จากปากต่อปากว่า รากนครา.. เวอร์ชั่นนี้ ดียังงั้นยังงี้ เมื่อเคยอ่านหนังสือก็ต้องไปชะแว้บดูซักกะหน่อย
ก้อ... ดีอย่างที่ลืออะนะ แต่งตัวสวยๆ สมกับที่ค้นคว้ามาดี อู้คำเมืองก็หนุงหนิงน่าฟัง นักแสดงก็ตั้งใจกันดี๊ ดี แต่...
บทยายละอองคำเนี่ย... ในหนังสือไม่มีนะค้า... แล้วเอามาเพื่อ? หรือคนเล่นใช้เส้น เบื้องบนสั่งปล่าวคะ?
หรือ.. กลัวว่า part เมืองเชียงพระคำ หลังแม้นเมืองแต่งงานกับเจ้าน้อยแล้วจะราบเรียบเกิน
ไม่น่าตื่นเต้นเหมือน part เมืองมัณฑ์?
จากสายตาคนดูที่อ่านหนังสือด้วย นอกจากเกินมาแล้ว ความ ปญอ. ของยายละอองคำ
พลอยทำให้เจ้าน้อย ปญอ. ไปด้วย ถามจริ๊ง ใคร้ ใครที่ไหน ทั้งๆ ที่ควรจะข้าวใหม่ปลามัน
แต่ดั๊นเอาใจ ‘น้อง’ มากกว่า ‘เมีย’ แถมทำต่อหน้าเมีย ไม่มีเกรงอกเกรงใจกันเล้ย
หลังแต่งงาน แม้นเมืองควรจะต้องได้รับความสุขบ้างอย่างที่เป็นในหนังสือ ก็โดนคนเขียนบทกลั่นแกล้งเสียนี่
แทนที่จะได้รับความรักความปรานีจากท่านย่าเรือนคำแค่คนเดียว มียาย ปญอ. เข้ามาซะงั้น
ใจคอคนเขียนบท จะไม่ให้แม้นเมืองมีความสุขมั่งเหรอคะ ทั้งๆ ที่จบก็ไม่ได้ happy ending
ดูแล้วน่าเบื่อมาก สมที่ใครๆ หลายๆ คน ตั้งตารอดู part เมืองมัณฑ์ ที่มีรสมีชาติมากกว่า
ส่วนตัว ไม่ชอบมิ่งหล้า โส-นะ-หน้า นาง ไปเป็นนางรองเมืองมัณฑ์ อยู่บ้านเมืองตัวเองก็ข่มพี่สาวต่างๆ นานา
อิเจ้าแม่ข่ายคำ ก็คอยกดหลานสาว กลัวเกินหน้าลูก พอไปเมืองมัณฑ์เป็นเพื่อนลูก พูดไม่ออกละสิ
ที่เมืองมัณฑ์ นางคิดหาญสู้กับมี้พะยา (ชอบที่แปลงได้สมจริงกว่า แถมเกร็ด หม่องหม่อง-ซู่ซู่ เข้าใจคิด)
แล้วเจอไรล่ะ ตอนอ่านก็ไม่สงสารเลยซักกะติ๊ด หวังว่า ตอนดู คนเล่นจะทำให้สงสารได้นะ
Part เชียงพระคำ ถ้ายัง ปญอ. ยังงี้ คงจะดูข้ามๆ ไป part เมืองมัณฑ์ แล้วข้ามไปดูตอนจบเลย
หนังสือตอนจบ ทำให้ปาดน้ำตาป้อยๆ หลังจากดูการแสดงของหนูที่เล่นเป็นแม้นเมือง ก็คงจะเรียกน้ำตาได้เช่นกัน
ว่าแต่... บทยายละอองคำ หมดเมื่อไหร่ ใครรู้บ้างคะ?
