ตามหัวข้อเลยครับ สัปดาห์ที่ผ่านมาผมว่างก็เลยคว้ากล้อง นัดสาวน้อยหน้าเหงาไปถ่ายภาพกันสนุกๆ ซึ่งในโอกาสที่กำลังโศกเศร้ากันอยู่นี้ จะไปจัดถ่ายสีสันสอดใส เฉลิมฉลอง เล่นแสงสี ไฟให้เฮฮา หรือจะเปิดวาบ แต่งหวิวก็คงไม่เหมาะกับสถานการณ์ ขอเลือกถ่ายให้ออกมาเหงาและเงียบดูซิว่าจะทำอย่างไรบ้าง
ตอนแรกผมกะว่าจะถ่ายแล้วมาทำขาวดำให้หมด แต่คิดไปคิดมา มันดูเฉยๆเกินไป texture ก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก เอาเป็นว่า ถ่ายมาแล้ว ดร็อปสี แต่งสีให้ออกมาตามอารมณ์(ตัวเอง) ก็พอแล้วละกัน
โลเคชั่นที่เลือกได้แก่ อาคารนิมิบุตร สนามกีฬาแห่งชาติ เพราะในนี้มีมุมเงียบๆเยอะ ไม่สกปรก และไม่รกร้าง มีโถงบันไดใหญ่ที่เป็นกระจกแสงเข้าให้ถ่าย หรือจะมุมอับแสงทึบก็มีใหล้เลือกได้ ผมเลือกไปถ่ายทางทิศตะวันออก (ตอนเย็น) หลบจากแสงอาทิตย์แรงที่ทะลุเข้ามา
เนื่องจากโจทย์จะเป็นชุดดำ ผมเลยเอาแฟลชแยกไปด้วย 1 ตัว ให้มีริมไลท์ แยกออกจากพื้นหลังที่มืดทึมได้บ้าง ซึ่งก็มั่วๆเอานั่นแหละครับ
จริงๆนางแบบน่ารักสดใสนะครับ วันนี้โดนบังคับให้มาทำหน้าเศร้า เหงา เงียบ ซึม น้องได้คอเล็คชั่นหนังสืออำลาอาลัยกลับไปไม่ร็ตะดีใจมั้ยเนี่ย
อันนี้เอามายืนยันว่าถ้าไม่ดร็ฮปสี จริงๆน้องเค้ามีออร่าความสดใสให้เล่นได้เยอะเลย แต่ต้องขออภัยที่วันนี้ ผมอยากลองถ่ายให้เหงา โดยที่ไม่กดโทนมืดให้ได้ ดังนั้นต้องพยายามมั่ว เอาแสงให้มันดราม่าเข้าช่วยสินะ ว่าแล้วก็ลองย้ายโลเคชั่นไปทางฝั่งที่มีแสงแดดยามเย็นอัดเข้ามาากนอกอาคาร
มันก็จะดูรกๆ ไม่ลงตัวพิกล หมุนๆวนๆหาทางอยู่หลายมุมก็ยังเอาให้ได้ตามใจต้องการไม่ได้ ได้แต่โทนที่มันน่าจะประมาณนี้ล่ะมั้ง ตามที่มั่วเอา
หน้าน้องดูเศร้าได้มากจริงๆด้วย คงเศร้าเพราะเซ็งพี่นี่แหละนะ
ก็เอาเป็นว่าจบกันไปสำหรับภารกิจที่มั่วเอาเองทุกอย่างทุกประการครับ ออกมาผิดถูก เลวร้าย ติชม ตำหนิกันได้เต็มที่ครับ
ผมก็มั่วๆหัดถ่าย หัดแต่งไปตามประสา

จริงๆก็มีภาพที่สดใสอยู่ด้วย เพราะย้ายไปถ่ายมุมอื่นตามสนามกีฬา ได้สีสันเข้ามาแต่ไม่ใช่เจตนาของการไปถ่ายรอบนี้จึงเก็บไว้ก่อน อุปกรณ์ที่ใช้สำหรับเซ็ทนี้
Canon EOS 6D
Sigma 70-200 2.8 OS
Nissin Di700A ทริปด้วย Air1
ขาตั้งแฟลชจีน ยิงเปล่าไม่ผ่านอะไรเลย