เรื่องมีอยู่ว่า วันนี้ 28/07/2014 หลังจากที่ผมไปสอนแทนอาจารย์ที่โรงเรียนแถวสถานี BTS อโศก สอนเสร็จประมาณ บ่าย 2 ครึ่ง
ผมก็เตรียมตัวกลับไปสถานี อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ เรื่องก็ดูปกติเหมือนหลายๆครั้งที่ผมมาสอน
แต่!! วันนี้ ตอนที่ผมก้มเล่นมือถืออยู่ก็เงยขึ้นมาเจอผู้หญิงคนนึง น่ารักมาก แบบเห็นแล้วยิ้มไม่หุบอะ คงเข้าใจกันนะ >/////<
พอรถไฟฟ้ามาถึงเราก็ขึ้นไปโบกี้เกือบท้ายๆ ถ้าพอนึกกันออกจะเป็นโบกี้ที่ขึ้นบันไดเลื่อนแล้วเลี้ยวซ้ายไปนิดเดียว (ที่จริงเราสังเกตุเห็นนักแสดงรุ่นใหญ่คนนึงด้วย แต่เราจำชื่อไม่ได้ เขาก็อยู่ในโบกี้เดียวกับเราด้วยแหละ) แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของกระทู้นี้!!
    เข้ารถไฟฟ้ามาผู้หญิงคนนั้นเค้าก็ยืนอยู่ตรงเสากลางประตูของโบกี้นั้นเลยเราก็ยืนถัดออกไปหน่อยอยู่แถวๆราวจับเราก็พยายามหันไปมองแล้วก็หลบมาแอบยิ้ม แบบไม่รู้ว่าหน้าแดงเปล่าแต่ร้อนหน้าอะ ฮ่าๆๆๆ มองเค้าแต่เขินเอง กำกำ เขาก็ยืนคุยกับเพื่อนของเขาไป เราก็ยืนมองไปเขิน >< (ไม่รู้เค้าเห็นเราหรือเปล่า) จนรถไฟฟ้ามาถึงสถานี สยาม คนลงไปเยอะเราเลยขยับไปยืนแถวๆประตูฝั่งที่มันไม่ได้เปิดตอนจอดที่สถานีสยาม เราก็เห็นผู้หญิงคนนั้นทำท่าจะเข้าจะออกแล้วก็หันไปถามคนที่ขึ้นรถไฟฟ้าจากสถานีสยามว่า "นี่สถานีสยามรึเปล่าคะ ^.^" (เหมือนคุยกับเพื่อนเพลินจนลืมฟังชื่อสถานี อิอิ) เราเห็นละแบบ >//////< อ๊ากๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมน่ารักขนาดนี้
เรื่องที่จะฝากก็คือคำพูดนี้ "ถึงจะโก๊ะๆแต่น่ารักดีนะครับ คราวหลังตั้งใจฟังชื่อสถานีด้วยน๊า >////<"

ปล.ขอโทษนะครับที่ใช้คำว่าโก๊ะ ถ้าไม่ชอบขอโทษจริงๆนะ ^^
ปล2.ไม่รู้ว่าเขาจะจำเราได้ไหม แต่เราก็จำเขาได้นะ >///<
ปล3.สมัครไอดีวันแรกเลยใช้ไม่เป็น ><
ปล4.อาการผมประมาณเพลงนี้เลยอ่า