แอบปวดใจแทนศุขวงศ์มีเมียจอมมโนแบบนี้  ย้ำคิดย้ำทำเรื่องคำสาปแช่ง บางทีก็แอบลำไยตัวละครแม้นเมืองนะเจ้า เจ้าน้อยทำทู้กอย่าง ไม่ว่าจะปลูกดอกไม้เป็นไร่เลยมั้ง ไหนจะปลูกเรือนหอ ไหนก็จะหยอดโน้นนี้นั้น และก็ทุกข์ใจในสิ่งที่นางเอกทุกข์  แค่นี้ยังมองบ่ออกหรอว่าพระเอกรักขนาดไหน

แต่ถ้าลองเอาตัวเราเองไปเป็นแม้นเมือง ความเป็นArtตัวแม่คงมโนไม่ต่างจากแม้นเมืองมั้ง นี่คือธรรมชาติของผู้หญิงในการปะติปะต่อเรื่อง อ่อนไหวฟุ้งไปไกล ส่วนธรรมชาติผู้ชายก็อมพนันไม่พูดไม่อธิบายให้เคลียร์ เอาจริงๆมันก็Realนะคู่ผัวเมีย