เมษาปี 57 เป็นครั้งเเรกที่"อย่าลืมฉัน"ออนเเอร์ ด้วยการออกอากาศครั้งเเรกได้สร้างความประทับใจแก่แฟนละครหลายๆคน และมีการรีรันอีกถึงสามครั้ง ล่าสุดครั้งที่สี่ที่เพิ่งจบไป ก็ยังได้กระเเสตอบรับเป็นอย่างดีจากแฟนละคร ส่วนตัวเลยคิดว่าการรีรันครั้งนี้ ค่อนข้างสนุกเพราะได้อารมณ์ในการดูละครที่ต่อเนื่อง แอบมีเสียดายบางส่วนที่ถูกตัดออกไป แต่เข้าใจได้เรื่องความเหมาะสมของห้วงเวลา สำหรับเราเเล้วต้องเรียกว่าขอบคุณสำหรับนักแสดง และทีมงานผู้จัดทุกคนที่ทุ่มเท จนออกมาเป็นผลงานที่ตรึงใจแฟนละครได้ขนาดนี้
พี่ติ๊ก เจษฎาภรณ์ ''เขมชาติ''
ผู้ชายที่มีอดีตที่เจ็บปวด จากการที่ถูกผู้หญิงที่เขารักทิ้งไปอย่างไร้ซึ่งคำตอบ เขาต้องจมอยู่กับคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ว่าทำไมผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ ถึงทิ้งเขาไปได้อย่างเลือดเย็น การกลับมาเจอกับหญิงที่เคยรักฝังใจอีกครั้ง เขาคิดว่า เขาควรจะเริ่มต้นการแก้แค้นของเขาสักที แต่ใครจะไปรู้ว่าการกระทำของเขามันได้ย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจของเขาเองเพราะลึกๆ แล้วเขายังมีเธอหมดหัวใจ แก้แค้นไปสุดท้ายถึงได้รู้ว่าชีวิตนี้ไม่เคยมีวันไหนที่เขาจะไม่รักเธอ"สุริยาวดี"
พี่เเอน ทองประสม ''สุริยาวดี''
การที่ต้องเดินออกไปจากผู้ชายที่รักสุดหัวใจ จากลาแบบไร้ซึ่งคำอธิบาย มันไม่ใช่แค่เดินออกไปจากชีวิตเขา แต่มันหมายถึงทำเหมือนว่าเธอนั้นได้ตายไปจากเขาแล้วเช่นกัน การกลับมาเจอกันอีกครั้ง สบายดีไหม อยู่ดีหรือเปล่าอยากมาดูให้แน่ใจว่าคนที่เป็นเจ้าของหัวใจนั้นมีชีวิตอยู่อย่างไร แต่ใครจะไปรู้เล่าว่าการกลับมาเจอกันอีกครั้ง มันกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้แค้นจากผู้ชายที่เธอรัก แต่เธอจะรู้บ้างไหมว่าการแก้แค้นที่เขาทำกับเธอมันคือการขุดหลุมฟังหัวใจของเขาให้อยู่กับเธอตลอดไป
รักพระ-นางคู่นี้มาก สองคนทำให้เชื่อว่าสองตัวละครนั้นมีชีวิตอยู่จริงๆ
พี่ติ๊ก กับฉากร้องให้นี่เป็นเผาเต่าเลย เราเป็นผู้หญิงแท้ๆเรายังน้ำตาไหลยากกว่าอีก
พี่เเอน นิ่งๆเเต่เจ็บข้างในผ่านสายตาที่เย็นชา เหมือนจะไม่รู้สึกอะไร ฉากที่อ่านจดหมาย เราร้องก่อนพี่เเอนอีก
เวลาที่พระนางส่งบทกัน รู้เลยว่าสองคนปล่อยของใส่กันเต็มที่เลย บางซีนอาจจะเป็นนอกบท แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพของทั้งคู่
ให้เราอินได้ไม่ยากเลย ยังอยากให้คู่นี้มาเจอกันอีกครั้ง บทผู้ใหญ่ไปเลย ไม่ต้องมีตบจูบก็ได้(แอบสงสารพี่ติ๊ก) เเต่เป็นดราม่าหนักๆ เพราะเชื่อให้ฝีมือทั้งคู่ ยิ่งตอนนี้ทั้งสองเป็นผู้จัดแล้ว แอบมีหวังว่าจะได้เจอกันอีก
