คือว่าเราไปสมัครเทเลเซลขายประกันครั้งแรก ทำได้ 2อาทิตย์เราไม่ชอบงานนี้เลย เครียดและกดดันตัวเองทุกวัน เราคิดแค่ว่าต้องอดทน  แต่ก็ไม่สำเร็จ และที่เสียใจที่สุด คือการเจอเพื่อนร่วมงานที่เป็นมิตรแต่ต้องจากกัน คืออยู่ด้วยแล้วสบายใจมันหายากมากนะ    แต่มันสวนทางกับงานที่เราทำอยู่ไง ซึ่งเราทำมันได้ไม่ดีพอ ทุกวันต้องแกล้งว่าไม่เครียดนะ เพราะไม่อยากให้ใครมาเครียดกับเรื่องของเรา เลยยิ้ม หัวเราะ สนุกสนานกันไป แต่จนกระทั่งมันไม่ไหวแล้ว เราเจอความกดดันจากลูกค้าที่วางสายใส่และตัดสาย เพราะเราไม่มีวาทศิลป์ด้วยแหละมั้ง เขาถึงไม่อยากฟัง และอีกอย่างหัวหน้างานที่กดดันยอดให้เหมือนหลอกว่าส่งเอกสารไปให้ลูกค้าก่อนยังไม่ตัดเงิน แต่จริงๆตัดแล้ว ซึ่งเราคิดว่าการขายเอายอดลักษณะนี้ มันไม่แฟร์เลย เราเลยกลับมาบ้าน ค้นหาตัวเองว่าเราเหมาะไหมกับอาชีพนี้ และเราก็คิดว่าไม่ นั่นคือคำตอบของการลาออก แต่เราคิดถึงเพื่อนๆร่วมงานมากๆเลย เหนื่อยใจตัวเองที่เรื่องมาก เรื่องเยอะ และท้อแท้เหลือเกินค่ะ