เริ่มไงดี....เราเป็นทอม
.
.
.
.
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด เข้ามาทำงานในภาคกลางได้ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เรากำลังจบมาได้ 4 เดือนและสัมภาษณ์งานที่นี้ที่แรกแล้วได้ เราเลยตัดสินใจมาทำงานที่นี่....ตอนนี้เราทำงานมาได้ 2 เดือนแล้ว ก่อนหน้านั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะปกติ จนเมื่อวันพุธที่ผ่านมามันก็เริ่มเปลี่ยนไป.....................................................................
เริ่มก่อนเลยว่าเราเป็นคนเฟรนรี่เวอร์ เป็นคนรักเพื่อน แคร์ความร็สึกคนอื่นมากกว่าตัวเอง เลยก็ว่าได้ น้องคนนี้เขาทำงานมาก่อนเราได้เกือบ 2 ปีแล้วแหละเรานอนห้องเดียวกันแต่ว่าเตียงแยกนะ เราชอบยิ้ม เราชอบเล่น แล้วเราก็ยิ้มๆเล่นๆกับน้องเขาปกตินี่แหละ แล้วอยู่ๆ น้องเขาก็เหมือนกลัวเรา รำคาญเรา <เราเป็นคนขี้เล่น ไม่ค่อยเข้ากับอายุที่มากกว่าไปนิดหน่อย> เราก็งงนะว่าเกิดอะไรขึ้น พยายามคุยว่าเป็นอะไรหรือป่าว งอลอะไรหรือป่าว ทำอะไรผิดหรือป่าว คือน้องเขาไม่คุยกับเรา ไม่ค่อยเล่นด้วยกับเราเหมือนก่อน แต่กับพนักงานคนอื่นก็คุยเล่นปกติ แต่กับเรา คือแบบไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยคุย นอกจากเรื่องงาน คือทุกๆเช้าจะไปกินข้าวด้วยกัน แต่พอชวนก็โดนปฏิเสธ พอเราพูดเล่นว่าทิ้งพี่อีกแล้วหรอ น้องเขาก็พูดสวนมาว่าไม่เคยไปกินข้าวคนเดียวหรอ หนูยังเคยไปกินข้าวคนเดียวเลย
คือแบบก่อนหน้านั้น1วันน้องเขาลาหยุด1วันเพราะไม่สะบายเราก็เลยชวนเพราะมันก็ปกติ ที่เราเคยชวน...แล้วมันก็ค่อยๆเปลี่ยนไป
เราอึกอัดที่อยู่แบบนี้ แต่เราก็ทนเพราะเราต้องทำงาน แต่อยู่ห้องเดียวกันแบบนี้เราก็อึดอัด แบบต่างคนต่างอยู่ ไม่สนใจกัน จากเคยชวนดูหนังก็ดู แต่ตอนนี้น้องเขาหาเรื่องเลี่ยงแบบอ้อมๆ คือแบบ เราควรทำยังไง เราโครตไม่เข้าใจเลย การที่เราดีแบบนี้มันน่าเอียนมากเลยหรอ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ
เราพยายามคุยแต่น้องเขาก็บอกมาว่าไม่มีอะไรเดี๋ยวก็ดีเอง
คือเรามาอยู๋ต่างถิ่นคนเรามีหลายนิสัยที่แตกต่างกันออกไป เราเข้าใจ แต่ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราอึกอัดมากเลย
เราควรทำยังไง ต่อดี ปล่อยไปเรื่อยๆ ทำหน้าที่ของเรา ไปโดยพยายามไม่สนใจงั้นหรอ??
น้องที่ทำงานคิดว่าเราชอบเขา และก็เปลี่ยนไป
.
.
.
.
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด เข้ามาทำงานในภาคกลางได้ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เรากำลังจบมาได้ 4 เดือนและสัมภาษณ์งานที่นี้ที่แรกแล้วได้ เราเลยตัดสินใจมาทำงานที่นี่....ตอนนี้เราทำงานมาได้ 2 เดือนแล้ว ก่อนหน้านั้นตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนะปกติ จนเมื่อวันพุธที่ผ่านมามันก็เริ่มเปลี่ยนไป.....................................................................
เริ่มก่อนเลยว่าเราเป็นคนเฟรนรี่เวอร์ เป็นคนรักเพื่อน แคร์ความร็สึกคนอื่นมากกว่าตัวเอง เลยก็ว่าได้ น้องคนนี้เขาทำงานมาก่อนเราได้เกือบ 2 ปีแล้วแหละเรานอนห้องเดียวกันแต่ว่าเตียงแยกนะ เราชอบยิ้ม เราชอบเล่น แล้วเราก็ยิ้มๆเล่นๆกับน้องเขาปกตินี่แหละ แล้วอยู่ๆ น้องเขาก็เหมือนกลัวเรา รำคาญเรา <เราเป็นคนขี้เล่น ไม่ค่อยเข้ากับอายุที่มากกว่าไปนิดหน่อย> เราก็งงนะว่าเกิดอะไรขึ้น พยายามคุยว่าเป็นอะไรหรือป่าว งอลอะไรหรือป่าว ทำอะไรผิดหรือป่าว คือน้องเขาไม่คุยกับเรา ไม่ค่อยเล่นด้วยกับเราเหมือนก่อน แต่กับพนักงานคนอื่นก็คุยเล่นปกติ แต่กับเรา คือแบบไม่จำเป็นก็ไม่ค่อยคุย นอกจากเรื่องงาน คือทุกๆเช้าจะไปกินข้าวด้วยกัน แต่พอชวนก็โดนปฏิเสธ พอเราพูดเล่นว่าทิ้งพี่อีกแล้วหรอ น้องเขาก็พูดสวนมาว่าไม่เคยไปกินข้าวคนเดียวหรอ หนูยังเคยไปกินข้าวคนเดียวเลย
คือแบบก่อนหน้านั้น1วันน้องเขาลาหยุด1วันเพราะไม่สะบายเราก็เลยชวนเพราะมันก็ปกติ ที่เราเคยชวน...แล้วมันก็ค่อยๆเปลี่ยนไป
เราอึกอัดที่อยู่แบบนี้ แต่เราก็ทนเพราะเราต้องทำงาน แต่อยู่ห้องเดียวกันแบบนี้เราก็อึดอัด แบบต่างคนต่างอยู่ ไม่สนใจกัน จากเคยชวนดูหนังก็ดู แต่ตอนนี้น้องเขาหาเรื่องเลี่ยงแบบอ้อมๆ คือแบบ เราควรทำยังไง เราโครตไม่เข้าใจเลย การที่เราดีแบบนี้มันน่าเอียนมากเลยหรอ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะ
เราพยายามคุยแต่น้องเขาก็บอกมาว่าไม่มีอะไรเดี๋ยวก็ดีเอง
คือเรามาอยู๋ต่างถิ่นคนเรามีหลายนิสัยที่แตกต่างกันออกไป เราเข้าใจ แต่ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน เราอึกอัดมากเลย
เราควรทำยังไง ต่อดี ปล่อยไปเรื่อยๆ ทำหน้าที่ของเรา ไปโดยพยายามไม่สนใจงั้นหรอ??