ก่อนอื่นขอเล่าความเป็นมาก่อนว่า เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งไม่ได้เฟอเฟคอะไร
เราคบกับแฟนหนึ่งเราเป็นเพื่อนกันมา 10 ปี เราเคยคบเคยเลิกกันหลายครั้ง แต่เขาเป็นเหมือนรักแรกของเรา เราไม่เคยลืมเขาได้เลย ที่ผ่านมาเราเลิกกับเขาเพราะเขาไม่มีเวลา และเราก็หายไปดื้อๆ แล้วกลับไปขอโอกาสเขา เป็นอย่างนี้หลายครั้งซึ่งเค้าก็ยอม แต่ครั้งนี้เราจริงจังเราไปคิดทบทวนเราลืมเขาไม่ได้จริงๆ เราคิดถึงเขาเสมอ เราจึงกลับมาคบกัน และคุยกันว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายถ้ารอดก็ยาวจนแต่ง ถ้าไม่รอดก็จะไม่มีวันจะเจอกันอีก กลับมาคบได้2เดือนก็มีเรื่องทะเลาะบ้าง เขาดีขึ้นพยามให้เวลา ง้อเราบ้าง ดีขึ้นมาก แต่วันนึงเราไปทำงานที่ปทุมแล้วก็ไปเจอคนๆนึง เขาเป็นหนุ่มอิสลามเราบังเอิณเจอกันในงานเราชอบเค้าตั้งแต่แรกเจอ ถึงรู้ว่าตัวเองจะมีแฟนแล้วแต่ห้ามใจไม่ได้ เขาแบบสเป็คเราเลย มันใช่ มันโดนทุกอย่าง(เราเคยนึกฝันไว้อยากมีแฟนหนุ่มอิสลาม)และก็ดูเขาจะมีใจกับเราด้วยนะ เข้าทางเลย ได้ไลน์ระหว่างที่ยุปทุม2วัน เรามีโอกาสคุยกับเค้ากินข้าวกับเค้า ทำให้หลง ทำให้หวั่นไหวมากๆ เรากลับบ้านก็ยังติดต่อกับเค้าเกือบเดือน เค้าก็บอกว่าเราอยู่ไกลกันมาก เค้ายุปัตตานี เรายุโคราช มันคงยากถ้าเราจะคบกัน แต่เรารู้สึกดีต่อกัน และเค้าก็ไปคบคนอื่น และเราก็เฮริท แฟนเราเขาจับได้ เราขอโอกาสและเค้าก็ให้อีก จนเวลาผ่านมา 1 เดือน เราส่องเฟสคนนั้นทุกวัน เค้าก็เลิกกับแฟนเค้า เค้าก็ทักเรา ได้กลับมาคุยกันเราก็รู้สึกดี ลืมเค้าไม่ได้ แต่รู้สึกผิดกับแฟนแต่มันห้ามใจไม่ได้อ่ะ เราแอบคุยอีกมาเรื่อยๆเค้าก็รู้ว่าเรามีแฟนเค้าก็ไม่ค่อยอยากคุย เหมือนกับเค้าอยากให้เราไปเลิกกับแฟน ตอนนี้ ลำบากใจมาก คนเก่าก็แสนดีเหลือเกินรู้จักกันก็นาน คนใหม่ก็ใช่ทุกอย่างเป็นคนที่ใจตามหา ถ้าเราจะคบคนใหม่เราคงต้องเข้าอิสลามและไปยุปัตตานีซึงเราก็โอเคนะ แต่อีกใจแบบคนเก่าก็ดีเค้ากำลังสร้างตัวสร้างอนาคตอยู่ คิดไม่ออกจริงๆ ขอคำปรึกษาให้ผู้หญิงใจง่ายด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