ชีวิตเราผกผันเพราะมีลูก
จากชีวิตที่เคยอิสระมาก และทำตามความฝันมาตลอด
ตอนนี้ต้องหยุดเพราะไม่มีคนช่วยดูลูก

พอดีแม่เรามีบริษัทของตัวเอง อยากให้เรามาข่วย
เราเคยลองช่วยนานมาแล้วและไปไม่รอด เพราะเราไม่ชอบ

เราเลยไปทำงานที่เราชอบ ซึ่งคืออาชีพครู
แต่ตอนนี้มีลูกห้อยมาด้วย กว่าเราจะกลับไปสมัครครูได้ คงอีกสองปี
อายุเราก็ไม่น้อยแล้ว

เราเริ่มลังเลว่าจะกลับไปทำกับแม่ดีไหม รายได้ดี มีเวลาให้ลูกเพราะเป็นธุรกิจของตัวเอง

อย่างเดียวที่ติดอยู่คือเรายึดติดในฝันมาก เพราะเราชอบและมีความสุข
คนเราเกิดมาครั้งเดียวก็ควรทำที่อยากทำ

แต่นี่เป็นแม่แล้ว เราควรทิ้งฝันไปเหรอ
เงินกับเวลาคือความจำเป็นกับลูกใช่ไหม เพราะค่าใช้จ่ายบาน
และการดูลูกที่ดีคือเราให้เค้าเต็มที่

ไม่รู้สิคะเราสับสน เราจะเห็นแก่ตัวไหมถ้าเราตามใจตน
แต่ก็รู้สึกผิดที่ทำหน้าที่แม่ได้ไม่พอ