ผมเจอคนๆนึงครับ เห็นแล้วก๋น้ารักดี คือเรากผ้แค่มองหน้ากันไม่ได้คุยอะไรกัน  พอหลังจากเจอได้วันนึง ปรากฏเค้ามาฟอล์โลอินสตาแกรมผม ผมก็เลยทักไปเพราะอยากรู้ว่าใช่คนนั้นหรือเปล่า เค้าก็ตอบ. ตอนแรกก็ต่างคนต่างก็คุยกันตามประสา คุยเล่น ส่งรูป ส่งคลิปตลกๆบ้าง บอ พอหลังจากเจอกันวันแรก วันต่อมาก็ชวนไปกินข้าว สองวันติด ไปดูหนัง ใช้เวลาด้วยกัน ผมรู้สึกว่ามีความสุขมาก ก็เริ่มคิดจริงจัง บอกคิดถึงกัน ผมก็รู้สึกดีด้วย  ทั้งที่เค้าไม่ใช่สเปคผมเลย แต่พอได้พูดคุยด้วยใช้เวลาด้วยกกัน กลับชอบขึ้นมาแบบถอยตัวไม่ได้แล้ว  เราก็คุยกัน  เริ่มคุยเรื่องส่วนตัว จนบอกชอบกัน มีครั้งหนึ่งเคาพูดว่า อยากรู้จักเรามากกขึ้น  แต่  พอผ่านไปสักพัก  เค้าก็เริ่มตอบน้อยลง ถามคำถามอะไรไป ก็ไม่ได้คำตอบ ทำเป็นเหมือนมองไม่เห็นคำถาม แต่ก็ตอบมาตอบมาอย่างอื่น ใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะตอบ  ทั้งที่ผมเห็นเค้าเล่นอินสตาแกรมตลอด แต่ เราเป็นฝ่ายทักไปตลอด แต่บางครั้งเราถามว่า คิดถึงไหม เค้าก็ตอบว่า คิดถึงนะ  ทุกครั้งที่เค้าตอบมา หริอคุยดีด้วย ผมก็จะคุยต่อ ถามอะไรกลับไป ตอนที่เค้ายังตอบได้ แต่สุดท้ายก็หายไป

พอผมนัดทานข้าวกัน เค้าก็บอกไม่ว่าง แต่สุดท้ายก็คือไปกินข้าวกับเพื่อน  ผมไม่รุ้ว่าเคาติดเพื่อนมาก หรือว่ายังไง มีวันนึงผมนัดทานข้าว แล้วผมก็รอทั้งเย็นจนถึงเกือบเที่ยงคืน. สุดท้ายเค้าก็ไปกินข้าวกับเพื่อนแล้วก็มาตอบว่าอยู่บ้านแล้ว. ส่วนผมก็ต้องกลับบ้าน หิวก็หิว แล้วก็มีพอเค้าทักมา เราก็คุยด้วย ทั้งที่ลางสังหรณ์มันก็บอกว่า มีอะไรแปลกๆ แต่อีกใจนึงก็คือชอบไปแล้ว และที่สำคัญคิอ โทรไป  ข่วงแรก เค้าก็รับบ้าง แต่หลังๆ ไม่รับเลย ทั้งที่ตอนแรกก็บอกว่าโทรมาได้ตลอด.  ผมเคยถามเค้าครั้งนึงสองครั้งว่า เป็นไรเปล่า หรือโกรธอะไรมั้ย เค้าบอกเราว่า เปล่า คิดมากไปเอง   ผมก็มานั่งคิดย้อนดูว่าเราเป็นฝ่ายทักไปก่อนเอง  ชวนคุยก่อนเอง เราคงคิดมากไปเอง เค้าอาจจะเขิน หรือคุยไม่เก่ง

คิดว่า ความสัมพันธ์แบบนี้ มันเป็นไปได้มั้ยครับ หรือมันเป็นแค่ความสัมพันธ์แบบฉาบฉวย บางสังหรณ์ ผมรู้สึกลึกๆว่าเค้ามีแฟนแล้วหรือเปล่า หรือมีคนคุยอยุ่แล้ว แค่เห็นผมเป็นคนแก้เบื่อ ผมควรพอมั้ยครับหรือลองสู้ต่อไป แต่เราก็รู้จักกันมาไม่ถึงเดือนนะครับ 555 แต่ผมแค่รุ้สึกว่า รู้จักกันนานแล้ว ไม่รุ้สิครับ ไม่เคยมีแฟนหรือคุยจริงจังกับใครเท่านี้