-เหนื่อยที่ต้องหาเรื่องคุย
-เหนื่อยที่ต้องคอยมองแต่มือถือรอเค้าตอบไลน์
-เหนื่อยกับการทักไปแล้วเค้าอ่านแต่ไม่ตอบ
-เหนื่อยกับการคิดไปเอง
-เหนื่อยกับการที่เราสนใจเค้าอยู่ฝ่ายเดียว
-เหนื่อยกับการที่เราวิ่งตามแต่เค้าวิ่งหนี
-เหนื่อยกับการหลอกตัวเองว่าเหนื่อยใจแต่ไหวอยู่

           เค้าได้แต่บอกว่าก็เรียนรู้กันไป เค้าชอบ เค้าเอ็นดูเรา อยากดูแล อยากรู้จัก อยากคุยกับเรามานานแล้ว เค้ามีความสุขที่ได้คุยกับเรา ไม่ต้องมีการระบุสถานะ แค่เรารู้กันว่าเราไม่ใช่แฟนกัน แต่ก็ไม่ใช่พี่น้อง หรือเพื่อน ตอนที่คุยกันแรกๆเค้าก็ดูต้องการสถานะชัดเจน แต่พอเราบอกว่าเรามีแฟนอยู่นะ แต่เราก็บอกเหตุผลเค้าไปว่าทำไมเรายังเลิกกันตอนนี้ไม่ได้ แต่เราก็บอกเค้าว่าเราไม่ได้รักกันแล้ว ที่ยังคบกันอยู่มีเหตุผล หลังจากนั้นเค้ามีท่าทีที่เปลี่ยนไป  จากที่เคยใส่ใจไลน์มา โทรมา ก็กลับกลายเป็นเฉย เค้าบอกแค่ว่าจะลองดูว่าจะอดทนสู้กับใจตัวเองได้แค่ไหน และบอกอีกว่าตอนนี้เค้ายังไม่อยากมีแฟน เค้ายังอยากใช้ชีวิตโสดของเค้าให้เต็มที่ก่อน ผิดกับตอนแรกที่เข้ามา
           เราเคยลองหายไป 4 วัน เค้าก็ไม่ได้โทรหรือไลน์มา จนวันที่ 5 เค้าโทรมา โทรมาหลายสาย ซึ่งผิดจากปกติที่จะโทรแค่สายเดียว แต่เราเลือกจะไม่รับ เค้าก็ไลน์มา เค้าบอกว่าจะให้เค้าทำอะไรเค้าก็ยอม เค้ายอมอยู่ในสถานะนี้ ขอแค่เรายังคุยกับเค้าบ้าง ถ้าอยู่กับแฟนก็บอกค้าดีๆ เราเลยใจอ่อนรับสายแล้วคุยกัน สรุปเค้าเมาแล้วก็โวยวายใส่เรา ว่าเราไม่สนใจเค้าเลย ใครห้ามให้หยุดก็ไม่หยุด บอกแค่ว่าจะคุยกะแฟนอย่ามายุ่ง จากที่ปกติไม่เคยบอกสถานะชัดเจนกับเราแต่พอเมาบอกว่าเราเป็นแฟน หลังจากนั้นพอสร่างก็กลับมาเฉยชาเหมือนเดิม ได้แต่บอกว่างานยุ่ง คือเราเข้าใจด้วยตำแหน่งของเค้า งานต้องเยอะ เทคแคร์ลูกค้า แต่มันคงไม่ถึงกับไม่มีเวลาเป็นของตัวเองขนาดนั้นหรอกมั้ง
           ณ ตอนนี้เราอยากหายไปจากเค้า อยากตัดใจ เพราะยิ่งคุยกันไปจากที่เราเฉยๆเรายิ่งรู้สึกดีกับเค้ามาก อยากดูแลเค้า อยากให้เค้าใส่ใจเราบ้าง และปัญหาคือเรากับเค้าอยู่บริษัทเดียวกัน แต่ด้วยตำแหน่งงานหน้าที่จึงไม่ได้เจอกันทุกวัน เราอยากถามเพื่อนๆในพันทิปว่า เราควรถอยหรือสู้ต่อให้สุดๆก่อน หรือเราควรทำอย่างไร เพราะตอนนี้คงหาความชัดเจนจากเค้าไม่ได้