เราอ่ะอยากเป็นหมอมาก แต่เราอ่ะหัวจะออกไปด้านจินตนการเยอะมากพวกเรื่องมโนเรืองอะไรที่ไม่ใช่วิชาการเลย เเต่เรากลับอยากเรียนหมอมาก  เราเก่งภาษาอังกฤษ เพื่อนเลยถามว่าทำไมไม่เรียนสิ่งที่ตัวเองถนัดไรงี้ เเต่เราไม่ชอบเลย หมอก็ต้องใช้ภาษานะ เขาบอกว่าเราน่าจะไม่ไหว ถึงเราจะไม่ใช่เเถวหน้าๆของห้องเรื่อง คณิต วิท เเต่เราถือว่าตัวเองตั้งใจเรียนในระดับนึงนะ ทำไมถึงตัดกำลังใจขนาดนี้ เเต่ครูคนนึงเคยพูดว่า ถึงเราจะไม่ชอบมันเเต่เราถนัดมันน่าจะดีกับเรามากกว่า มันจริงมั้ย ? ใครเคยเป็นเเบบนี้บ้าง คนที่ไม่น่าจะทำได้ เเต่ทำมันสำเร็จจิงๆอ่ะ