คือเรื่องเข้ากับครอบครัวไม่ได้เราเป็นมานานมากแล้ว อยากระบายมากๆ อยากหนีไปไกลๆ
ขอเริ่มเลยนะคะ ครอบครัวเรามีกันอยู่6คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย น้องสาว พี่ญาติ
แม่ - คือแม่เราเรียนจบสูงแล้วคราวนี้เวลาเราถามอะไรไปแม่ท่านจะชอบเมินเรา บางทีเราทนไม่ได้เลยพูดออกไปตรงๆเลย "เห็นไหมแม่ไม่เห็นสนใจหนูเลย" ท่านจะอ้างว่าเห็นไหมล่ะว่าไม่ว่าง
พ่อ - เราเคยทะเลาะกันแรงมากๆ เพราะวันนั้นเราเล่นเกมกับน้องสาวอยู่ ท่านก็มาบอกว่าให้ไปอาบน้ำ อ่านหนังสือ แล้วเราเป็นคนที่แบบถ้ามาสั่งจะไม่ชอบทำ ก็ตั้งใจว่าจะให้ท่านเดินไปก่อนแล้วจะค่อยตามไป อยู่ๆท่านก็มากระชากน้องเราไป น้องเราร้องไห้แล้วก็ตีพ่อ พ่อเราเป็นคนตัวใหญ่แรงเยอะ แล้วมากระชากน้อง ตอนแรกก็จะไม่อะไรแล้ย แต่ท่านมาตีน้องเราแบบฟาดเลยแรงมากๆ 2-3 ที เราเลยวิ่งไปอุ้มน้องกลับมาแล้วตะโกนไปว่า ไม่ต้องมายุ่งกับน้องกู อารมณ์ตอนนั้นคือโกธรมากๆ ยังจำความโกธรนั้นได้อยู่จนถึงทุกวันนี้ หลังจากนั้นเราไม่พูดกับพ่อเลยประมาณ1ปี จนมาคุยกันนิดหน่อยประมาณ3-4ประโยค/1อาทิตย์ หรือบางทีก็ไม่ได้คุยเลย
น้องชาย - ห่างกับเรา3ปี เราพูดกับน้องเราแทนว่า /กู เวลาพูดคุยกันแต่ไม่ตลอดนะ บางทีก็เรียกชื่อกัน แต่เราไม่ชอบน้อง มันกวนประสาท แล้วก็ชอบเปิดเพลงดังๆ ทำตัวสกปรก เต้นอะไรก็ไม่รู้ ชอบพูดไร้สาระ ประมาณว่า เดินพูดว่า ก่า ก้า ก้า ก่า ก่า ก้า เป็นจังหวะเพลงดังๆ เรารู้สึกรำคาณ
น้องสาว - เข้ากันได้ดีสุดๆ น้องน่ารักในสายตาเรา เป็นคนเดียวที่เรารักมากๆ อยากได้อะไรคือเราจะซื้อให้ด้วยเงินเก็บเราหรือเงินไปโรงเรียน เวลาเราหายไปไหนนานๆกลับมานางจะมาเล่นด้วยแล้วบอกว่า คิดถึง
พี่ญาติ - คนนี้พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ร่ำไร ทำอะไรช้า เราเป็นคนที่ไม่ค่อยรอใคร แต่คนนี้ทำให้เราช้าเสมอ เราเลยไม่ชอบ
เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในบ้าน
1.เกรด
ตอนม.ต้นเกรดเราแย่สุดๆจบม.3ด้วยเกรด 2.3 โดนด่าเกือบตาย ทุกคนในบ้านรุมด่า โดนไล่ออกจากบ้าน ไล่ให้ไปขอทาน ไล่ให้ไปลาออกจากโรงเรียน ตอนม.ปลายเกรดเทอมแรก 3.75 คนในบ้านไม่พูดอะไร แม่บอกว่าเป็นเรื่องปกติ ตอนเรียนฉันก็ได้ประมาณนี้ น้องชายเราได้ 2.5 แม่ไม่ด่าอะไรเลย ไม่พูดถึง เราเลยรู้สึกว่าแม่แค่หาข้ออ้างให้เราออกจากบ้านหรือทำร้ายจิตใจเราแค่นั้นเอง
2.คำพูด
