เวลาผมทำให้เธอโกรธหรืองอน ผมจะทำนิ่งไม่ค่อยง้อเหมือนงอนกลับ แล้วเธอก็จะมาโอ๋ผม  เหมือนบางทีผมเหมือนโรคจิตเวลาทะเลาะกัน ผมเหมือนชอบใช้คำพูดแรงๆ อยากให้เธอโกรธแล้วร้องไห้ เช่น พูดว่า ผมรังเกียจผู้หญิงอย่างเธอ เกลียดคนอย่างเธอ  ไม่รักเธอแล้ว เธอก็จะร้องไห้ แล้วผมก็จะบอกว่าอยากเลิก อยากห่างกัน  รำคาณ ๆ เธอก็จะบอกว่าไม่เอาไม่พูดคำหยาบ เธอก็จะบอกอย่าไปจากเค้าน่ะ พูดๆๆจนผมเย็นลง ก็ปลอบเธอ เป็นแบบนี้ประมาณ 10 ครั้งใหญ่ๆได้ ตลอด2ปีที่คบกัน โดยส่วนมากคนที่ผิดจะคือผมเอง แล้วผมก็จะมาคิดได้ทีหลัง ว่าเราทำไมแย่แบบนี้ เป็นคนอื่นคงทิ้งผมไปนานแล้ว แต่เธอมีความอดทนกับคนอย่างผมมาก ผมก็กำลังพยายามปรับตัวอยู่นะคับ แต่บางทีพอเหตุการณ์มันเกิดขึ้น ผมควบคุมอารมณ์และนิสัยแย่ๆไม่ได้เลย มีเหตุการณ์นึงที่ใหญ่มากจนคิดว่าจะได้เลิกกันแน่ๆคือผมแอบคุยกับผู้หญิงคนนึงผ่านไลน์โดยไม่ได้คิดไรไม่เคยเห็นตัวตนจริงๆแล้วเธอจับได้ วันที่เธอจับได้ผมอยู่ที่ทำงานแล้วเธออยู่ห้อง เลิกงานผมไม่กล้าเข้าห้องรู้ว่าเธอต้องโกรธมากๆ ผมเลยยืนอยู่หน้าห้อง คุยไลน์กับเธอไป ผมได้ยินเธอร้องไห้ผ่านประตูห้องออกมาตอนที่คุยตอบกับผม สักพักผมเลยเคาะห้อง และเข้าไปเคลียกับเธอ ผมบอกเธอผมจะไปจากเธอเพื่อให้เธอเจอคนที่ดีกว่า คุยไปคุยมาเธอก็ให้อภัยและขอร้องให้ผมอย่าทำอีก และลืมเรื่องวันนี้ไป เริ่มต้นใหม่ ตอนแรกผมก็ไม่ยอม เธอก็ยื้อให้อยู่ ก็วนรูปเดิมคือผมพูดไม่ดีกับเธอ แล้วพอได้สติผมก็พูดดีกับเธอ ต่อไปนี้ผมจะพยายามปรับตัวให้ดีขึ้นคับ เพราะผมก็ไม่รู้ว่าครั้งสุดท้ายที่เธอจะให้อภัยมันจะเกิดขึ้นตอนไหน ผมไม่อยากเสียเธอไป