ความรักที่ทุกคนคิดว่ามันผิดมาตลอด เราก็อยากเอาประสบการ์ณของเรามาเล่าให้ฟังเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ2ปีที่ผ่านมา คือเราพึ่งรู้ตัวว่าเรามาชอบผู้หญิงด้วยกันก็ตอนที่เราอยู่ ม.2 จนเราอยู่ ม.5 เข้าเรื่องเลยละกันคือ ครูคนนี้พึ่งเรียนจบและสอบบรรจุได้เขาก็เลือกมาบรรจุที่โรงเรียนเรา เขาอายุห่างกับเราแค่7ปี เขาสอนภาษาอังกฤษเสริมทักษะพูดอ่านเขียน ก่อนวันจะเปิดเทอมม.5 จะมีวันประชุม ผปค.ที่นักเรียนและ ผปค.ต้องไปรับหนังสือสมุดตารางเรียน แน่นอนสิเวลาได้ตารางเรียนมาแล้วเรากับเพื่อนก็เอามาดูแล้วถามกันไปมาว่าครูคนนี้ใครว้ะ รู้จักมั้ยเพราะในตารางมีแต่ชื่อครูที่ไม่ค่อยคุ้นชื่อของครูแต่ละคน เปิดเทอมมาอาทิตย์แรก วันแรก วันที่สอง วันที่สามเราไม่ยังไม่ได้เจอกับเขาพอมาวันที่สี่เราก็เดินเรียนปกติวันนั้นเป็นวันศุกร์เราเดินไปเรียนวิชาภาษาอังกฤษ เรานั่งโต๊ะหน้าห้องสักพักครูเขาเดินเขามา เขาแนะนำตัวนู้นนั่นนี่ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกเลยได้แต่มองเขา จนเวลาผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงเขาเดินมาหาเราเดินมาคุยกับเรียนทำให้เพื่อนเรางงเป็นไก่ตาแตกเลย เพราะหลังจากเขาแนะนำตัวเสร็จเขาก็สั่งงานไม่ได้พูดคุยกับใครเลยเขาเดินมาหาเราที่โต๊ะมาคุยกับเราจะหมดชั่วโมง แต่เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรพอวันจันทร์เราก็เรียนกับเขาอีกเราก็คุยเรียนเล่นกับเขาในชั่วโมงมาเกือบเดือน แล้วโรงเรียนของเราก็เข้าค่ายจริยธรรม2วันที่โรงเรียน(เป็นแบบไป-กลับ ม.4 กับ ม.5 เข้าด้วยกัน) เข้าค่ายวันแรกเราก็แอบถ่ายรูปเขาไว้เยอะเลยแล้วเขาก็ถ่ายรูปเราไว้เยอะเมือนกันจนเลิกและกลับบ้าน คืนนั้นเราก็เพ้อถึงเขาในเฟซแต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมีทั้งคนมาถูกใจ ว้าว ฮ่าๆ หัวใจ จนมีแชทของเขาเด้งมาเราตกใจมากถามทำอะไรทำไมไม่นอน ดึกแล้วนะเป็นวันวันแรกที่คุยกันเราคุยกันจนเกือบตีหนึ่งพอวันเข้าค่ายวันที่สองเราก็คุยกันเยอะขึ้นจนพักกลางวันเราก็เดินออกไปที่ร้านค้าโรงเรียนเห็นครูซื้อไอติมอยู่ ครูถามเราว่ากินมั้ยไอติมรสส้ม เราก็เดินเข้าไปซื้อไอติมแบบเดียวกันกับครูเราเดินออกมาเห็นครูยืนรอใครอยู่ไม่รู้เราเลยเดินไปหาเขา เขาบอกว่าเขารอเรา(โครตดีใจเลย)ตั้งแต่นั้นมาเราก็คุยกันในเฟซในIGเรื่อยๆจนเกือบเดือนครูก็ให้ไลน์เรามา เรากับครูไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ไม่ว่าจะกินข้าว ไปเที่ยว ไปทำบุญจนเรารู้ความรู้สึกของเราแล้วว่าเรารักเขาแล้ว จนวันวันก่อนกีฬาสีเราต้องอยู่โรงเรียนทำงานแสตน กองเชียร์ พาเหรดให้เสร็จ ตอนนั้ันเวลาเกือบ2ทุ่มแล้วแต่โชคดีที่ว่าสีของเราทำอุปกรณ์เสร็จหมดแล้ว แต่ครูเขายังช่วยสีของเขาทำอยู่เราก็ไปช่วยเข้าทำจนเสร็จเขาช่วยเราไปกินก๋วยเตี๋ยวมีเพื่อนเราไปด้วย3คนร่วม่รากับครูก็5คนมีมอเตอร์ไซค์2คัน ครูซ้อนเราไปกินก๋วยเตี๋ยวแล้วก็ให้เราไปส่งที่บ้าน จนตอนเช้าเรารีบมาโรงเรียนแต่เช้าจนเรารีบจนขี่รถล้มหน้าโรงเรียน เราโทรหาครู ครูก็มาทำแผลให้เรา ไปส่งเราที่บ้านพาไปหาหมอพาไปซื้อยาจนเราหายดี หลังจากนั้นเรากลับเขาก็ไปไหนมาไหนด้วยกันเรื่อยๆจนทุกวันนี้ เราเป็นคนหนึ่งนะที่คิดว่าความรักระหว่างครูกับนักเรียนเป็นความรักที่เป็นไปได้ แม้มันจะเป็นเรื่องที่ไม่ควรก็เหอะ