กำลังจะแต่งงานค่ะ แต่รู้สึกไม่มั่นใจ ควรทำยังไงดี ?

ตามข้อหัวเลยน่ะค่ะ
มีแผนจะแต่งงานค่ะ  แต่ตอนนี้เรากลับคิดหลายๆอย่าง แล้วก็ได้คุยถึงเรื่องหลังแต่งงานกัน แต่มีความรู้สึก ว่า เราถูกปลูกฝังมาผิดแปลกไปไหม เพราะหลายๆเรื่องเรารู้สึกไม่มีความเห็นเหมือนกับเค้าเลยสักนิด
เกริ่นก่อนน่ะค่ะ ตอนนี้เราอยู่คอนโดเค้าค่ะ แต่ก่อนอยู่หอกับเพื่อน แต่ด้วยต้องไปๆมาๆ หาบ่อย เลยย้ายมาอยู่ด้วยค่ะ แต่พ่อแม่ ไม่รับรู้เรื่องนี้น่ะค่ะ
เรื่องที่เราทำให้รู้สึกไม่มั่นใจ ว่าจะสามารถมีเค้าเป็นคู่ชีวิตตลอดๆไปได้หรือเปล่าค่ะ

1.เวลาทะเลาะกัน เค้าจะไล่ให้เราเก็บของออกจากห้องเค้าตลอดค่ะ

2.เวลาเราร้องไห้แล้วหยุดร้อง เราจะใช้ ช้อนกินข้าว ไปแช่ตู้เย็น แล้วเอาออกมาทาบตาเพื่อไม่ให้บวม แต่ เค้ามักจะบอกว่า "ล้างด้วยน่ะเด๋วติดเสนียด"

3.งานบ้านไม่เคยช่วยทำค่ะ ทำงานเหมือนกันทั้งคู่ แต่พอเวลาเราบอกว่า ให้ช่วยเรารีดผ้าหน่อย หรือ กวาดบ้านบ้าง เค้าจะบอก "ไม่อยากทำ ไม่ต้องทำ" ไม่งั้น ก็จะ "หาแม่บ้านใหม่ หาคนที่ผอมๆ เพรียวๆ ไม่ต้องมาคอย วิ่งลด น้ำหนักแบบนี้ เอาแบบหุ่นดีไปเลย" (เรา ส่วนสูง 160 ซม.น้ำหนัก 57 กก. ช่วงนี้วิ่งลดน้ำหนัก ออกกำลังกายค่ะ) ยกตัวอย่าง ถ้าเราไม่รีดผ้า เค้าก็ใส่เสื้อไม่รีดไปทำงานค่ะ เค้าบอกถ้าเราไม่ทำงานบ้านฝุ่นเยอะๆ เขย่งๆขาก็อยู่ได้

4.ทานข้าวเวลาไปเที่ยว หารสอง ค่ะ ไม่เคยเลี้ยง (อันนี้ไม่แปลกใช่ไหมค่ะ ทำไมเรารู้สึกว่าควรเลี้ยงบ้าง เค้าเงินเดือน 40K เรา 20K เค้าควรดูแลเราบ้างไหมค่ะ) เค้าบอกถ้าสมมติ อยู่คนเดียวมีเงินเก็บ แล้วมีภรรยา ต้องคอยใช้จ่ายให้ จะเอามาเป็นตัวถ่วงทำไม

5.คุยเรื่องหลังแต่งงานค่ะ เงินใครเงินมัน ไม่มีให้กัน (สามีไม่ให้ภรรยา ถ้าอยากให้เลี้ยง เอาเงินเดือนมาให้เค้าทั้งหมด เด๋วจ่ายให้ไปทำงาน) มีลูก ค่าใช้จ่าย ลูกหารสองค่ะ

6.เรื่องลูก เค้าอยากมีค่ะ แต่เราคิดว่าคงอยากมี สัก 30up (ตอนนี้ 26) จากประเด็นข้างบนเรื่องงานบ้าน เราบอกว่า ถ้าเลี้ยงลูก งานบ้านด้วย ทำงานด้วย เราไม่น่าจะไหว เค้าให้ส่งไปอยู่กับแม่เค้าตจว. เค้าบอกแม่เค้าสามารถซัพพอต เรื่องเงินได้ เนื่องจากแม่เค้าเปนราชการเกษียร มีเงินบำนาญ แต่เราอยากให้ลูกอยู่ใกล้เรา ที่กทม. อยู่กับแม่เรา แต่แม่เรามีแต่บำเน็จค่ะ ตอนนี้เราโอนเงินเลี้ยงดูแม่ทุกเดือน เค้าบอกถ้าลูกอยู่กับแม่เรา ต้องออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ให้แม่เค้าช่วยดีกว่า ถึงอย่างที่บอกเราอยากมีสัก 30up ไม่อยากให้ลูกเราเป็นภาระใครค่ะ

