ได้ทุกตัวละคร ทั้งตัวหลัก, ตัวสมทบ, และตัวประกอบครับ

แต่ขอแค่สามอันดับแรกเท่านั้น

สำหรับผมนะครับ

1. เกนหลง พงษ์สุภา

สำหรับผมแล้ว คุณเกนนี่คือสีสันที่สุดของเรื่องนี้เลยครับ ทั้งๆที่เรื่องอย่าลืมฉันนี้มันไม่ได้ถูกขับเคลื่อนด้วยเธอแต่อย่างใด แต่เหมือนเธอถูกจับมาวางอยู่ในจุดที่เหมาะสมของเรื่องนี้มากๆพอดี คือเป็นคนที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลยแต่ต้องมาอยู่ตรงกลางของสงครามระหว่างคุณเขมกับคุณวดีตลอดทั้งที่บังเอิญและที่ตั้งใจและเธอยังเป็นคนที่มีส่วนในการช่วยประสานรอยร้าวของตระกูลรัตนชาติ โดยที่ใช้ความสวย, ความอ่อนหวาน, และความไร้เดียงสาของเธอมาเป็นเสน่ห์ บังเกิดความน่าสนใจในตัวของเธอถึงขีดสุด ลูกคุณหนูโดยแท้ที่มีคุณสมบัติที่สมบูรณ์ไร้ที่ติ ทั้งร่างกาย, การเรียน, และชาติตระกูลและมีวิถีชีวิตที่น่าสนใจ ที่สำคัญคือนิสัยดีมาก หลงคุณเกนที่สุด

คุณริต้าตัวจริงก็คล้ายกับเกนหลงมากๆ

2. เขมชาติ กีรติสกุล

ไม่ได้คิดนามสกุลให้เองนะแต่มีอยู่ฉากหนึ่งจากละคร ที่เผยให้เห็นถึงตัวอักษร ที่ว่านามสกุลของคุณเขม คือ กีรติสกุล

หนุ่มที่มีชื่อและนามสกุลที่ไพเราะคนนี้ คือสีสันของเรื่องนี้อย่างแท้จริง เพราะว่าเรื่องอย่าลืมฉันนี้ถูกขับเคลื่อนด้วยเขานี่ล่ะ แล้วมันไม่ใช่แค่นั้นไง แต่ว่าตัวละครตัวนี้คือคนที่กุมความสนุกของเรื่องนี้อีกด้วย หมายความว่าออกมาฉากไหน ความสนุกก็อยู่ที่ฉากนั้นล่ะครับ

แล้วเขาเป็นคนที่แซบมาก ทั้งการแต่งกายและการใช้สิ่งของที่ดูมีรสนิยมและทันสมัยและทั้งการที่เป็นคนที่ซับซ้อน ยากแก่การที่คนอื่นจะเข้าใจ แต่ว่าผมเข้าใจคุณเขมนะครับ เพราะว่าเป็นคนที่ซับซ้อนพอๆกัน 555555

สิ่งที่ผมสังเกตได้อีกคือ เขมชาติไม่ใช่คนที่อ่อนหวานกับผู้หญิงสักเท่าไร การแสดงความรักต่อวดีมักจะมาแนวซื่อๆถ้าอารมณ์ดีหรือจะมาแนวดุดันถ้าอารมณ์เสีย หรือการแสดงความรักต่อคุณเกนก็เช่นกัน ยามที่ไม่ได้ทำผิดต่อคุณเกน ก็ทำตัวเหมือนกับว่าเป็นหุ่นยนต์ เหมือนทำอะไรไปตามระบบ ในลักษณะของการเป็นสุภาพบุรุษ ส่วนยามที่อยากจะขอโทษคุณเกนเมื่อทำผิด ก็ทำอะไรไม่ค่อยถูก เลยเลือกที่จะแก้ตัวจนยุ่งเหยิงกันไปทั้งหมด ทั้งที่เขาไม่เคยคิดร้ายต่อคุณเกนเลยแม้แต่นิดเดียว

สิ่งที่หวานที่สุดจากเขมชาติที่มีต่อสาวที่เขารัก ก็คงเป็นประโยคที่ลึกซึ้ง ที่กล่าวกับวดีที่ว่า " แหวนทรงดอก Forget me not วงนี้ มันเป็นแหวนเล็กๆที่อาจจะไม่ได้มีค่าอะไร แต่ว่ามันมีเพียงวงเดียวในโลก และคุณเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ได้ครอบครองมัน เหมือนกับหัวใจของผม ที่เป็นของคุณเพียงคนเดียว " โอ้ โห หวานมากแต่รู้สึกได้ว่ามีแต่ความจริงใจล้วนๆของหนุ่มที่ซื่อๆคนหนึ่ง

บุคลิกของเขมชาตินี่ ถือเป็นหนึ่งในความแปลกใหม่ของการแสดงของคุณติ๊ก เจษฎาภรณ์ด้วย เพราะว่าถ้าใครที่ดูละครของเขาหลายๆเรื่อง จะรู้ว่าแนวทางของเขา จริงๆ คือจะต้องหวานมากกับนางเอก หลายเรื่องได้กันแล้วยังนอนกกกันถึงเช้า ก็ไม่รู้ว่าคุณแอน ทองประสมนี่จะเรียกว่าโชคดีหรือเปล่านะครับ ที่เจอกับคุณติ๊กเรื่องแรกแต่พระเอกกลับพลิกบทบาท ซึ่งไม่ค่อยจะหวานกับนางเอกสักเท่าไรตามที่ได้กล่าวมาแล้วตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง

การตีความใหม่ให้คุณเกนตัดสินใจรับรักเป็นคนรักของเขมชาติ ผู้ซึ่งจีบเธอมาตลอด แถมยังตามหึงหวงด้วย ผมก็ชอบนะครับ เพราะว่ามันคือสิ่งที่แสดงได้อย่างชัดเจนที่สุด ว่าเขมชาติมีหัวใจให้แก่สุริยาวดีเพียงคนเดียว เพียงแต่เขาแค่ไม่รู้ตัวเอง เขาไม่สามารถรักผู้หญิงคนไหนได้อีกแล้ว ถึงต่อให้เธอจะมีความสมบูรณ์พร้อมและต้องการเขามากแค่ไหนก็ตาม ทั้งที่เขาอยู่ในสถานะที่เลือกได้ทุกคนอย่างแท้จริง ผมว่าตรงนี้มันชัดเจนและกระทบหัวใจกว่าในละครฉบับก่อนมาก ที่เขมชาติก็ตามจีบเกนหลงอย่างนี้เหมือนกันนี่ล่ะแต่เกนหลงกลับทำเฉย ไม่ตอบรับแต่ก็ไม่ปฏิเสธ แล้วตอนหลังก็บอกกับเอื้อว่าทำใจได้ถ้าเขมชาติเลือกสุริยาวดีซะอย่างนั้น

3. สุริยาวดี อุทัยเรือง

สุริยาวดีนี่ต้องยกให้เป็นตัวที่ทำให้เกิดเรื่องราวครับ เพราะว่าถ้าไม่มีเธอสักคน ทุกคนคงจะสงบสุข

การตัดสินใจทิ้งเขมชาติโดยที่ไม่ให้เหตุผลและการก้าวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลรัตนชาติ มันส่งผลถึงตัวละครตัวอื่นๆหลายตัวในเรื่อง จนเกิดเรื่องอย่าลืมฉันนี้ขึ้นมาเลยล่ะครับ โลกทั้งใบขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอจริงๆ

อันที่จริงผมไม่ค่อยชื่นชมสุริยาวดีสักเท่าไร เพราะว่าการจากไปที่ไม่บอกลา แถมตอนกลับมาก็ไร้ซึ่งคำขอโทษ สำหรับผมแล้ว นี่ไม่ใช่แค่ไม่ถูกต้องแต่ว่ามันผิดมากๆ

แล้วการกลับมาของเธอนี่ก็ เป็นปริศนานะครับ แล้วแต่จะตีความ ก็ถือว่าเป็นอีกหนึ่งจุดเด่นของละครเรื่องนี้เขาล่ะ เพราะว่าผมดูละครทั้งฉบับเก่าและฉบับใหม่ ก็หาเหตุผลที่ชัดเจนไม่ได้ ว่าเธอกลับมาทำไม แต่ฉบับนิยายมีบอกอย่างชัดเจนหรือไม่ อันนี้ไม่ทราบ

อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังยกให้เธออยู่ในอันดับต้นๆของตัวละครที่ผมชอบอยู่ดี เพราะว่าผมชอบในความอ่อนโยนของเธอที่มีมาตลอด ทั้งอดีต, ปัจจุบัน, และอนาคต รอยยิ้มของสุริยาวดีอบอุ่นเสมอ เหมือนกับที่เขมชาติกล่าวไว้จริงๆครับ มีเสน่ห์มาก แม้แต่คุณเอื้อกับคุณเกนหลง ต่างก็ชอบเสน่ห์ตรงนี้ของเธอกันทั้งหมด

ตอนที่อยู่ด้วยกันที่สวิตเซอร์แลนด์สามวัน คือความสุขของคนทั้งคู่จริงๆ เขมกับวดีที่แท้จริงกลับมาแล้ว ไม่เหลือภาพที่สร้างขึ้นไว้เพื่อบดบังตัวตนที่แท้จริงอีก เพียงแต่เขมชาติยังคงสับสนด้วยอยู่ก็เท่านั้น

นอกจากนั้น ผมชอบบุคลิกที่นิ่งสงบของสุริยง ซึ่งเป็นบุคลิกหลักของคุณแอนจากเรื่องนี้ มันแลน่าค้นหาและมันน่าทึ่งที่จากสาวสวยที่สดใสกลายมาเป็นสาวใหญ่ที่แน่นิ่งได้ เพราะว่าการที่เธอต้องผ่านอะไรมามากมายนี่เอง

ถ้าเขมชาติสร้างตัวตนใหม่ที่กลายมาเป็นไฟ สุริยาวดีก็คงสร้างตัวตนใหม่ที่กลายมาเป็นน้ำอะครับ ซึ่งมันคานกันดี

ส่วนตัวคิดว่า คุณแอนแสดงบทบาทแนวนิ่งๆแต่เด็ดเดี่ยวได้เก่งมากทุกเรื่อง ทั้งแต่ปางก่อนและอย่าลืมฉัน ซึ่งเรื่องเหล่านี้ก็เป็นแนวนิ่งๆแต่เด็ดเดี่ยวคนละลักษณะกันด้วยนะ เก่งมากจริงๆ ทั้งที่ตัวตนจริงๆของคุณแอนเป็นคนที่ตลกและมีอารมณ์ขัน อย่างนี้ต้องเรียกว่าเป็นการแสดงระดับเทพหรือไม่