เราเป็นคนมีเพื่อนเยอะ ก็จะพูด-กู แทนคำเรียก เราก็คุยกับน้องชายแบบกูนะปกติแล้วพูดมานานมาก คือไม่ได้ด่านะแต่คุยปกติอะเป็นคำเรียกเฉยๆก็ไม่ได้คิดอะไร เพิ่งมีเรื่องเร็วๆนี้ เราคุยกับน้องเราอยู่ดีๆ แม่เราก็มาบอกว่าพูดกับน้องอะดีๆหน่อย ซึ่งเราคุยกับน้องแบบนี้นานแล้ว พ่อแม่เปิดพ่อก็มาตามเลย คือทุกคนรุมด่าเราเลย เมื่อกี้ก่อนมาตั้งกระทู้ พี่ญาติเราเอาหมูทอดที่เพิ่งซื้อมาวางแล้วถามว่าจะกินไหม เราเยบอกว่า ก็กินกันทุกคนนี่แหละ แล้วนางก็นั่งลงเฉยๆ เราเลยเอามาเทใส่จาน พอเทนางก็หยิบๆๆๆๆ กินจนหมดเหลือชิ้นสุดท้ายซึ่งเรากินได้แค่2-3ชิ้น แล้วมันเหลือในถุงนางก็ไม่เทลงจาน เราเลยพูดไปว่า "ตอนเอามาตั้งก็ไม่เท พอกูเทก็หยิบกินหมด จะไม่เทเลยหรอ" พูดแค่นั้นพ่อเรามาด่าเราเลย ด่าเราว่าชีวิตคิดว่าดีแล้วหรอไปด่าคนอื่นอย่างนั้น อยากรู้ว่าชีวิตจะไปได้ซักกี่น้ำ เห็นเพื่อนดีกว่าครอบครัว คือทุกอย่างมาหมออะโยงทุกเรื่องเข้าหากันหมด
3.ดูถูก
เราอยากเรียนหมอ พ่อ-แม่ก็จะชอบมาพูดแบบอยากเป็นแล้วทำตัวแบบนี้หรอ เราเรียนพิเศษตอนเย็นเกือบทุกวัน แล้ววันเสาร์-อาทิตย์ก็เรียนจนค่ำ เราก็เลยไม่ได้มาช่วยงานบ้าน แต่บางวันเรากลับเร็วแม่ให้เราไปซื้อของมาทำกับข้าวเราก็ซื้อมา ท่านเลยชอบมาว่าเราไม่ทำงานบ้าน ไม่มีความรับผิดชอบ คือเราเหนื่อยจากการเรียนมาแล้ว บวกด้วยใกล้สอบไฟนอล การบ้านเยอะ ไหนจะสอบจุดประสงค์อีก
4.เปรียบเทียบ
ตอนม.ต้นพ่อมีเพื่อนอยู่คนนึงเรียนโรงเรียนเดียวกับเรา ห้องหลังเรา ชอบเอาเกรดลูกตัวเองมาอวด รอบไหนที่เอามาอวดพ่อเราก็จะด่าเรา ตอนสอบโอเน็ตคะแนนเราดีมากๆในระดับTopเลยก็ว่าได้ เพราะช่วงนั้นเราเริ่มเรียนพิเศษ ท่านก็ไม่พูดถึง ไม่ชม ไม่อะไรเลย พอเราอยู่ม.ปลายนางก็สอบได้ห้องหลังเราอีก เกรดเราดีกว่านางมากๆเพราะเราตั้งใจเรียนขึ้น พ่อก็ไม่ได้พูดถึงจนรู้สึกว่า ทำไปทำไม?
แล้วทุกคนจะพูดว่าลองพูดกับแม่รึยัง หลายรอบที่เราอธิบายไป ท่านจะมีประโยคมาทำให้ท่านดูดีได้ทุกรอบ ทำให้เราผิดแล้วทำให้ทุกคนในบ้านด่าเรา แม่เราชอบทำให้คนอื่นในบ้านคล้อยตาม ชอบพูดด่าคนนั้นเวลาคนนั้นไม่อยู่ เวลาเราไม่อยู่เราก็คิดว่าท่านด่าเราเหมือนกัน เวลาเรียนพิเศษท่านจำวันเรียนเราไม่ได้ค่ะ เราคิดว่าท่านไม่น่าจะคิดจะจำ คืแเวลาเราเรียนเราจะเอารถขับไปโรงเรียน เวลาเลิกเรียนจะได้ไปเรียนพิเศษเลย จนอาทิตย์นี้เราบอกว่าท่านว่า วันนี้เรียนพิเศษนะแล้วเอารถไปท่านก็ไม่ถามไม่สงสัยอะไร
อีกเรื่องคือเราคิดว่าเรามีปัญหาสุขภาพจิต เราชอบหนังที่เป็นผู้หญิงที่มีเลือดเต็มมือ ย้ำว่าตัวละครนั้นต้องเป็นผู้หญิงถ้าเป็นผู้ชายเราไม่รู้สึกชอบ เราชอบเวลาตัวละครนั้นหัวเราะมันทำให้เราสบายใจ แล้วเวลาเราหัวเราะตามเรารู้สึกว่าเราได้ระบายสิ่งที่มันค้างในใจ
