เป็นหนังอีกเรื่องที่ผู้กำกับ Steven Soderbergh ทำออกมาในแนวโจรกรรมปล้นเงินจำนวนมหาศาล หลังจากที่ทำ Ocean Eleven ออกมาได้โด่งดังสุดขีด เรื่องนี้ก็มาแนวถนัดเหมือนกัน เพียงแต่บทหนังมันอาจจะไม่ได้คมเท่า ซึ่งมันก็ทำให้มันไม่ซ้ำซาก แต่มันก็ไม่ได้พีคอะไรเท่าไหร่

สองพี่น้องอับโชคตระกูลโลแกน จิมมี่ (แชนนิ่ง เททั่ม) และไคลด์ (อดัม ไดร์ฟเวอร์) ร่วมกันวางแผนโจรกรรมครั้งใหญ่ในงานแข่งรถแข่ง NASCAR ประจำปี ณ สนามชาร์ลอตมอเตอร์สปีดเวย์ แต่สิ่งที่ขาดไปไม่ได้สำหรับการโจรกรรมครั้งนี้คือความร่วมมือของผู้เชี่ยวชาญด้านระเบิดอย่าง โจ แบง (แดเนียล เคร็ก) เมื่อกลุ่มคนสุดป่วนร่วมมือกัน ความรั่วความฮาจึงบังเกิด

ในช่วงแรกของหนัง หนังใช้การเล่าเรื่องแบบเนิบๆ เรื่อยๆ เพื่อบอกที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัว ถึงแม้หนังจะไม่ได้บอกถึง background อะไรมากมาย แต่ก็บอกส่วนสำคัญของตัวละครหลักทั้งสามตัวได้อย่างดี พอเข้าถึงช่วงที่สองของหนัง หนังก็ยังเดินด้วยความเนิบๆ อยู่ ทำให้อาจจะเกิดอาการง่วงหงาวหาวนอนได้ ซึ่งรวมไปถึงช่วงที่หนังต้องแสดงชั้นเชิงในการวางแผนปล้นของทีมโจรกรรมจอมบื้อ แต่หนังก็ไม่ได้หลอกล่อคนดูด้วยลูกล่อลูกชนเหมือน Ocean หนังกลับเดินไปแบบทื่อๆ ให้เหมาะกับความทึ่มๆ งงๆ ของตัวละคร แต่กลับมาตลบหลังตอนท้ายด้วยความซับซ้อนของแผนซ้อนแผนอย่างชาญฉลาด

ถ้าดูลิสต์ของรายชื่อนักแสดง จะเห็นว่ารายชื่อนักแสดงเบอร์ใหญ่หลายคนอยู่ในลิสต์ แต่ทำไมหนังถึงไม่ใช้นักแสดงเหล่านั้นให้คุ้มค่าก็ไม่รู้ ทั้ง เซบาสเตียน สแตน, ฮิลล่ารี่ สแวงค์ ที่ออกมาประกอบไม่กี่ฉาก แต่ตัวหลักทั้งสามคนก็ทำได้ดี เดเนี่ยล เคร็ก นี่ลบภาพสายลับเจมส์บอนด์ไปได้เลย เอาฮาเกรียนอบ่างเดียว อดัม ไดร์ฟเวอร์ นี่ดูมึนๆ งงๆ ก๊งๆ ตลอด ภาพของ ไคโร เรน หมดกัน ส่วนพระเอกอย่าง แชนนิ่ง ทาทั่ม นี่ก็เปลี่ยนลุคจากพระเอกหุ่นเซี๊ยะ เป็นคุณพ่อพุงหลามได้แบบไม่เคอะเขิน

รวมๆ หนังมันไม่ได้ดูสนุกมากมายอะไรเท่าไหร่ แถมยังไปแบบตรงๆ ทื่อๆ แต่แอบซ่อนชั้นเชิงไว้เยอะพอสมควร อยู่ที่ว่าเข้าไปดูแล้วจะหลับตอนไหนและตื่นตอนไหนมากกว่า ดูเอาเพลินแต่ก็ระวังหลับเพลินละกันครับ และหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองที่เอาเพลงนี้มาประกอบ
John Denver - Take Me Home, Country Roads
พูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ >> https://www.facebook.com/DooNangGunMai