ผมขอเริ่มเรื่องราวผมกับแฟนผมน่ะครับ เรื่องมันเป็นแบบนี้ เราคบกันมาจะสองเดือนเเล้ว เราอยู่คนละจังหวัดตัวผมอยู่เชียงใหม่ ตัวเขาอยู่พะเยา ครั้งแรกเธอมาหาผม 10 กว่าวัน วันคือการเจอกันครั้งแรกจริงๆ ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน 10 วันนั้น ผมรู้สึกดีมันเริ่มต้นจาก 0 ได้ดีครับ เจอกันใน10 วันแรกมีทั้งความสุขความไม่เข้าใจกันมันก็มีบ้างทะเลาะกันนิดๆหน่อย เราใช้เวลาอยู่ด้วยกันไปไหนด้วยกันเที่ยวกินๆด้วยกัน แต่พอเธอกลับไปสองอาทิตกว่าๆวันที่แรกที่เธอกลับผมนี้แทบร้องไห้โครตคิดถึงมากๆเพราะเราอยู่ด้วยกันพอต้องห่างมันก็รู้สึกคิดถึง อยากอยู่ด้วยตลอด แต่เธอกลับไปสองอาทิตกว่าๆเธอบอกว่าจะมาใช้เวลาอยู่ด้วยอยู่ด้วยกัน 1 เดือนที่เชียงใหม่ ตัวผมก็ทำงานหยุดอาทิตละวัน บางทีก็ใช้วันหยุดอื่นลางานติดๆกันเพื่ออยากมีเวลาอยู่ด้วยกัน อาทิตแรกเธอบอกจะมาวันจันทร์น่ะ แต่สุดท้ายเธอยังหาที่พักไม่ได้กับ ไม่ค่อยสบายพี่ชายเธอก็เป็นห่วงกายเป็นว่ารอไปอีก 1 อาทิตย์ผมก็เค้าใจ เพราะไม่สบายยด้วย จนถึงวันที่เธอมาจริงๆมีโครตดีใจ ที่ได้เจอ เธอมาถึงเชียงใหม่ตอนเที่ยงวัน ถึงที่พักอะไรเรียบร้อย ผมก็ทำงานไปรอเวลาเลิกงาน 4ทุ่ม มันมองนาฬิกาตลอด มันตื่นเต้นคิดถึง จนถึงเวลาเลิกงานผมนี้รีบกลับไปที่ห้องของผมเก็บผ้าเก็บของใช้ของๆผม ไปอยู่กับเธอ ไปถึงนี้ผมไม่ทำไรเลยทิ้งกระเป๋าทิ้งของวางได้กอดเลย โครตคิดถึง แตเธอมาอยู่ได้แค่ 4 วัน 4 คืน มันมีเรื่องเกิดขึ้นคืนที่ 4 ผมเพ้อชมผู้หญิงที่ทำงานเก่าผม ต่อหน้าเธอพูดประมาณว่า ก็น่ารักน่ะ ใส่ขนตาเหมือนตุ๊กตาเลยประมาณนี้ ถ้าก็เริ่มไม่พอใจ ในผมยังไม่รู้ตัวก็ชวนเธอคุยๆถามเล่นเกมส์ rov กับเค้ไหม เธอบอกไม่เล่น กลัวตกอันดับ ผมก็ยังถามจะกลัวทำไมเค้าไม่ได้กากขนาดนั้น แต่ผมก็เริ่มน้อยใจ ทำไมไม่เล่นกับเราคนอื่นยังเล่นกับเขาได้ แต่ผมยังไม่รู้ตัวว่าเธองั้นเรื่องที่ชมผู้หญิงที่ทำงานเก่าเธอน้อยใจ งอล จนต่างคนต่างเงียบไม่คุยตัวผมก็นั่งดูบอลไปแอบมองเธอทีละนิดๆเธอก็ไม่สนใจผมเลย ต่างคนต่างเงียบต่อไปจนบอลผมจบ ผมลุกไปอาบน้ำ กลับมาเปิดเกมส์เล่น 1รอบ จน เธอพูดออกมาว่า เค้าขอกลับน่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ ผมก็ยังเงียบก็ทิ้งเกมส์เข้านอนบนเตียงเงียบ ละเธอก็บอกผมงอลอะไรบ้างอธิบายละบอกผมขอเลิกน่ะไม่ไหวแล้ว