คือ.....กระต่ายเราหายค่ะ พึ่งหายเมื่อกี้นี้เอง ปกติเราจะปล่อยให้มันไปเดินเล่นหลังบ้านทุกเช้าค่ะแต่ทุกครั้งที่ปล่อยเดินเล่นเราจะจับตาดูน้องอย่างดีเลยค่ะ แต่ว่า.....เมื่อเช้าเราตื่นสายมากๆเรียกว่าตื่นเที่ยงเลยก็ได้ เราเลยคิดว่าค่อยไปปล่อยน้องเดินเล่นตอนที่แดดร่มๆละกัน แต่สิ่งที่ได้ยินทำเอาเราตกใจมากๆคือ แม่บอกว่ากระต่ายหายไปตัวนึงค่ะ สาเหตุเพราะพ่อเราปล่อยออกไปแล้วไม่ได้จับตาดู เราพยายามหาทั่วแล้วค่ะหาทุกที่ คงคิดว่าน้องแอบในส่วนใดส่วนหนึ่ง เราเลยเคาะๆเผื่อน้องจะตกใจแล้ววิ่งออกมา แต่ผลที่คือ..ไม่เห็นเลย เราเลยไปค้นๆดูมีพุ่มหญ้าที่น้องชอบมุดเขาไปแทะหญ้าแถวนั้น ถ้าลองหาดูดีๆคือตรงนั้นมี รูระบายน้ำเชื่อมกันไปเรื่อยๆ(เราอยู่บ้านแบบทาวน์เฮาสต์ค่ะบ้านจะติดๆกันแต่สวนหลังบ้านจะคั่นกำแพงไว้)ตรงพุ่มหญ้าที่ว่าคือมันติดกำแพงค่ะ เราเลยพึ่งเห็นว่ามันมีรูเพราะหญ้ามันบังหมดเลย แล้วที่ห่วงมากๆคือแถวนี้แมวเยอะมากกกกกกกกก แมวเราไม่สนใจน้องเลยค่ะกลัวน้องกระต่ายด้วยซ้ำเวลาน้องเข้าหาก็สดุ้งแล้ววิ่งหนีตลอด แต่กับแมวอื่นๆทั้งแมวจรทั้งแมวมีเจ้าของ คือเต็มไปหมดเลย เราห่วงมากๆเพราะน้องตัวสีเทาค่ะตาโตดำสนิทตัวเล็กมากๆ น้องเหมือนหนูมากกกกกกกกกกกกกกกกก กลัวว่าแมวตัวอื่นจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นหนูแต่ต่อให้ไม่เข้าใจผิดก็กังวลอยู่ดี เพราะยังไงห่วงโซ่อาหารของแมวก็อยู่สูงกว่ากระต่าย อยากทราบว่าน้องมีโอกาศที่จะกลับมามั้ยคะ เพราะเราเอาน้ำเอาของโปรดน้องไปดักรอตรงรูไว้เผื่อน้องหิวแล้วได้กลิ่นT-T
#ปล.คือตอนนี้หัวตื้อไม่หมด ทำอะไรก็ล้มเหลวไปซะทุกอย่าง ตั้งใจไว้มากแค่ไหนแต่ผลสุดท้ายก็คือล้มเหลวอยู่ตลอดเลยค่ะ บางทียังแอบน้อยใจว่า ถ้าจะขนาดนี้ไม่ต้องให้เกิดก็ได้555 แต่ก็ยังภูมิใจในหลายๆเรื่องของตัวเอง
#ปล.2ตอนนี้คืออึดอัดมากค่ะไม่รู้จะมองหน้าพ่อยังไง(พ่อเป็นคนต่างชาติค่ะเป็นพ่อแท้ๆแต่เราไม่สนิทกันเลยไม่ค่อยได้คุยกันวันนึงพูดกันแค่5-6ประโยค)หนักกว่านั้นคืออัดอัดกับพี่มากไม่รู้จะบอกพี่ยังไง(พี่ยังไม่รู้)เพราะกระต่ายตัวนั้นเป็นของพี่ค่ะ(พี่เราเป็นโรคซึมเศร้า ลองปรึกษาผู้ใหญ่ดูเขาบอกให้ลองเลี้ยงสัตว์และทำกิจกรรมอื่นๆ) สงสารอีกตัวด้วยเพราะเลี้ยงแค่2ตัวแต่หายไปหนึ่งก็กังวลมากๆว่าอีกตัวที่ยังอยู่จะเหงามั้ย น้องจะเครียดมั้ย