เราควรทำยังไงดีคะ
เข้ากับครอบครัวไม่ได้
ขอเริ่มเลยนะคะ ครอบครัวเรามีกันอยู่6คน พ่อ แม่ เรา น้องชาย น้องสาว พี่ญาติ
แม่ - คือแม่เราเรียนจบสูงแล้วคราวนี้เวลาเราถามอะไรไปแม่ท่านจะชอบเมินเรา บางทีเราทนไม่ได้เลยพูดออกไปตรงๆเลย "เห็นไหมแม่ไม่เห็นสนใจหนูเลย" ท่านจะอ้างว่าเห็นไหมล่ะว่าไม่ว่าง
พ่อ - เราเคยทะเลาะกันแรงมากๆ เพราะวันนั้นเราเล่นเกมกับน้องสาวอยู่ ท่านก็มาบอกว่าให้ไปอาบน้ำ อ่านหนังสือ แล้วเราเป็นคนที่แบบถ้ามาสั่งจะไม่ชอบทำ ก็ตั้งใจว่าจะให้ท่านเดินไปก่อนแล้วจะค่อยตามไป อยู่ๆท่านก็มากระชากน้องเราไป น้องเราร้องไห้แล้วก็ตีพ่อ พ่อเราเป็นคนตัวใหญ่แรงเยอะ แล้วมากระชากน้อง ตอนแรกก็จะไม่อะไรแล้ย แต่ท่านมาตีน้องเราแบบฟาดเลยแรงมากๆ 2-3 ที เราเลยวิ่งไปอุ้มน้องกลับมาแล้วตะโกนไปว่า ไม่ต้องมายุ่งกับน้องกู อารมณ์ตอนนั้นคือโกธรมากๆ ยังจำความโกธรนั้นได้อยู่จนถึงทุกวันนี้ หลังจากนั้นเราไม่พูดกับพ่อเลยประมาณ1ปี จนมาคุยกันนิดหน่อยประมาณ3-4ประโยค/1อาทิตย์ หรือบางทีก็ไม่ได้คุยเลย
น้องชาย - ห่างกับเรา3ปี เราพูดกับน้องเราแทนว่า /กู เวลาพูดคุยกันแต่ไม่ตลอดนะ บางทีก็เรียกชื่อกัน แต่เราไม่ชอบน้อง มันกวนประสาท แล้วก็ชอบเปิดเพลงดังๆ ทำตัวสกปรก เต้นอะไรก็ไม่รู้ ชอบพูดไร้สาระ ประมาณว่า เดินพูดว่า ก่า ก้า ก้า ก่า ก่า ก้า เป็นจังหวะเพลงดังๆ เรารู้สึกรำคาณ
น้องสาว - เข้ากันได้ดีสุดๆ น้องน่ารักในสายตาเรา เป็นคนเดียวที่เรารักมากๆ อยากได้อะไรคือเราจะซื้อให้ด้วยเงินเก็บเราหรือเงินไปโรงเรียน เวลาเราหายไปไหนนานๆกลับมานางจะมาเล่นด้วยแล้วบอกว่า คิดถึง
พี่ญาติ - คนนี้พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ร่ำไร ทำอะไรช้า เราเป็นคนที่ไม่ค่อยรอใคร แต่คนนี้ทำให้เราช้าเสมอ เราเลยไม่ชอบ
เหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นในบ้าน
1.เกรด
ตอนม.ต้นเกรดเราแย่สุดๆจบม.3ด้วยเกรด 2.3 โดนด่าเกือบตาย ทุกคนในบ้านรุมด่า โดนไล่ออกจากบ้าน ไล่ให้ไปขอทาน ไล่ให้ไปลาออกจากโรงเรียน ตอนม.ปลายเกรดเทอมแรก 3.75 คนในบ้านไม่พูดอะไร แม่บอกว่าเป็นเรื่องปกติ ตอนเรียนฉันก็ได้ประมาณนี้ น้องชายเราได้ 2.5 แม่ไม่ด่าอะไรเลย ไม่พูดถึง เราเลยรู้สึกว่าแม่แค่หาข้ออ้างให้เราออกจากบ้านหรือทำร้ายจิตใจเราแค่นั้นเอง
2.คำพูด
