เรื่องของเรื่องคือเราทนไม่ไหวเเล้วกับการที่ต้องมาเจอกับคนแบบนี้  โดยปกติเราเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครอยู่เเล้วถ้าไม่ชอบก็เเค่ไม่คุยด้วยจบๆไป  มาเริ่มกันเลยดีกว่า   คือยัยคนนี้เข้ามาของบ้านเราได้ก็เพราะยายของเราเสียเเล้วไม่มีคนเลี้ยงหลานให้น้า น้าเลยไปเอาเเม่ของเเฟนที่อยู่ ตจว มาเลี้ยงเเรกๆเราก็ไม่อะไรอยู่เเล้วต่างคนต่างอยู่ จนเราก็แบบเอะถ้าเราอยู่แบบไม่ปริปากคุยกันมันก็อึดอัดเนอะอยู่บ้านเดียวกันเเท้ๆ เลยรวบรวมกล้าหน้าด้านคุยกับเขาก่อน(ปกติไม่คุยกับคนที่ไม่สนิทเลย) จากนั้นก็ไม่มีอะไรเเค่เคยคิดเล่นๆหลายครั้งว่าเอ๋...ซักวันเรากับยัยคนนี้จะต้องทะเลาะกันมั้ยน้า คิดอยู่เเบบนั้นเเต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร จนมีเหตุการณ์นึงเกิดขึ้น  คือวันนั้นเราซักผ้าเเล้วน้ำไม่ไหลมีเเค่น้ำที่เปิดใส่โอ่งไว้  เราก็ซักจนเกือบหมดน่ะเเหละเเล้วรอน้ำไหลตอนเย็น เราก็เปิดก็อกรอไว้เเล้ว ตกเย็นนางกลับมาจากข้างนอกน้ำก็ยังไมไหล(สาเหตุเพราะอิคนข้างบ้านทำอะไรกับวาวล์น้ำเราอะไรซักอย่าง)  เราซึ่งเดินหยิบผ้าไปตาก   พอเราพ้นสายตานางปุ้ปนางบ่นจ้า!!!  Omg!!  เห้ยคืออะไรนางกร่นด่าแบบนี่ไปฆ่าใครซักคนมา  นี่ก็ยืนนิ่งๆแอบฟัง คือไม่ใช่ใครว่าอะไรไม่ได้เเต่แบบ นี้ด่าคุยกันไม่ถึงอาทิตย์   เรานี่อึ้งเลยพึ่งรู้จักกันกล้าพูดแบบนี้เเล้วหรอ  เเม่เราก็ไปคุยกับนาง(ตอนนั้นเเมยังไม่รู้ว่านางด่าเรา)   พอเเม่ขึ้นบ้านมาเราเลยเล่าให้เเม่ฟัง เเม่ปรี๊ดจ้า เราก็บอกแม่นิ่งไว้ก่อนชั่งมันถ้าทะเลาะกันมันเดี๋ยวพาลจะผิดใจกันกับน้าไปด้วย  หลังจากนั้นเราก็ไม่คุยกับนางอีกเลย หน้าก็ยังไมมอง พฤติกรรมของนางจะลามปามเรื่อยๆ  เช่น ใส่รองเท้าเข้าบ้านมั่งล่ะคนกวาเก็กวาดไป  จนอันนี้เเม่เราเจอเอง  คือนางจะเป็นโรคจิตชนิดนึงจะชอบปิดไฟแล้วเปิดทีวีดูซึ่งบริเวณนั้นจะเป็นกลางบ้าน   ห้องครัวเราก็อยู่ข้างๆคือถ้าปิดไฟเเล้คือมืดเลย  เเม่เราออกงาน2ทุ่มยัยก็จะปิดรอตั้งเเต่ทุ่มครึ่ง โอ้เเม่จ้าววววต้องการอะไรของเมิง!!  เเม่เราก็เริ่มบ่นกับเราบ้างละว่าเออ e นี่ชักจะเอาใหญ่ละบ้านก็ไม่ใช่ของตัวเอง เป็นเเค่เเม่สะใภ้  เข้ามาอยู่ยังับเจ้าของบ้าน (เจ้าของบ้านคือยายซึ่งเสียเเล้ว เลยยกกรรมสิทธิให้ลูกทุกคนมีสิทธิใช้บ้านหลังนี้) เเต่เเม่นี่เป็นใครตั้งเเต่เข้ามาคือก่อความทุกข์ใจให้เรากับเเม่มากจนอยากจะคิดเเผนชั่วขึ้นมาเลยทีเดียว555  ตั้งเเต่เกิดเหตุการณ์เรื่องน้ำครั้งนั้นเเม่เราก็เริ่มซื้อของใช้เอง