สวัสดีครับ ผมเพิ่งตั้งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกนะครับ และเพิ่งสมัครพันทิปด้วย (ด้วยความที่ว่าผมอยากตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง) ♡♡♡ ☺

        ผมชื่อ เคน (นามสมมติ) เอาเป็นว่าให้เพื่อนๆรู้จักผมในนามชื่อนี้ก็แล้วกันครับ ประวัติคร่าวๆของผม คือ ผมเป็นชายแท้นะครับ
อายุ 20 กลางๆ ทำงานอยู่ใน กทม. เหตุที่ผมตั้งกระทู้ขึ้นมาในครั้งนี้ เพราะว่าอยากจะตามหาสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ที่เจอกันบน BTS

        เข้าเรื่องกันเลยนะครับ คือเรื่องมีอยู่ว่าเมื่อช่วงเช้าของวันจันทร์ที่ผ่านมา (16/10/2560) เวลาประมาณ 7 โมงกว่าเกือบ 8 โมง
ตัวผมเองกำลังจะเดินทางไปทำงาน โดยต้องขึ้นรถไฟฟ้า "BTS สายสีลม" ไป วันนั้นผมเดินทางมาจากที่พักแห่งหนึ่งเพื่อจะมาต่อ
BTS ที่ "สถานีสยาม" เวลานั้นฝั่งชานชาลารถไฟฟ้าสายสีลมคนเริ่มค่อนข้างเยอะพอสมควรแล้วครับ ผมเองก็เดินไปต่อคิวตามปกติ
และช่วงที่ผมไปยืนต่อคิวนั้นก็น่าจะเป็นช่วงโบกี้กลางๆของรถไฟฟ้า ผมจำได้ประมาณนี้ โดยช่องที่ให้ยืนรอรถไฟฟ้าตรงชานชาลา
ในแต่ละช่วงประตูนั้นจะแบ่งเป็น 2 ช่อง คือ ซ้าย และ ขวา ส่วนช่องใหญ่ตรงกลางนั้นจะเว้นไว้สำหรับให้คนในรถไฟฟ้าเดินออกมา

        โดยตัวผมเองได้ไปยืนต่อคิวอยู่ช่องขวา ส่วนเธอคนนั้นอยู่ช่องซ้าย เยื้องไปทางด้านหน้าของผมพอประมาณ ด้วยความที่ผม
เป็นผู้ชายประเภทที่เห็นสาวสวยๆก็มีมองบ้างตามปกติ ซึ่งคนที่ผมมองตอนแรกไม่ใช่เธอคนนั้น เพราะตอนนั้นผมยังไม่เห็นเธอเลย
คือผมไปมองสาวอีกคน ที่ยืนต่อคิวอยู่ฝั่งซ้ายฝั่งเดียวกับเธอคนนั้นนั่นแหละ เพราะสาวคนนี้ยืนในตำแหน่งที่ตรงข้ามกับตัวผมพอดี
แต่ยืนอยู่หลังๆเธอคนนั้น เหตุที่ผมมองเพราะดูน่ารักใสๆดี แต่ไม่ได้รู้สึกปิ๊งอะไร อารมณ์เห็นคนน่ารักก็มองตามปกติอะไรประมาณนี้
ซึ่งตอนนั้นรถไฟฟ้าก็ยังไม่ทันมา ผมยอมรับว่าผมได้หันไปมองตรงสาวคนนั้นอยู่ 2 ช่วง ช่วงแรกมองแล้วก็กลับมาก้มหน้ากดมือถือ
แต่ในขณะที่ผมกำลังจะเงยหน้าขึ้นมองสาวคนดังกล่าวอีกรอบนั้น ทิศทางการมองของผมกลับมองไปทางด้านหลังผู้หญิงคนหนึ่ง
ซึ่งตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆผมถึงได้มองไปทางเธอคนนั้น เพราะมองก็เห็นแต่ด้านหลังของเธอ และไม่รู้ว่าหน้าตาเธอเป็นยังไง
แต่จังหวะนั้นผมคิดว่าไม่น่าจะเกิน 3 วิ ที่ผมหันไปมองด้านหลังของเธอ แล้วเธอคนนั้นจู่ๆก็บังเอิญหันหลังกลับมามองหน้าผมเช่นกัน
มองกันแบบจังๆเลยล่ะ แบบสบตากันพอดีเลย 55555 เรียกได้ว่าจังหวะนั้น ฉันและเธอต่างก็สตั๊นกันไปคนละ 3 วิ กันเลยก็ว่าได้ ☺
จากนั้นผมทำตัวไม่ถูกเลยจริงๆ ได้แต่แกล้งทำเป็นมองไปทางอื่น แต่ในใจนี่แบบรู้สึกปิ๊งเธอคนนี้มากๆอ่ะ แต่เธอก็ยังมองผมอยู่นะ