เราเป็นคนมีเพื่อนเยอะ ก็จะพูด-กู แทนคำเรียก เราก็คุยกับน้องชายแบบกูนะปกติแล้วพูดมานานมาก คือไม่ได้ด่านะแต่คุยปกติอะเป็นคำเรียกเฉยๆก็ไม่ได้คิดอะไร เพิ่งมีเรื่องเร็วๆนี้ เราคุยกับน้องเราอยู่ดีๆ แม่เราก็มาบอกว่าพูดกับน้องอะดีๆหน่อย ซึ่งเราคุยกับน้องแบบนี้นานแล้ว พ่อแม่เปิดพ่อก็มาตามเลย คือทุกคนรุมด่าเราเลย เมื่อกี้ก่อนมาตั้งกระทู้ พี่ญาติเราเอาหมูทอดที่เพิ่งซื้อมาวางแล้วถามว่าจะกินไหม เราเยบอกว่า ก็กินกันทุกคนนี่แหละ แล้วนางก็นั่งลงเฉยๆ เราเลยเอามาเทใส่จาน พอเทนางก็หยิบๆๆๆๆ กินจนหมดเหลือชิ้นสุดท้ายซึ่งเรากินได้แค่2-3ชิ้น แล้วมันเหลือในถุงนางก็ไม่เทลงจาน เราเลยพูดไปว่า "ตอนเอามาตั้งก็ไม่เท พอกูเทก็หยิบกินหมด จะไม่เทเลยหรอ" พูดแค่นั้นพ่อเรามาด่าเราเลย ด่าเราว่าชีวิตคิดว่าดีแล้วหรอไปด่าคนอื่นอย่างนั้น อยากรู้ว่าชีวิตจะไปได้ซักกี่น้ำ เห็นเพื่อนดีกว่าครอบครัว คือทุกอย่างมาหมออะโยงทุกเรื่องเข้าหากันหมด
3.ดูถูก
เราอยากเรียนหมอ พ่อ-แม่ก็จะชอบมาพูดแบบอยากเป็นแล้วทำตัวแบบนี้หรอ เราเรียนพิเศษตอนเย็นเกือบทุกวัน แล้ววันเสาร์-อาทิตย์ก็เรียนจนค่ำ เราก็เลยไม่ได้มาช่วยงานบ้าน แต่บางวันเรากลับเร็วแม่ให้เราไปซื้อของมาทำกับข้าวเราก็ซื้อมา ท่านเลยชอบมาว่าเราไม่ทำงานบ้าน ไม่มีความรับผิดชอบ คือเราเหนื่อยจากการเรียนมาแล้ว บวกด้วยใกล้สอบไฟนอล การบ้านเยอะ ไหนจะสอบจุดประสงค์อีก
4.เปรียบเทียบ
ตอนม.ต้นพ่อมีเพื่อนอยู่คนนึงเรียนโรงเรียนเดียวกับเรา ห้องหลังเรา ชอบเอาเกรดลูกตัวเองมาอวด รอบไหนที่เอามาอวดพ่อเราก็จะด่าเรา ตอนสอบโอเน็ตคะแนนเราดีมากๆในระดับTopเลยก็ว่าได้ เพราะช่วงนั้นเราเริ่มเรียนพิเศษ ท่านก็ไม่พูดถึง ไม่ชม ไม่อะไรเลย พอเราอยู่ม.ปลายนางก็สอบได้ห้องหลังเราอีก เกรดเราดีกว่านางมากๆเพราะเราตั้งใจเรียนขึ้น พ่อก็ไม่ได้พูดถึงจนรู้สึกว่า ทำไปทำไม?
แล้วทุกคนจะพูดว่าลองพูดกับแม่รึยัง หลายรอบที่เราอธิบายไป ท่านจะมีประโยคมาทำให้ท่านดูดีได้ทุกรอบ ทำให้เราผิดแล้วทำให้ทุกคนในบ้านด่าเรา แม่เราชอบทำให้คนอื่นในบ้านคล้อยตาม ชอบพูดด่าคนนั้นเวลาคนนั้นไม่อยู่ เวลาเราไม่อยู่เราก็คิดว่าท่านด่าเราเหมือนกัน เวลาเรียนพิเศษท่านจำวันเรียนเราไม่ได้ค่ะ เราคิดว่าท่านไม่น่าจะคิดจะจำ คืแเวลาเราเรียนเราจะเอารถขับไปโรงเรียน เวลาเลิกเรียนจะได้ไปเรียนพิเศษเลย จนอาทิตย์นี้เราบอกว่าท่านว่า วันนี้เรียนพิเศษนะแล้วเอารถไปท่านก็ไม่ถามไม่สงสัยอะไร
อีกเรื่องคือเราคิดว่าเรามีปัญหาสุขภาพจิต เราชอบหนังที่เป็นผู้หญิงที่มีเลือดเต็มมือ ย้ำว่าตัวละครนั้นต้องเป็นผู้หญิงถ้าเป็นผู้ชายเราไม่รู้สึกชอบ เราชอบเวลาตัวละครนั้นหัวเราะมันทำให้เราสบายใจ แล้วเวลาเราหัวเราะตามเรารู้สึกว่าเราได้ระบายสิ่งที่มันค้างในใจ
เราควรทำยังไงดีคะ