เรากับแฟน อยู่ด้วยกันเราอาศัยอยู่บ้านแฟน
แฟนเรามันนิสัยดีทุกอย่าง ขยัน ไม่กินเหล้าเมายา
แต่เราไม่ชอบมันตรงที่มันชอบเอาเรื่องครอบครัว เรื่องส่วนตัว
ไปเล่าให้แม่มันฟัง ไม่ว่าจะเป็นปัญหาในครอบครัวเราหรืออะไร
แม่มันก้มาถามเรา ว่าเปนยังไงทั้งที่เราไม่เคยเล่าให้เขาฟังมีแต่แฟนเราที่รุ้ (ในใจเราก็โกธรแฟนเราเรยวะ ว่าทำไมเรื่องครอบครัวของกูต้องเล่าให้แม่ฟังด้วย ทั้งๆที่เรื่องครอบครัวกูไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย ) แล้วมันไม่ได้เป็นแค่ครั้งสองครั้งมันเป็นบ่อยมาก ชีวิตเราทุกอย่างมันเล่าให้แม่มันฟังหมด เราไปคุยกับใครมันบอกแม่มันทุกอย่างว่าคนนี้ชื่อไรอะไรยังไง ทะเลาะกันก้ให้แม่มาเคลียให้ ทุกอย่างอะเราให้มันพาไปทำผมแค่ส่งไปมันยังต้องบอกแม่มันเลย แล้วไงแม่มันก้ค้านทุกอย่าง จะทำไปทำไม ทำแถวนี้ก้ได้ คือถ้าไม่อยากไปส่งกูก้บอกกุตรงๆก้ได้ไม่ต้องเอาไปบอกแม่ ทุกวันนี้คือเบื่อมากที่อาศัยอยู่บ้านเขา อีกเดือนสองเดือนก้จะถึงงานแต่งละ บอกตรงๆเลยไม่อยากแต่งวะ คิดผิดมากที่คิดว่าความรักมันจะรักเรา ที่ไหนได้คนมันก้รักตัวเองกันทั้งนั้น  รึกูขี้น้อยใจเกินไปก้ไม่รุ้วะ แต่อยากหนีไปไห้ไกลแล้วเบื่อออ กูมาอยู่บ้านเขาบางทีกูก้เหมือนไม่มีตัวตน บางทีเขาก้คงจะไม่ชอบกูเหมือนกัน หรือว่าบางทีเราอาจจะไม่ใช่คู่กัน
อยากเลิกนะแต่ก้ยังรักยังรุ้สึกขาดไม่ได้วะ กุคงรักมากไปคาดหวังมากไป พออะไรไม่พอใจก้เรยเสียใจมากไป เห้อออ