซึ้งที่มีคนเรียก "คำสาป" ของเธอว่า "อ่อนโยน"
อิสึคุ : ตอนนี้ในเมื่อฉันรับรู้ความรู้สึกจากการโดนอัตลักษณ์นั้นแล้ว...ฉันก็เข้าใจ…!
อิสึคุ : เธอกำลังย้อนเวลาของร่างกายของฉัน...ด้วยความเร็วสูงอย่างต่อเนื่อง…!!
อิสึคุ : ถ้าเช่นนั้น...ถ้าหากว่าฉันสร้างความเสียหายให้กับตัวเองด้วยความเร็วสูงยิ่งกว่าล่ะก็…!
"ONE FOR ALL"
"100%"
อิสึคุ : เอริ...เธอจะให้ฉันยืมพลังของเธอได้ไหม?
สู่การต่อสู้ครั้งสุดท้ายด้วยพลังเต็มที่
อธิบาย : อัตลักษณ์ของเอริจะย้อนเวลาของสิ่งที่สัมผัสกับมัน ซึ่งถ้าร่างกายของคนที่สัมผัสบาดเจ็บ มันก็จะย้อนกลับไปสู้สภาพก่อนที่จะบาดเจ็บ แต่ถ้าคนที่ร่างกายปกติสัมผัสโดนเป็นเวลานานๆ ร่างกายก็จะถูกย้อนกลับมากเกินไปเรื่อยๆจนสุดท้ายก็กลายไปสู่ความว่างเปล่า ดังนั้นอิสึคุจึงใช้วิธีทำให้ร่างกายของตัวเองบาดเจ็บรุนแรงอยู่ตลอดเวลาด้วยพลัง 100% เพื่อลบล้างผลเสียจากอัตลักษณ์ของเอริไปพร้อมกับต่อสู้กับ OVerhaul!!