คุยกับรุ่นน้องคนนึง รู้ทั้งรู้ว่าเขามีตัวจริงที่คุยยุ (แต่ไม่เปิดเผยสถานะให้ใครรู้ว่ามีแฟน) เหมือนเราจะยอมรับกับสถานะนี้ แต่ยิ่งคุยไปเรื่อยๆ เราก็เริ่มมีความรู้สึกที่ดีกับเขามากๆ เหมือนทำทุกอย่างเพื่อเขาคนนี้ ใส่ใจทุกๆเรื่อง ของเขา โดยที่รู้ว่าเขาไม่เคยอะไรกับเรา แค่เขาเหงา เท่านั้น เราไม่ไหวก็เลยถอยห่างออกมา ไม่คุยกับเขา จนเขาถามว่าเราเป็นอะไร ทำไมเงียบไป เราก็แอบดีใจที่เขาถามแบบนี้ (เหมือนหลอกตัวเอง)แล้วเราก็คุยกับเขาอีกครั้ง จนหลายครั้งที่เราเริ่มรู้สึกไม่โอเครในความรู้สึกเรา เราเหมือนไม่มีตัวตนเลยสักนิด เราจึงหยุด พอ และทุกครั้งที่เราหยุด เขาก็จะเข้ามาถามเหมือนทุกครั้งที่เราเงียบไป จนมาครั้งนนี้เขาพูดเองว่า เขาจะคบกับผู้หญิงคนที่เขาคิดว่าเป็นตัวจริง ไม่อยากทำให้ผู้หญิงเขาเสียใจ โอเคร เจ็บมาก เจ็บสุดๆ เราจึงถอยออกมา 6 เดือน เขาทักมา แล้วถามว่า ทำไมเงียบ ???? แล้วเขาบอกว่าขอโทดเราากับเรื่องทั้งหมด เขาผิด เอง เขาอยากคุยกับเราอีกสักครั้ง แต่ไม่มีสถานะ เรายิ่งใจอ่อน จึงอยากถามความเห็นของเพื่อนๆว่า มีความเห็นอย่างไรค่ะ
คุยกัน โดยไม่มีสถานะ เราจะไปต่อหรือพอแค่นี้