ตั้งแต่สมัยเด็กจนถึงโต ก็จะถูกหยิบยืมเงินจากเพื่อน ทั้งรู้จักกันมานาน และรู้จักกันได้ไม่นาน...
ก่อนอื่นเลย ผมต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนขี้เกรงใจคนมากครับและไม่ค่อยปฏิเสธ เวลามีคนมายืมเงินก็จะให้ตลอด พอให้ยืมเสร็จคนๆนั้นก็จะหายไปจากวงโคจรของเรา แล้วพอถึงช่วงที่ต้องการใช้เงินจะทวงก็รู้สึกเกรงใจ ทั้งๆที่มันก็เป็นเงินเรา จะคอยหาเหตุผลมาให้อีกฝ่ายว่าเค้าคงยังไม่มี แต่บางคนพอลองทวงไปก็มาผิดใจกันอีก จนปัจจุบันผมแตกหักกับคนที่มายืมเงินไปเกือบจะทุกคน
มันเป็นเพราะ ผมใจแคบหรอครับ ที่ทวงเงินเพื่อน บางครั้งผมก็สงสัยว่าคนที่ยืมไปแล้วหายไปนี้เค้ารู้สึกยังไง ไม่มีก็น่าจะบอก แต่บางคนก่อนจะยืมรับปากหนักแน่นเลยว่าคืน วันที่เท่านั้น จำนวนเงินเท่านี้ แต่พอถึงเวลากลับหาย หรือช่วงก่อนหน้านั้นไม่พูดคุยกะเราทักมาอีกทีก็ ขอเลื่อนนะ หรืออาจเป็นเพราะความเกรงใจมันลดลงไป
จริงๆถ้าไม่อยากให้มีปัญหาเรื่องเงินก็ไม่ควรให้ยืมแต่แรก แต่จะทำยังไงได้หร่ะครับ ตอนจะยืมทางเราก็รู้สึกเห็นใจ ใจอ่อนทุกที