รักคนๆหนึ่งมานานมากครับ ตั้งแต่ ม. 4 เวลาผ่านมานานมากผมก็ยังตัดใจไม่ได้สักที อาจเป็นเพราะความผูกพันธ์ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ ม.2 จนถึงตอนนี้วันนี้ เค้าขึ้นสถานะกับคนในเฟสบุ๊ค ผมเห็นครั้งแรกลึกๆผมก็ยินดีกับเธอนะครับ ที่ได้เห็นคนที่ผมรักมีความสุข แต่อยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลมาเอง มันเจ็บปวดจังเลยครับ ความรู้สึกของผมสะสมทีละเล็กทีละน้อย ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ วันนี้มันไม่มีความหมายเลย TT เค้ารู้ครับว่าผมนั้นรักเค้า และผมก็รู้ว่าเค้านั้นไม่ได้รักผม ผมก็พอจะเข้าใจ แต่ผมก็ยังตัดใจไม่ได้สักที ทำไมผมจึงรักคนๆหนึ่งได้มากขนาดนี้ น้ำตาที่เสียไปเค้าก็ไม่เคยรับรู้ ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน วันนี้ได้เห็นเธอกับคนนั้น คนที่เธอรัก หัวใจผมแหลกสลายทั้งน้ำตา TT
การที่เราจะเลิกรักใครสักคนมันยากจังเลยครับ TT