7.เวลาอยู่ด้วยเค้ามักไม่ถนอมน้ำใจคำพูดค่ะ เช่น เราบอกว่า ควรจะใจเขาใจเราบ้างน่ะ เวลาพูดอะไร ทำอะไร เค้ามักจะบอกว่า ไม่มีคนอื่นเค้าก็อยู่ได้ ไม่เห็นต้องเอาคนอื่นมาตัดสินชีวิต

8.สินสอดเรามีกระทู้ก่อนหน้านี้ค่ะ สินสอดคนละครึ่งค่ะ

มันก็มีเรื่องก่อนหน้านี้ค่ะ เป็นปีล่ะ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเค้ารักตัวเองมาก ถึงขั้นเห็นแก่ตัว
ก่อนหน้านี้ เค้ามีผู้หญิงอีกคน ซึ่งเค้าจะให้เราไปอยู่ด้วย แบบ 3 คน ในคอนโดเค้า
เค้าถามเรารับได้ไหม รักเค้าแล้วยอมได้หรือป่าว แต่ตอนนั้นเราก็ผ่านมาได้ เพราะผญ อีกคนมีคนอื่นไม่สนใจเค้าค่ะ
แต่เราที่ยังอยู่คอยรับเวรกรรมพวกนี้ไหม ?
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ควรจะคิดได้ตั้งแต่ให้ไปอยู่กับผู้หญิงอีกคนเป็นสามคนผัวเมียแล้ว ผู้หญิงคนนู้นยังคิดได้แล้วเลย เห็นคนที่ยังจมปลักมีแต่คุณนี่แหละ
ความคิดเห็นที่ 5
ผมอ่านแล้วถึงกับงงกับคุณ  หรือว่าคุณมีความสุขกับสิ่งที่คุณได้พิมพ์ระบายออกมา
ประเด็นเรื่องแต่งงาน มันไม่ใช่สาระสำคัญจริง ๆ ของกะทู้นี้เลย

ที่สำคัญจริง ๆ คือ คุณมีความสุขที่ได้อยู่กับผู้ชายคนนี้จริง ๆ หรอ ?
แล้วคนที่ตอบได้ดีที่สุด คือคุณเอง
ความคิดเห็นที่ 24
คุณ จขกท อายุยังไม่มากเลย แค่ 26 เท่านั้นเอง สำหรับเรารู้สึกว่ายังมีเวลาเจอคนที่ดีกว่านี้อีกเยอะเลยค่ะ
ประวัติการศึกษาจากกระทู้เก่าก็ไม่ขี้เหร่ จบปริญญาโท มหาวิทยาลัยรัฐบาล ทำงานเป็นวิศวกรโยธาเสียด้วย
เชื่อไหมคะว่าถ้าคุณแต่งงานไปกับผู้ชายคนนี้ ในอนาคตคุณจะต้องมีเรื่องมาให้นั่งเสียใจมากกว่า 8 ข้อนี้แน่ๆ
เสื้อตัวเองแท้ๆ ยังไม่คิดจะช่วยรีด พูดจาก็ไม่ถนอมน้ำใจกัน ยิ่งถ้าได้แต่งงานอยู่กันไปนานกว่านี้ก็จะยิ่งไม่ถนอมน้ำใจกันมากขึ้นไปอีกเรื่อยๆ
ถ้ามีลูกก็คาดเดาได้เลยว่าจะมีน้ำใจช่วยเลี้ยงลูกมากน้อยแค่ไหน
ลองคิดดูให้ถี่ถ้วนนะคะว่าคุ้มมั้ยกับชีวิตทั้งชีวิตที่จะต้องแลกมากับการแต่งงานกับคนแบบนี้
ความคิดเห็นที่ 6
คู่เวรคู่กรรมค่ะ ถ้าหมดเวร คุณก็จะคิดได้เอง
ความคิดเห็นที่ 1
อย่าแต่ง บอกตรงๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่