พี่ก้อง ริต้า ด้วยบทขอสองคนนี้ ลงตัวที่สุด ไม่เยอะจนเบียดคู่หลัก เชื่อว่าหลายคนคงแอบอยากเห็นคู่นี้กลับมาเจอกัน
และนักแสดงท่านอื่นๆขนาดตัวร้ายอย่าง วนิต้า หรือ อร เป็นตัวร้ายที่ไม่น่ารำคาญ
"อย่าลืมฉัน" สำหรับเรายกให้เป็นละครคลาสสิคในใจเราเลย
จะไม่ลืม"อย่าลืมฉัน"จะกี่ครั้งก็ยังประทับใจ
พี่ติ๊ก เจษฎาภรณ์ ''เขมชาติ''
ผู้ชายที่มีอดีตที่เจ็บปวด จากการที่ถูกผู้หญิงที่เขารักทิ้งไปอย่างไร้ซึ่งคำตอบ เขาต้องจมอยู่กับคำถามที่ไม่มีใครตอบได้ว่าทำไมผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ ถึงทิ้งเขาไปได้อย่างเลือดเย็น การกลับมาเจอกับหญิงที่เคยรักฝังใจอีกครั้ง เขาคิดว่า เขาควรจะเริ่มต้นการแก้แค้นของเขาสักที แต่ใครจะไปรู้ว่าการกระทำของเขามันได้ย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจของเขาเองเพราะลึกๆ แล้วเขายังมีเธอหมดหัวใจ แก้แค้นไปสุดท้ายถึงได้รู้ว่าชีวิตนี้ไม่เคยมีวันไหนที่เขาจะไม่รักเธอ"สุริยาวดี"
พี่เเอน ทองประสม ''สุริยาวดี''
การที่ต้องเดินออกไปจากผู้ชายที่รักสุดหัวใจ จากลาแบบไร้ซึ่งคำอธิบาย มันไม่ใช่แค่เดินออกไปจากชีวิตเขา แต่มันหมายถึงทำเหมือนว่าเธอนั้นได้ตายไปจากเขาแล้วเช่นกัน การกลับมาเจอกันอีกครั้ง สบายดีไหม อยู่ดีหรือเปล่าอยากมาดูให้แน่ใจว่าคนที่เป็นเจ้าของหัวใจนั้นมีชีวิตอยู่อย่างไร แต่ใครจะไปรู้เล่าว่าการกลับมาเจอกันอีกครั้ง มันกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการแก้แค้นจากผู้ชายที่เธอรัก แต่เธอจะรู้บ้างไหมว่าการแก้แค้นที่เขาทำกับเธอมันคือการขุดหลุมฟังหัวใจของเขาให้อยู่กับเธอตลอดไป
รักพระ-นางคู่นี้มาก สองคนทำให้เชื่อว่าสองตัวละครนั้นมีชีวิตอยู่จริงๆ
พี่ติ๊ก กับฉากร้องให้นี่เป็นเผาเต่าเลย เราเป็นผู้หญิงแท้ๆเรายังน้ำตาไหลยากกว่าอีก
พี่เเอน นิ่งๆเเต่เจ็บข้างในผ่านสายตาที่เย็นชา เหมือนจะไม่รู้สึกอะไร ฉากที่อ่านจดหมาย เราร้องก่อนพี่เเอนอีก
เวลาที่พระนางส่งบทกัน รู้เลยว่าสองคนปล่อยของใส่กันเต็มที่เลย บางซีนอาจจะเป็นนอกบท แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพของทั้งคู่
ให้เราอินได้ไม่ยากเลย ยังอยากให้คู่นี้มาเจอกันอีกครั้ง บทผู้ใหญ่ไปเลย ไม่ต้องมีตบจูบก็ได้(แอบสงสารพี่ติ๊ก) เเต่เป็นดราม่าหนักๆ เพราะเชื่อให้ฝีมือทั้งคู่ ยิ่งตอนนี้ทั้งสองเป็นผู้จัดแล้ว แอบมีหวังว่าจะได้เจอกันอีก
พี่ก้อง ริต้า ด้วยบทขอสองคนนี้ ลงตัวที่สุด ไม่เยอะจนเบียดคู่หลัก เชื่อว่าหลายคนคงแอบอยากเห็นคู่นี้กลับมาเจอกัน
และนักแสดงท่านอื่นๆขนาดตัวร้ายอย่าง วนิต้า หรือ อร เป็นตัวร้ายที่ไม่น่ารำคาญ
"อย่าลืมฉัน" สำหรับเรายกให้เป็นละครคลาสสิคในใจเราเลย