สวัสดีครับ ที่ว่าตื่นมาแล้วขาบวมจนเดินไม่ได้ มันไม่ได้เกิดกับผมหรอกครับ แต่มันเกิดขึ้นกับยายของผมครับ ชึ่งยายอายุ65แล้วครับ เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอนเย็นวันพฤหัส ยายยังเดินได้เหมือนคนแข็งแรงตามปกติ ผมก็ยังเห็นแก รดน้ำผักอยู่สวนหลังบ้านเหมือนทุกวันตามปกติ แต่พอเช้าของวันศุกร์ แกก็พยายามลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อมาทำกิจวัตรประจำวันเหมือนทุกวัน แต่ยังไม่ได้ทำอะไร ผมตื่นมาก็เห็นแกนอนอยู่กับพื้นพร้อมกับความเจ็บปวด ผมก็ถามยายว่าเป็นอะไรมานอนตรงนี้ แกก็บอกว่า เป็นอะไรไม่รู้อยู่ดีดีก็ปวดขาข้างซ้าย ปวดข้างเดียว จนเดินไม่ได้ ชึ่งผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะคิดว่าคงปวดตามผสาคนสูงอายุ จนผมกำลังจะไปทำงานแกก็บอกให้ผมไปตามญาติพี่น้องของแกมานวดขาให้หน่อยเพราะปวดมาก แต่พอจนตอนเย็นผมกลับมาถึงบ้าน ก็ยังเห็นยายเจ็บปวดขาเหมือนเดิมและก็ยังเดินไม่ได้อีกด้วย จนมาถึงวันเสาร์ก็ยังไม่หายแถมยังอาการยังหนักขึ้นอีกด้วย คนแก่หลายคนก็ยังวินิจฉัยไม่ได้ว่าเป็นอะไรเพราะได้ใช่สมุนไพและวิธีแผนโบราณต่างๆนาๆก็ยังไม่หายแถมขาของยายยังบวมขึ้นอีกด้วย จนได้พาแกไป รพ แต่หมอก็ให้แต่ยามากินและยาท่า แต่หมอก็นัดไปพบ อีกครั้งในวันพุธ แต่ในช่วงระหว่างวันเสาร์จนถึงวันพุธ ยายก็มีอาการที่หนักขึ้น คือยายแกบอกว่ามันชาไปหมดและขาก็บวมขึ้นอย่างมากจนให้ได้อย่างชัดเจนและแข็งอย่างกับหิน จนตอนกลางคืนของวันอังคารแกก็บอกให้ผมเอายามานวดให้หน่อย ยายปวดมาก แกปวดจนร้องไห้ ผมก็ไม่กล้าจับแรงเพราะมันแข็งมาก
ปล.ผมอยากทราบครับว่าอาการแบบนี้จะมีสาเหตุมาจากอะไรบ้างครับ หรือว่ามันจะเกี่ยวกับความเครียดหรือป่าวครับ ประมาณว่า เครียดจนลงขา
#ถ้าพิมพ์ผิดพลาดประการใดหรือใช้คำพูดใดไม่เหมาะสม ผมก็ขอโทษขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
#นี้เป็นครั้งแรกที่ผมเขียน pantip