เวลาไม่ถึง3เดือน เป็นเวลาน้อยนิดครับ น้อยมากๆ
เมื่อเทียบกับเวลาที่คุณใช้ชีวิตก่อนหน้านั้น
และเมื่อเทียบกับเวลาที่คุณยังต้องใช้ชีวิตต่อไปอีก
ผมเองอาจไม่ได้ใช้ชีวิตคู่ยาวนานนัก ผมกับคุณภรรยารักกันมา14ปี ยังบอกรักกันเกือบทุกวัน ยังคุยเล่นหยอกล้อกันทุกวัน ยังคอยดูแลกันและกัน ใช้ชีวิตเกือบเหมือนสมัยแรกคบกัน แล้วเจ้าของกระทู้คิดว่าผมจะมีมุมมองแบบไหนกับชีวิตคู่ที่ไม่ถึง3เดือนของเจ้ากระทู้ล่ะครับ
ผมเองถ้าย้อนไปสมัยวัยรุ่น เคยรักเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งแบบรักเขาข้างเดียวร่วม6-7ปี บอกได้เลยว่ารู้สึกอกหักเกือบทุกวัน เป็นเวลาร่วมๆ7ปี
วันหนึ่งในอนาคตข้างหน้า ที่เจ้าของกระทู้มีชีวิตคู่ที่มั่นคง คบหาดูแลกันเป็นเวลาหลายๆปี ความทรงจำเรื่อง"ความรักอายุไม่ถึง3เดือน" อาจเป็นแค่รอยแผลเป็นจางๆหรือเจ้าของกระทู้อาจนึกขำที่ครั้งหนึ่งตัวเองเคยมาตั้งกระทู้แบบนี้ก็เป็นได้
มีความรักแบบมีสติครับ เตือนตัวเองเสมอว่าแม้ความรักจะเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตคู่ แต่ความรักยังไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิตคู่ การจะอยู่ร่วมกับใครซักคน เราต้องการอะไรมากกว่าคำว่ารักครับ(แค่รักอย่างเดียวไม่พอ)ทั้งการเสียสละ การดูแลเอาใจใส่ รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา นิสัยใจคอ ครอบครัวฯลฯ
ต้องเตือนสติตัวเองเสมอว่าคนที่เรารัก ถึงแม้เราจะรักเขามากมายแค่ไหน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าคนๆนั้นจะสามารถเป็นคู่ชีวิตที่ดีของเราได้เสมอไป และเช่นเดียวกันคนที่เรารักก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะรักเราจริง หรือรักเราเหมือนอย่างที่เรารักเขาเสมอไป อย่าว่าแต่เป็นแค่แฟนกันเลยครับ ในชีวิตผม ผมเคยเห็นบางคนแต่งงานทั้งๆที่ไม่ได้รักอีกฝ่ายหนึ่งมากมายอะไร เหมือนแต่งๆไปงั้นแหละ พอถึงจุดหนึ่งก็ต้องเลิกราหย่าร้างกันไป เคยรับรู้แม้กระทั่งมีบางคนแต่งงานเพียงเพราะเคยรับปากให้สัญญากันไว้ ปรากฏว่าแต่งงานกันจริงๆแต่แค่วันเดียวเท่านั้น พออีกวันผู้ชายก็หนีไปอยู่กับผู้หญิงอื่น (ย้ำว่านี่คือเรื่องจริงนะครับ เพราะฉะนั้นเราต้องรู้ทันเรื่องความรัก อย่าบริสุทธิ์ไร้เดียงสาละเมอเพ้อฝันมากเกินไป ใช้สติเยอะๆ)
ผมขอแถมด้วยเรื่องจริงๆที่ผมรับรู้จากมิตรสหายพี่ๆน้องๆบางเรื่อง ไว้เป็นคติเตือนใจเจ้าของกระทู้
ผมมีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง รูปไม่หล่อ แต่มีฐานะพอสมควร(เป็นเจ้าของกิจการ) พี่คนนี้เคยคบหากับผู้หญิงคนหนึ่งเป็นเวลา5-6ปี ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันโดยที่ยังไม่ได้แต่งงาน (และไม่เคยมีเพศสัมพันธ์กัน)พี่ผู้ชายคนนี้รักและตามใจแฟนมาก คอยดูแลเอาใจใส่แฟน แต่ฝ่ายหญิงกลับแอบมีกิ๊กอยู่เรื่อยๆ ซึ่งพี่ผู้ชายก็พอรู้ แต่ไม่เคยว่าหรือตำหนิ จนวันหนึ่งฝ่ายหญิงตัดสินใจบอกเลิกเพื่อไปคบกับกิ๊กคนหนึ่ง ตอนนั้นพี่ผู้ชายมาปรับทุกข์กับผม ด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าผู้ชายคนใหม่จะดูแลแฟนเก่าตัวเองไม่ดี แต่ทุกวันนี้เหตุการณ์นั้นผ่านมา5-6ปีแล้ว ปัจจุบันพี่ผู้ชายคนนี้แต่งงานกับแฟนคนใหม่ใช้ชีวิตคู่อย่างปกติสุขแล้ว(ถึงแฟนคนนี้อาจไม่สวยเหมือนแฟนเก่าก็ตาม)