............สัมผัส(ใจ)...............



สัมผัสลมพัดแผ่วพริ้วพริ้วไหว
สัมผัสในความหนาวราวกับฝัน
สัมผัสสิ่งรอบกายคล้ายคล้ายกัน
สัมผัสนั้นบอกสิ่งเดียว"ความเดียวดาย"

ลมพัดพาความหนาวยิ่งกว่าหนาว
ย้ำเรื่องราวเคยอ่อนล้าที่สูญหาย
ก่อนทิ่มแทงให้เหน็บหนาวกว่ารูปกาย
ก่อนละลายความแข็งแกร่งด้วยความหนาว

ที่ยืนหยัดตรงนี้คือตัวฉัน
ที่ผ่านพ้นคืนวันเจ็บปวดร้าว
ที่พบเจอสุขทุกข์หลายเรื่องราว
ที่บอกกล่าวกับใครมิได้เลย

ฉันเป็นฉันที่ผ่านมาถึงวันนี้
ที่ตอนนี้ใจที่มีไม่เฉลย
ฉันยังคงเจ็บปวดช้ำเหมือนเคยเคย
จึงเอื้อนเอ่ยความในใจผ่านกวี

ดั่งภูผาสูงตระหง่านสูงสุดฟ้า
ดั่งสายรุ้งนำพาในแสงสี
ดั่งเมฆหมอกล่องลอยสูงเท่ากายมี
ดั่งผู้ที่แข็งแกร่งไร้ต้านทาน

ทั้งที่ฉันก็ยังเป็นเช่นมนุษย์
มีที่สุดมีโกรธมีอ่อนหวาน
มีอ่อนแอมีท้อแท้มีหย่อนยาน
มีหลายด้านที่หลายคนไม่รู้เลย

แล้วลมหนาวก็ผ่านไปอย่างเงียบเงียบ
ความเย็นเฉียบในใจใครเฉลย
คนหนึ่งคนแบกและรับกว่าที่เคย
คนหนึ่งคนลงเอยในอะไร???
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่