ใครเจอชีวิตคู่แบบนี้บ้างค่ะ ควรพอหรือควรทน

กระทู้คำถาม
สวัสดีพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ ในพันทิปนะค่ะ  นี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย เข้าเรื่องเลยดีกว่านะค่ะ  
คือเรากับแฟนคบกันมา 5 ปี เราคบกันมาตั้งแต่ ม ต้น จนถึงปัจุบันนี้ แรกๆ เรายอมรับว่าเขาดีมาก และดูแลเราดีมาตลอด เราทะเลาะกันบ่อยถึงขั้นเลิกกันเป็นปีเลยทีเดียว เราคบกันมา5 ปี ไม่นับปีที่เลิกกันก็เท่ากับว่าเป็น 6 ปี ช่วงที่คบกันมา ปีแรกเขาดีเสมอต้นเสมอปลายมากค่ะ แต่พอเข้าปีที่2 มา เขาเริ่มนอกใจเรา โดยการโกหกเราว่าไปหาเพื่อน ไปกินเหล้ากับเพื่อน เราไว้ใจเราก็เชื่อและไม่ระแวงแม้แต่นิด จนเราจับได้ เขาแอบไปมีอะไรกับเพื่อนเรา เราเจ้บมากเพราะคาดไม่ถึงนี่คือครั้งแรก เราก็ให้อภัยแต่มันก็ยังระแวงอยู่พอสมควร ต่อมาเราก็ไม่ค่อยทะเลาะกันเลยพักนึง ความไว้ใจเรากลับมา ครั้งนี้เราต้องไปอยู่หอแถวมหาลัย ความที่ว่าเราต้องแยกกันอยู่ ห่างกันได้ เดือนกว่า เขาหายเงียบไป และเขาก็ขอเราห่างสักพัก คือเราเองเรียนหนักบวกกับทำงาน เราเลยเคารพสิ่งที่เขาต้องการโดยการห่างกันแต่ก็ยังมีติดต่อกันบ้าง(ไม่ได้เลิกกัน) ผ่านไปได้ 1 เดือนกว่าๆเรามารู้ทีหลังว่า เขาแอบมีคนอื่น ช่วงนั้นเราปิดเทอมพอดี เราจึงกลับบ้าน พอดีว่าแม่ของแฟนเรากับแม่เราเป้นเพื่อนกัน เขาเลยชวนครอบครัวเราไปกินข้าวที่บ้าน พอไปถึงที่บ้านเราเจอหน้าแฟนเราเราคิดถึงมากไม่ได้เจอกันนาน วันนั้นทางบ้านเราและบ้านแฟนเราคุยกันเรื่องงานแต่งเรา แต่แฟนเราเขาไม่สนใจและบอกพ่อแม่เขาว่าเขายังไม่อยากจะมีใครตอนนี้ พอคุยกันเสร้จก็กลับบ้าน  เรากลับมาเรารีบโทรหาแฟนเรา เป็นไงบ้างช่วงห่างกันคิดถึงเราบ้างมั้ย แต่เขาบอกเลิกเรา และบอกว่าคบกับผุ้หญิงที่อยู่สระแก้วแล้ว บอกให้เราทำใจและเลิกยุ้งกะชีวิตเขา ตอนนั้นรวมๆแล้วเราคบกันได้ 3 ปีกว่าๆ คือเราเจ้บมากทรมานหน้าชาทำไรไม่ถูก จากวันนั้น เขาก้ิบล้อคเฟส บล้อกเบอร์บล้อกไอจี บล้อกทุกอย่าง เรายอมรับนะว่าตอนนั้น เราไม่มีกะจิตกะใจจะทำไรเราเหนื่อยอ่อนไปหมด ออกไปหาเพื่อน ออกไปเที่ยว เพื่อที่จะลืมเขา ยอมรับว่าทำฃใจยากมาก มีบ้างที่เอาเฟสเพื่อนส่อง เขาดูมีความสุขมาก เวลาผ่านไป 6 เดือน เราเริ่มชินชาทำใจได้ เริ่มไม่ค่อยอะไรแล้ว ช่วงนั้นเราได้ย้ายมหาลัยไปใกล้ๆบ้านซึ่งเขาก็อยู่มหาลัยนั้นเช่นเดียวกัน เราได้เป็นดาวมหาลัย ช่วงนั้นคือหนุ่มๆนิสัยดีเขามาเยอะมาก แต่เรากลัวเป้นเหมือนตอนนั้น เราจึงตัดสินใจอยู่คนเดียวไม่คบใคร เวลาผ่านมา 1 ปีเต้มหลังจากที่เลิกกัน  เขากลับมาขอโทษเราง้อเราตื้อเราทำทุกอย่างให้เรากลับไป เพื่อนเราเตือนเราว่าไม่คิดถึงตอนที่เขาทิ้งบ้างหรอ เราก็คิดนะ แต่ทำไงได้ คนมันเคยรักเคยอยู่ด้วยกัน รักครั้งแรกคนแรกของทุกอย่าง เราตัดสินใจกลับไปอีกครั้งและคบกัน ต่อ จนพอดีเราเรียนจบ พ่อแม่เราทั้งคู่ตัดสินจัดงานแต่งงานให้ เราช่วยกันหาเงินเพื่อทำงานแต่งงานเรา แล้ววันนั่นก้อมาถึง เราคิดว่าเขาคงคิดได้แล้วที่ผ่านมาเขาคงหลงทาง หลังจากแต่งงาน เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้แค่ปีกว่า เขาต้องไปทำงานที่เชียงราย เราก็ห่วงเขามากอยากตามไปในใจก็กลัว กลัวเขาจะทำแบบนั่นอีก แต่เอาวะ เขาคงคิดได้และโตพอที่จะไม่ทำให้เราเสียใจอีก เราตัดสินใจให้เขาไปทำงาน เวลาผ่านไป 1 เดือนกว่า เราคุยกัรทุกวันผ่านไลน์ โอเคไม่มีอะไรไว้ใจ สบายดี ความสบายใจอยุ่ได้ไม่นาน มีเฟสผู้หญิงคนนึง ชอบมาแสดงความคิดเห้น ชอบมากดความรุ้สึก เราไม่ติดใจอะไร เลยปล่อยผ่าน จนวันนึงเพื้อนเราแคปรูปมาให้ดูว่า ผู้หญิงคนนี้ถ่ายคู่ผู้ชายหันหลัง คล้ายๆสามีแก เราคิดในใจตลอดว่าไม่ใช่ แต่ด้วยจิตใจลึกๆเราเองก้อสงสัยบวกกับระแวงขึ้นมาอีก เข้าไปส่องเฟส ผู้หญิงคนนี้ นางอยู่เชียงราย คอนโดเดียวกับสามีเรา และทำงานที่เดียวกัน ในใจคิดว่าอาจจะเป้นเพื่อนร่วมงาน คงไม่มีไร เราเลยโทหาแฟนเราคุยกันตามปกติ เราเลยแกล้งถามว่า น้องคนนี้ทำงานที่เดียวกันหรอ แฟนเราบอกว่า ใช่แฟนเพื่อนเค้าเองแหละ  เราก็สบายใจว่าอ่อแฟนเพื่อน เราเลยปล่อยผ่านไป  จนวันนึงความลับไม่มีในโลก ผู้หญิงคนนั้นทักเรามา ถามว่าเป้นแฟนกับพี่บี(นามสมมุติ)หรอค่ะ ทำไมเค้าไม่เคยบอกเลย คบกันมากี่ปีแล้ว เร่ก็ตอบปกตินางพูดขึ้นมาว่า พี่คิดว่าพี่บีเขากล้านอกใจพี่ป่ะแล้วขำ55 เราเลยบอกว่าคงไม่หรอก คุยกับนางผ่านไปได้แปปเดียว นางโพสด่าเรา เราไม่ตอบโต้เราเลยนิ่งแต่คิดแล้วละว่ายังไงเขาต้องมีไรมากกว่านั้นแน่ๆ จนถึงตอน สองทุ่มแฟนเราโพส กินเหล้าทีบาร์แห่งหนึ่ง ซึ่งนางเอกก็โพสเหมือนกัน เรายังไม่อยากมโนว่าเขายุด้วยกัน  5 ทุ่ม เราโทหาแฟนเราเขาไม่รับสงสัยคงขับรถ  เลยไลน์ไปหา แต่ที่ได้กลับมาคือแฟนเราไม่ได้ตอบ แต่เป้นการส่งรูปขาเขี่ยกันบนเตียง(คิดออกมั้ย)เราร้องไห้เราทรุดมาก และนางเองก้อลงรูปนั้นในเฟสเช่นเดียวกัน เงิบไปเลย เราโดนหลอกอีกแล้วหรอ เราเลยตัดสินใจบอกเลิกแฟนเรา ว่าถ้ากลับมาจะไปหย่า แฟนเราบอกว่าขอโทษเขาเมามาก จำไรไม่ได้ และไม่หย่า เราบอกเร่ให้โอกาสกับคนที่ไม่เห้นค่ามันมาหลายรอบแล้ว เขารีบกลับมาที่บ้านเลยในตอนเช้า เราเจ้บมาก เราเลยบอกว่าต่างคนต่างยุสักพักนะ เราเหนื่อยเราท้อ เขาก้อยืนยันว่าจะรอ แม่เราก้อเลยสอนว่ายังไงเขาก็คือสามีความอดทนในชีวิตคู่เป็นสิ่งสำคัญ. เราเลยให้อภัย แต่ความรุ้สึกพังมาก เราเฉยชาไปพักใหญ่เวลาผ่านไป จากเรื้อง ผญ ไม่มีแล้ว กลับกลายเป้นเรื่องเพื่อน เรื่องเหล้า เรื่องเข้าบ้านดึก ไม่อยู่บ้านติดเพื่อน เรายอมรับนะว่าเราเหนื่อย แต่ก็อยากได้ทางแก้ไข เพื้อนๆคนไหนเคยเจอเหตุการแบบนี้ มีวิธีรับมายังไงค่ะ 😪 เครียดมากค่ะ  สงสารลูกด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่