สวัสดีค้ะ พอดีหนูมีคำถามที่อยากจะมาถามทุกๆคนที่เคยผ่านจุดๆนี้หรือมีประสบการณ์มาก่อนค้ะ คือเวลาหนูไปเรียนน้ะค้ะ แฟนหนูเค้าไม่ชอบให้หนูแต่งหน้า คือถ้าเห้นปากมีสีนิดเดียวก้โกดแล้ว ในความคิดของหนูน้ะค้ะ มันก้ต้องเป้นธรรมดาที่ผู้หญิงอย่างเราๆต้องแต่งหน้ากันอยุ่แช้วใช่ไหมค้ะ และอีกอย่างมันก้ปกติสำหรับเด้กที่เรียนปวช. แฟนเค้าชอบคิดมากกลัวว่าหนูจะไปคุยกะคนอื่น มีอยุ่ครั้งนึงที่แฟนเอากระเป๋าเครื่องสำอางหนูไปทุบทิ้งจนหมดเลย ความรู้สึกตอนนั้นคือเฟลมากค้ะ สำหรับผู้ใหญ่คงจะเข้าใจดีใช่ไหมค้ะว่าการที่แฟนพังเครื่องสำอางก้เท่ากับการทำร้ายจิตใจเราไปในตัว อยากจะกระทืบแฟนให้ตายส้ะตงนั้นเลย แต่คือเอาจิงๆการแต่งหน้ามันไม่สามารถทำให้ใครนอกใจใครได้หรอกน้ะค้ะ ขนาดคนที่เค้าว่าใสยังนอกใจกันได้เลย หนูว่าถ้าคนที่เค้ามีความเป้นผู้ใหญ่มากพอเค้าคงจะไม่มานั่งระแวงกันเพราะแค่เรื่องแต่งหน้ากันสักเท่าไหร่จิงไหมค้ะ ความรักคือการเชื่อใจและการไว้ใจซึ่งกันและกัน อย่างนี้ก้อึดอัดแย่น้ะสิ้ค้ะ #สำหรับใครที่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ ช่วยแนะนำทีสิ้ค้ะว่าหนูควรที่จะพูดยังไงที่จะทำให้แฟนหนูเข้าใจ และยอมให้หนูแต่งหน้าได้ #ขอบคุนล่วงหน้าสำหรับคำตอลน้ะค้ะ พอดีว่าหนูตอบกระทู้ไม่ค่อยเป็นค้ะ555