        หลังจากนั้นไม่นาน รถไฟฟ้าก็มา พอประตูรถไฟฟ้าเปิด ทุกคนก็พากันรีบเดินเข้าไปในรถไฟฟ้า ซึ่งในจังหวะที่เธอกำลังเดิน
เข้าไปนั้น เธอก็หันกลับมามองผมอีกครั้ง เหมือนกับว่าผมจะได้ขึ้นขบวนเดียวกันกับเธอหรือเปล่า (อันนี้ผมแอบคิดไปเองนะ 555)
เพราะผมอยู่ประมาณเกือบท้ายแถวของฝั่งขวา และเธออยู่ประมาณเกือบหัวแถวของฝั่งซ้าย ซึ่งเธอได้เข้าไปในรถก่อนผมแน่นอน
แต่ผมก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะได้เข้าไปในขบวนเดียวกันกับเธอไหม แต่ในใจผมคิดว่านานๆทีเราจะปิ๊งใครสักคนแบบนี้ โอกาสยากมากๆ
ยังไงก็ต้องเข้าไปให้ได้ ผมเห็นเธอเข้าไปก่อนแต่ก็เหมือนเธอมองออกมาดูผมอยู่นะ ว่าจะเข้ามาได้ไหม (อันนี้คิดเองอีกแล้ว 555)
แต่สุดท้ายแล้ว ผมก็ดันขั้นสุดชีวิตจนเข้าไปในขบวนเดียวกันกับเธอจนได้ ซึ่งบริเวณที่ผมและเธอยืนอยู่ในรถนั้นไม่ห่างกันมากนัก
แม้เวลานั้นคนจะค่อนข้างเบียดเสียดกันก็ตาม โดยบริเวณที่ยืนกันอยู่นั้น เป็นช่วงใกล้ๆรอยต่อระหว่างตู้โบกี้ ที่มีเสาเหล็กตรงกลาง
ให้คนยืนจับ ซึ่งจุดนั้นคือส่วนหัวของโบกี้ (แต่ไม่ใช่หัวขบวนนะ) พูดถึงแค่เฉพาะของโบกี้นั้นโบกี้เดียว เหมือนหัวโบกี้ที่ผมยืนอยู่
เป็นช่วงใกล้ๆรอยต่อระหว่างโบกี้ คือหัวโบกี้ผมต่อท้ายกับโบกี้อีกตู้หนึ่งประมาณนั้น โดยระหว่างอยู่ในรถไฟฟ้า ผมยืนจับเสาเหล็ก
ส่วนเธอยืนพิงผนังใกล้ๆรอยต่อของโบกี้ แต่ทิศทางของเธอคือหันหน้ามามองผม ส่วนผมก็มีแอบเหล่ๆเธอเป็นระยะๆ ไม่กล้ามองตรงๆ