จนผมสตั้นไปเงียบกริบไม่พูดได้แต่นอนคิดมาก เธอบอกพี่เธอมารับกลับพรุ่งนี้เเล้ว ผมนอนหลับๆตื่นๆ จนเช้า 10 โมงเธอตื่นอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าแบบเริ่มไม่ไหวละ ผมคิดในใจ ผมคิดผมต้องขอโทษเธอตอนนี้ก่อนที่จะสายไปกว่านี้ แต่เธอก็ต้องกลับเพราะพี่มารับแล้ว ไม่ใช่ทางๆใกล้ๆที่จะเปลี่ยนใจไม่กลับแล้ว ผมก็คุยกัยเธอทุกอย่างขอโทษผิดไปแล้ว ร้องไห้น้ำตาแตกเลยผม กอดอย่างแน่น แต่เธอบอกผมว่าเราไปกันไม่ได้เเล้วเมื่อคืนบอกเลิกกแล้วไม่ใช่เหรอ ผมก็บอกผมไม่อยากเลิกเลยแม้แต่นิด ผมก็พายามอธบายขอโทษจนเธอบอก ไม่เลิกแล้วจะให้มาหาวันไหนอีกสบายใจขึ้นยัง แต่แฟนผมอาจจะโดนพี่ชายดุว่าพึ่งมาได้ 4วัน กลับทำไม เอาเงินมาทิ้งค่าที่พักเหรอประมาณนี้จะมาทำไม พี่เธอไม่รู้ว่าผมคบกับเธอยังไม่ถึงเวลาบอกรอเธอฝึกงานจบอีก7เดือนค่อยบอกประมาณนี้ พอคุยกันเธอต้องกลับจิงๆส่วนผมก็ถึงเวลาทำงาน แล้วต้องรีบไปทำงานเวลาคุยกันเข้าใจกันน้อย สุดท้ายเธอกลับ เธอก็ไม่ค่อยโอเครที่เป็นแบบนี้ตั้งใจมาใช้เวลาอยู่ด้วยกันแท้ๆผมกลับทำมันพัง เธอก็โดนพี่ด่าว่านึกจะมาก็มาอยู่กลับก็กลับเธอก็เครียดไปอีก ผมก็ไม่สบายใจรู้สึกผิดที่ทำให้เธอผิดหวัง ผมก็เสียใจที่ทำเวลาที่จะได้อยู่ด้วยดันพังเพราะหลังจากเดือนนี้ไปเธอจะไปฝึกงานแบบจิงจัง 7 เดือน เต็มๆ ผมก็คงอดเจอเธอต่อไป เราพายามจะคุยกันทางโทรศัพท์ แต่ ก็ทะเลาะกันตลอดหลังจากวันนั้น
ผมไม่รู้ผมไรก็ผิดขัดใจไปหมด หรือเธอคิดถึงเรื่องที่เราควรจะได้อยู่ด้วยกัน โดนพี่ด่า ละก็น้อยใจผม ป่าวเลยเครียดละโมโหมะเลาะกันบ่อยๆเธอรักผมน่ะ ผมก็รักเธอ แต่ยิ่งคุยหาเวลาคุยโทรคุยผมกับยิ่งทำให้เธออึดอัดโมโหผมไม่รู้ผมต้องวางตัวยังงัยถึงเธอจะไม่โมโห ง่าย แต่ก็พายายามแล้วแต่ก็ไม่ค่อยดีขึ้นเลยผมผิดไรไม่รู้แต่ผมก็ง้อขอโทษทุกอย่างตลอด สุดท้ายเธอบอกว่า ขอเวลาถึงสิ้นเดือนนี้ขอห่างกันก่อน บอกว่าเธออึดอัด ขอลืมเรื่องร้ายๆในคืนนั้นที่ผมทำมันแย่และพูดช้าไปจนเธอต้องกลับผมก็รู้สึกผิดตลอดเวลาจนร้องไห้ทุกวันเครียดตลอดกลัวเธอไม่รักผมแล้วกลัวใจ้ธอเปลี่ยนไป แต่เธอบอกเหมือนเดิมเสมแต่เรื่องที่ผมได้ทำในคืนนั้นปล่อยทะเลาะกันข้ามคืนไม่ยอมพูดอะไรจนเธอต้องกลับจิงๆเธอเสียดายเวลาเหมือนกับผมที่เสียดายเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกัน แต่ผมทำมันพัง