เพียงรูปถ่ายใบเดียว

กลุ่มเมฆครึ้มสีหม่นๆ  ที่ตั้งเค้ามีรูปทรงจะบ่งบอกว่าฝนกำลังตก

ได้เคลื่อนผ่านกลุ่มหมู่ตึกสูงระฟ้าในเมืองหลวง

ก่อนที่แสงสีฟ้าครามในยามเช้าจะส่องสว่าง

สายลมได้หอบเอาไอดิน  แทรกผ่านประตูริมระเบียงเข้ามาในห้องในหมู่ตึกสูง อย่างรีบเร่ง สร้างละรอกคลื่นบนพื้นผ้าม่าน

แม้จะเป็นยามเช้าตรู่ที่ควรจะสดใจ แต่ชีวิตอันวุ่นวายและเร่งด่วนของวันจันทร์ในเมืองหลวงกลับได้เริ่มขึ้นแล้ว

ม่านหน้าตาพริ้วไหวตามแรงลม เผยให้เห็นห้องขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก มีเฟอร์นิเจอร์ที่จัดวางอย่างลงตัว

สิ่งของต่างๆได้อยู่ในที่ของมันอย่างเหมาะสม

เว้นไว้แต่เพียงโต๊ะทำงานของพนักงานบริษัทเอกชนหนุ่ม ที่มีเอกสารกองพะเนินเทินทึก วางระเกะระกะอยู่เต็มโต๊ะ
โน๊ตบุ๊คที่เปิดค้าง แก้วกาแฟที่มีคาบกาแฟแห้งติดอยู่ก้นแก้ว

เสียงสายน้ำได้หยุดลง เสียงประตูและเสียงฝีเท้าที่สาวออกจากห้องน้ำอย่างรีบเร่ง

สายลมอีกระลอกที่รุนแรงกว่าครั้งแรกได้พักผ่านมากระทบกับกองเอกสารอยู่บนโต๊ะ

หอบเอาเอกสารลงมาอยู่บนพื้นห้อง และเสียงคำรามอย่างไม่พอใจมีออกมาจากลำคอ

เด็กหนุ่มได้แต่ต้องก้มลงเก็บอย่างไม่พอใจ เหมือนกับโดนเพื่อนแกล้งในยามเด็ก

เด็กหนุ่มรีบจัดการเก็บเอกสารต่างๆอย่างรีบเพื่อที่จะออกไปทำงานวันแรกของสัปดาห์

ความไม่พอใจที่กำลังจะเกิดประทุออกมา อารมณ์ที่เริ่มคุกรุ่นที่วันหยุดเหมือนไม่ได้หยุดเป็นทุนเดิม

แต่นั้นกลับดับสนิท เด็กหนุ่มได้เห็นภาพรอยยิ้มอันสดใส จริงใจ ความสนุกครื่นเครง ของหมู่เพื่อนที่กอดคอกัน

ภายในโรงเรียน ภาพเพียงใบนี้กลับเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มและความสดใสของเขาให้ผุดขึ้นมาอีกครั้ง

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่