        ตอนนั้นผมยอมรับเลยว่าเขินและแบบหัวใจเต้นแรงมากๆ จนทำอะไรไม่ถูกแล้วจริงๆ ในใจลึกๆก็อยากจะขอไลน์หรือช่องทางการ
ติดต่อกับเธออะไรเอาไว้สักอย่าง (ถ้าเธอให้นะ) เพราะคิดว่าเธอก็น่าจะต้องลงสถานีแถวๆสีลมสาทรอะไรแถวๆนี้แน่ๆ เพราะการแต่งตัว
ของเธอเป็นแบบ Office Lady ช่วงตอนนั้นรถไฟฟ้าเพิ่งออกจากสยามมุ่งหน้าไปทางสายสีลม คนยังแน่นเอี๊ยดเต็มรถ ผมคิดว่ายังไงก็
ยังไม่สามารถทักเธอได้ตอนนี้แน่ๆ ผมเลยยืนมองๆเธอดูทรงไปเรื่อยๆ จนรถวิ่งมาถึงศาลาแดงแล้ว คนก็เริ่มลงสถานีนี้พอประมาณ แต่
เธอก็ยังไม่ได้ลงที่สถานีนี้ ผมก็เลยโล่งใจ แต่คนก็ยังเยอะพอประมาณ ยังไม่สามารถเข้าไปใกล้เธอได้เท่าไร แล้วพอรถถึงช่องนนทรี
เธอก็ยังอยู่ ยังไม่ได้ลงไปอีก แต่คนก็เริ่มลงที่สถานีนี้เยอะมาก รถก็เริ่มโล่งแล้ว และเราก็ยังแค่มองๆกันอยู่เหมือนเดิม ผมเองก็ยังไม่กล้า
55555 แล้วรถก็ออกจากช่องนนทรีเพื่อมุ่งหน้าไปสถานีถัดไป จังหวะนั้นแหละที่ผมคิดว่าผมจะต้องทักเธอไปให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน
ก็ตาม อย่างน้อยๆก็อยากให้ได้ช่องทางการติดต่อเธอมาสักอย่าง แต่ในใจลึกๆผมเองก็ป๊อด อันนี้ยอมรับ คือในอีกความคิดหนึ่งผมคิดว่า
ที่เขามองเรา นี่คือเขาชอบเราปิ๊งเราอย่างที่เรารู้สึกต่อเขาอยู่ตอนนี้หรือเปล่านะ ผมเองก็มัวแต่ช่างใจอยู่อย่างนั้น ห่างกันแค่เอื้อมมือเอง
ซึ่งในโบกี้คนเริ่มโล่งแล้ว พอที่จะเดินไปใกล้ๆเธอได้แล้ว เพราะเหมือนเธอก็ยืนมองๆผมอยู่เหมือนกันนะ เหมือนอยากให้ผมเปิดก่อน อิอิ

        แต่สุดท้าย ผมก็ไม่มีโอกาสได้ทักเธอไปแม้แต่คำเดียว เพราะเธอเองนั้นได้ลงที่ "สถานีสุรศักดิ์" ผมเห็นแค่หลังเธอยืนอยู่ตรงประตู
ก่อนที่ประตูจะเปิดแล้วเดินจากไป ใจจริงก็อยากออกไปตามเธอ แต่ก็กลัวว่าจะไปทำงานไม่ทันเวลา (ผมต้องนั่งเลยสถานีสุรศักดิ์ไปอีก)
หลังจากนั้นพอรถเคลื่อนออกจากสถานีสุรศักดิ์ไป ผมรู้สึกน่าเสียดายมากๆที่สุดในรอบปีเลยก็ว่าได้ และคิดไม่ตกกับเรื่องนี้เลยทั้งวันจริงๆ
จนต้องมาตั้งกระทู้ตามหาเธอ คือ จะเจอไม่เจอก็ไม่เป็นไร โอกาสอาจจะเป็น 0 แต่ผมก็อยากจะลองดู เผื่อเธอหรือคนรู้จักของเธอมาอ่าน
คิดอยู่ว่าอยากลองไปนั่งรอเจอเธอที่ "BTS สถานีสุรศักดิ์" แต่เอาเข้าจริงๆผมก็ไม่มีเวลาไปนั่งรอได้ขนาดนั้น แต่ถ้าว่างก็อยากลอง 5555


☆☆☆☆☆  ผมพอจะจำลักษณะคร่าวๆของเธอได้ประมาณนี้ คือ  ☆☆☆☆☆

1. เธอจัดว่าเป็นคนหน้าตาดี หน้าตาดูคล้ายๆ "มาดามแป้ง" (แต่น่าจะอายุน้อยกว่า)



2. ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งสวยได้รูป ตาโต หน้าใส ปล่อยผมยาวสีดำ
3. สีผิวของเธอจะออกไปทางขาวนวลๆพอประมาณ ไม่ถึงกับขาวเว่อ
4. หน้าตาเธอดูเป็นคนสวยแบบเรียบร้อย ดูเป็นคนใจดี มีออร่า หุ่นดี และดูแพง
5. ส่วนสูงประมาณ 160-165 ซม. อายุประมาณ 20 กลางๆ น่าจะรุ่นๆพอๆกับผม
6. ใส่เสื้อแบบทรงคล้ายๆ Office Lady สีดำล้วนทั้งตัว ทรงเรียบร้อย
7. ใส่กางเกงขายาวหรือกระโปรง ?  ถ้าในส่วนนี้ผมจำไม่ได้จริงๆ แต่ก็พอจำได้ลางๆว่าดูคุมโทนสีเข้ม (แต่ไม่ชัวร์นะ)
8. ใช้โทรศัพท์มือถือยี่ห้อ iPhone น่าจะเป็นรุ่นประมาณ 6 ขึ้นไป ไม่ก็ 7
9. ตอนนั้นเธอถือสัมภาระแค่ 2 อย่าง คือ iPhone และกระเป๋าสะพายข้าง

10. ข้อนี้สำคัญมากๆ เพราะผมจำได้ค่อนข้างแม่น คือ กระเป๋าสะพายข้างที่เธอสะพายอยู่ทางไหล่ขวานั้น คือ ยี่ห้อ Longchamp
รุ่นสีดำล้วนทั้งใบ แต่รายละเอียดรุ่นนั้น ผมไม่ทาบว่าชื่อรุ่นอะไร แต่ผมพอมีรูปเปรียบเทียบให้ดูได้ครับ ตามรูปด้านล่างสามรูปนี้



(รูปทั้งหมดในกระทู้นี้ ผมได้ไปเซฟมาจากเน็ตนะครับ และไม่ได้มีเจตนาร้ายกับเจ้าของรูปแต่อย่างใด ถ้าผิดกฎผมลบรูปได้ครับ)

ทั้งหมดเกี่ยวกับเธอผมจำได้ประมาณนี้ครับ "แต่ผมเชื่อว่าถ้าเธอได้มาอ่านกระทู้นี้ เธอต้องจำผมได้แน่ๆ ว่าเจ้าของกระทู้คือใคร"
- หลักๆผมจำอยู่แค่ "หน้าคล้ายมาดามแป้ง" ใช้กระเป๋า "Longchamp สีดำล้วน" และน่าจะทำงานอยู่แถวๆ "BTS สถานีสุรศักดิ์"
- หน้าตาดี ผิวขาวนวลสวย แต่งตัวเรียบร้อยดูดีมีออร่า แต่ผมไม่ได้ถ่ายรูปเธอมา เพราะ เธอนั้นดูเหมือนจะมองผมอยู่ตลอดเวลา

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

        ถ้าผมมีข้อมูลอะไรเพิ่มเติม จะมาอัพเดทอีกทีนะครับ ตอนนี้จำได้เท่านี้ ต้องขอประทานโทษที่ข้อความอาจจะยาวมาก แต่ผมตั้งใจ
จริงๆ เพราะผมรู้สึกว่าเธอคือคนที่ใช่สำหรับผมมาก แต่ผมไม่ทราบว่าเธอจะคิดเหมือนกันกับผมหรือเปล่า ก็เผื่อใจไว้อยู่ เพราะก็อาจจะหา
กันไม่เจอ ขอบคุณเพื่อนๆท่านที่อุตส่าห์ทนอ่านข้อความในใจของผมจนจบนะครับ อาจจะดูน่ารำคาญ แต่ผมก็หวังว่าอยากเจอเธอคนนั้น
อีกสักครั้งหนึ่งครับ และขอขอบคุณเธอคนนั้นที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมากๆอีกครั้ง แม้เวลาจะแสนสั้นก็ตาม "หวังว่าเราคงได้เจอกันอีก"

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ♡