ยอมชื้อเครื่องซักผ้าใหม่ ตู้เย็นใหม่ทั้งๆที่ก็ไม่ค่อยมีเงิน คือเเม่โกรธมาก   เลยยอมเสียเงินเพื่อที่จะไม่ยอมใช้ของกับนางทีเดียว   เรื่องต่อมาคือเรื่องสายยาง55555   อาจฟังดูไร้สาระเเต่จริงๆแล้วก็เป็นอีกเรื่องที่เเม่หัวร้อนสุดๆ  คือนางจะชอบแอบมาเอาสายยางไปเปิดใส่โอ่งใส่อะไรต่างๆของนางทั้งๆที่เราก็เปิดใส่ของเราอยู่ซึ่งยังไม่เต็ม!     คลาดสายตาแป๊บเดียวอ้าว   สายยางหายละคือมันไม่ได้เกิดครั้งเดียวไงหลายครั้งจนเม่ยอมซื้อสายยางไว้ใช้ส่วนตัวเองเลยอันนั้นจะเอาก็เอาไป   ใจก็คิดว่าคงไม่ละลานเเล้วโอ้เเม่จ้าว นางตามมาเอาไปใช้จ้าโอ้โหหน้าด้านship หาย   ขนาดเเม่เรามัดผูกกับก๊อกน้ำยังแก้ออกไปคิดดูสุดจะทนจริงๆ   เเม่เราก็เลยไปพูดกับอินังคนข้างบ้านบอกให้บอกนางหน่อยว่าเเม่ไม่พอใจที่ทำแบบนี้     หลังจากนั้นนางก็ไม่มาเเตะอีกเลยน้าก็อิดๆออดๆกับเเม่อีกเราละเซง  เห็นคนอื่นดีกว่าพี่น้องท้องเดียวกัน  เรากล้าพูดว่าเเม่เราดีกับพี่น้องทุกคนจริงๆถึงจะปากร้ยฟังแล้วหัวร้อนก็เถอะ55  เเต่พอไม่มีเงินก็แบกหน้ามายืมเเม่เราทุกคน ทำไมไม่เห็นนึกตอนมาขอความช่วยเหลือบ้าง เเม่เรายอมเสียสละชีวิตวัยเด็กเพื่อเลี้ยงพวกน้องๆทั้งหลายจนไม่ได้ไปเรียน  โดนครูตีจนก้นเเตก(นอกเรื่องละพอๆ55)   จนวันยี่เหตุการณ์สดๆร้อนๆ ณเวลา13:12   เราซึ่งใช้วายฟายของน้าซึ่งเขาก็ไม่ๆด้หวงเราเล่นอยู่เเล้วก็เล่นมาเป็นจะปีนึงละ  นางถอดสายวายฟายออกจ้ากรี๊ดดด   ไปยุ่งอะไรขนาดนั้นถึงเรื่องนี้จะดูไม่สมเหตุสมผลก็ถอะ เเต่ใจคนเราคิดจะไม่แบ่งบันคนอื่นรึไง   นึกถึงช่วงเรกที่คุยกันอยู่เราก็เล่นวายฟายปกติจนอยู่ๆมันก็ดับไป  ซึ่งคนที่อยู่ในห้องน้าตอนนั้นคือนางผู้เดียว   เราเลยบอกเปิดให้ก่อนเราจะทำงาน นางก็บอกอ่อยายไม่ได้เป็นคนปิด(นางจะเทนตัวเองว่ายาย)  น้าน่ะเเหละเป็นคนปิด พ่องสิ55 toแหลไม่เนียนเรียนมาใหม่นะจ๊ะ ห้องห่างกันนิดเดียวได้ยินยันเสียงถอดปลั๊ก   ที่เล่ามานี่คืออยากระบายมากเราโกรธจนอยากร้องไห้อยากจะเอายาเบื่อหนูไปให้นางกินจะได้ตายๆไปซ่ะ(ดูโรคจิตป่ะ55)  เเต่สิ่งที่จะบอกคือว่าตั้งเเต่นางเข้ามาชีวิตเรากับเเม่ไม่มีความสุขเลย การใช้วีวิตดูยากไปหมด ได้เเต่คิดว่าซักวันเวรกรรมคงมีจริง  จบเเล้ว!!

# ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านถึงตรงนี้มั้ย(คงไม่มีเพราะยาวมาก)  
# พิมพ์ ผิดอะไรก็ขอโทษด้วยเด้อพิมพ์ในมือถือ
# ขอความคิดเห็นด้วยนะคะว่าควรทำไงกับคนแบบนี้ดีชีวิตตอนนี้ไม่มีความสุขเลย  ขอบคุณค่ะ