เครียดจนปวดท้อง  ทำไมความรักมันจึงมีแต่ความทุกข์ขนาดนี้
พบทีไร อย่างกับเดินเหยียบไปบนกองไฟ หวานต้ม ขมขื่นตอนปลาย
มีวัฏจักร วงจรของมัน introduction growth maturity  decline

เราโทรหาเพราะเห็นเขาเงียบไปหลายวัน 8 วัน ความสม่ำเสมอที่เคยมี
ในช่วงโปรโมชั่นได้จบลงแล้ว ความรู้สึกที่มีให้จาก 10 ตอนนี้ยังกับ -10
ส่วนเราก็เหลือเพียง 1 อะที่มีให้เขา
เราอยากจะจบแล้ว ยอมขึ้นคานอยู่คนเดียวดีกว่า
ต้องมารู้สึกแบบนี้  แต่เราอยากได้ความชัดเจน
และเหตุผล เขาเบื่อเรา เรามีข้ อบกพร่องอะไรบ้าง เราอยากได้ยิน
เขาเจอคนใหม่ที่ถูกใจกว่า เราไม่ดีตรงไหน หรืออะไรก็ตาม เราไม่ชอบความเงียบ
เราอยากได้ยินเขาว่าเรา ด่าเรา เหยียดหยันเรา ด่าเราแรง ๆ ไรก็ได้ ให้จบ ๆไป
เราเกลียดความเงียบ มันเหมือนค้างคา มีพันธะ และไม่จบ คาราคาซัง

ถ้ามันไม่สิ้นสุด

ชีวิตใหม่ก็ยังไม่เกิด ยังก้าวเดินต่อไปไม่ได้

พอเราโทรหา ก็พูดแต่งานยุ่งๆๆๆ ยุ่งมากเลย ทำงานอยู่เนี่ย
ทั้งที่เป็นคืนวันเสาร์ วันอาทิตย์ก็หยุด จะอะไรนักหนา
เว่อร์ฟังไม่ขึ้น

ไม่ตอบไลน์ อะไรเลย

เราก็เปิดทางให้เลยนะบอกย้ำไป ถ้าจะเลิกกับเราก็บอกมาตรง ๆ ได้นะ
เรารับได้พูดมาตรง ๆ ได้นะ ถ้าจะไม่คุยกับเราแล้วน่ะ

เราย้ำไป 2 หน ระหว่างการโทรครั้งนี้
ก็บอกแต่งานยุ่ง ตอนนี้ขอทำงานก่อน เขาก็อือออสื่อว่าได้
ๆ (ตอนที่เราบอกว่า จะเลิกคุยกับเราก็บอกมาตรงๆได้เลยนะ)
เรารับฟังได้)

ไม่มีคำถามด้วยความห่วงใยแบบเมื่อก่อน ไม่มีอะไรเลย
เสียงเหมือนรำคาญ จะวิ่งไปทำงานด้วยซ้ำ ตัดรอน ไร้เยื่อใยมาก
ในใจเราโคตรเหี่นว

ถ้าเราจะยื้อถามไรต่อก็ดูจะติงต๊องงี่เง่า
จึงต้องวางสายไปก่อน บอกว่างั้นไม่กวนแล้วกันนะจ๊ะ
ทั้งที่ในใจสับสน อกจะแตก อยากจะถามหลายอย่างให้จบ ๆ ไปเลย

คนเราถ้างานยุ่ง ยังไงต้องมีช่วงเข้าห่องน้ำ กินข้าว อึ บ้าง
จะไม่มีเวลาตอบไลน์สักนิดเลยรึ

เดือนหน้าเราจะโทรไปถามอีกครั้ง ครั้งนี้ต้องจบ
เราชอบจบด้วยเสียงคำตอบที่ชัดเจน  ไม่ชอบความเงียบ
ที่ต้องคาดเดาเอาเอง