ปอลิง ขอบคุณคนลง Youtube ทำให้ข้ามตอนที่ไม่อยากดูให้เสียสายตาค่ะ
ขอถามคุณอ๊อฟ พงษ์พัฒน์ คนเขียนบท ราคนครา และแฟนติ่งทั้งหลาย เรื่องเจ้านางละอองคำ
ก้อ... ดีอย่างที่ลืออะนะ แต่งตัวสวยๆ สมกับที่ค้นคว้ามาดี อู้คำเมืองก็หนุงหนิงน่าฟัง นักแสดงก็ตั้งใจกันดี๊ ดี แต่...
บทยายละอองคำเนี่ย... ในหนังสือไม่มีนะค้า... แล้วเอามาเพื่อ? หรือคนเล่นใช้เส้น เบื้องบนสั่งปล่าวคะ?
หรือ.. กลัวว่า part เมืองเชียงพระคำ หลังแม้นเมืองแต่งงานกับเจ้าน้อยแล้วจะราบเรียบเกิน
ไม่น่าตื่นเต้นเหมือน part เมืองมัณฑ์?
จากสายตาคนดูที่อ่านหนังสือด้วย นอกจากเกินมาแล้ว ความ ปญอ. ของยายละอองคำ
พลอยทำให้เจ้าน้อย ปญอ. ไปด้วย ถามจริ๊ง ใคร้ ใครที่ไหน ทั้งๆ ที่ควรจะข้าวใหม่ปลามัน
แต่ดั๊นเอาใจ ‘น้อง’ มากกว่า ‘เมีย’ แถมทำต่อหน้าเมีย ไม่มีเกรงอกเกรงใจกันเล้ย
หลังแต่งงาน แม้นเมืองควรจะต้องได้รับความสุขบ้างอย่างที่เป็นในหนังสือ ก็โดนคนเขียนบทกลั่นแกล้งเสียนี่
แทนที่จะได้รับความรักความปรานีจากท่านย่าเรือนคำแค่คนเดียว มียาย ปญอ. เข้ามาซะงั้น
ใจคอคนเขียนบท จะไม่ให้แม้นเมืองมีความสุขมั่งเหรอคะ ทั้งๆ ที่จบก็ไม่ได้ happy ending
ดูแล้วน่าเบื่อมาก สมที่ใครๆ หลายๆ คน ตั้งตารอดู part เมืองมัณฑ์ ที่มีรสมีชาติมากกว่า
ส่วนตัว ไม่ชอบมิ่งหล้า โส-นะ-หน้า นาง ไปเป็นนางรองเมืองมัณฑ์ อยู่บ้านเมืองตัวเองก็ข่มพี่สาวต่างๆ นานา
อิเจ้าแม่ข่ายคำ ก็คอยกดหลานสาว กลัวเกินหน้าลูก พอไปเมืองมัณฑ์เป็นเพื่อนลูก พูดไม่ออกละสิ
ที่เมืองมัณฑ์ นางคิดหาญสู้กับมี้พะยา (ชอบที่แปลงได้สมจริงกว่า แถมเกร็ด หม่องหม่อง-ซู่ซู่ เข้าใจคิด)
แล้วเจอไรล่ะ ตอนอ่านก็ไม่สงสารเลยซักกะติ๊ด หวังว่า ตอนดู คนเล่นจะทำให้สงสารได้นะ
Part เชียงพระคำ ถ้ายัง ปญอ. ยังงี้ คงจะดูข้ามๆ ไป part เมืองมัณฑ์ แล้วข้ามไปดูตอนจบเลย
หนังสือตอนจบ ทำให้ปาดน้ำตาป้อยๆ หลังจากดูการแสดงของหนูที่เล่นเป็นแม้นเมือง ก็คงจะเรียกน้ำตาได้เช่นกัน
ว่าแต่... บทยายละอองคำ หมดเมื่อไหร่ ใครรู้บ้างคะ?
ปอลิง ขอบคุณคนลง Youtube ทำให้ข้ามตอนที่ไม่อยากดูให้เสียสายตาค่ะ