ตอนนี้ผมก็ได้แต่รอจนเดือน รอคำตอบเครียดน่ะ คิดมากน่ะ แต่ทำไรก็ดูขัดใจไปหมด ก็ยอมทำตามที่เธอบอกรอถึงสิ้นเดือนนนี้จะไม่คุยกันเลย แม้แต่นิดเดียว ผมบอกเธอไปว่า ผมจะรอน่ะ ยังเหมือนเดิมเสมอ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน แต่จะให้เวลาเธอกลับไปคิดทบทวนทุกอย่างผมก็ทบทวนตัวเองไป ถ้าเราเป็นเนื้อคู่กันจิงๆยังงัยเราก็ต้องกลับมาหากันอยู่ด้วยกันตลอดไป รักมากน่ะคนนี้ ขอโทษเธอที่ทำเวลาของเราพัง จะรอคำตอบไม่ว่าจะเลวร้ายหรือดีก็จะรอฟัง ยังมีความหวังในความรักที่มีให้กันเสมอ เธอดูแลผมดีมากเอาใจใส่สนใจตลอด ขอบคุณน่ะ
ที่ทำให้ผู้ชายคนนี้รู้สึกพิเศษเสมอ ผมจะมาต่อหลังจากคำตอบน่ะครับ
ทะเลาะกับแฟนจนต้องเป็นแบบนี้ ทำงัยดีครับ
ผมไม่รู้ผมไรก็ผิดขัดใจไปหมด หรือเธอคิดถึงเรื่องที่เราควรจะได้อยู่ด้วยกัน โดนพี่ด่า ละก็น้อยใจผม ป่าวเลยเครียดละโมโหมะเลาะกันบ่อยๆเธอรักผมน่ะ ผมก็รักเธอ แต่ยิ่งคุยหาเวลาคุยโทรคุยผมกับยิ่งทำให้เธออึดอัดโมโหผมไม่รู้ผมต้องวางตัวยังงัยถึงเธอจะไม่โมโห ง่าย แต่ก็พายายามแล้วแต่ก็ไม่ค่อยดีขึ้นเลยผมผิดไรไม่รู้แต่ผมก็ง้อขอโทษทุกอย่างตลอด สุดท้ายเธอบอกว่า ขอเวลาถึงสิ้นเดือนนี้ขอห่างกันก่อน บอกว่าเธออึดอัด ขอลืมเรื่องร้ายๆในคืนนั้นที่ผมทำมันแย่และพูดช้าไปจนเธอต้องกลับผมก็รู้สึกผิดตลอดเวลาจนร้องไห้ทุกวันเครียดตลอดกลัวเธอไม่รักผมแล้วกลัวใจ้ธอเปลี่ยนไป แต่เธอบอกเหมือนเดิมเสมแต่เรื่องที่ผมได้ทำในคืนนั้นปล่อยทะเลาะกันข้ามคืนไม่ยอมพูดอะไรจนเธอต้องกลับจิงๆเธอเสียดายเวลาเหมือนกับผมที่เสียดายเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกัน แต่ผมทำมันพัง ตอนนี้ผมก็ได้แต่รอจนเดือน รอคำตอบเครียดน่ะ คิดมากน่ะ แต่ทำไรก็ดูขัดใจไปหมด ก็ยอมทำตามที่เธอบอกรอถึงสิ้นเดือนนนี้จะไม่คุยกันเลย แม้แต่นิดเดียว ผมบอกเธอไปว่า ผมจะรอน่ะ ยังเหมือนเดิมเสมอ รักเสมอไม่เคยเปลี่ยน แต่จะให้เวลาเธอกลับไปคิดทบทวนทุกอย่างผมก็ทบทวนตัวเองไป ถ้าเราเป็นเนื้อคู่กันจิงๆยังงัยเราก็ต้องกลับมาหากันอยู่ด้วยกันตลอดไป รักมากน่ะคนนี้ ขอโทษเธอที่ทำเวลาของเราพัง จะรอคำตอบไม่ว่าจะเลวร้ายหรือดีก็จะรอฟัง ยังมีความหวังในความรักที่มีให้กันเสมอ เธอดูแลผมดีมากเอาใจใส่สนใจตลอด ขอบคุณน่ะ
ที่ทำให้ผู้ชายคนนี้รู้สึกพิเศษเสมอ ผมจะมาต่อหลังจากคำตอบน่ะครับ