แชร์ประกบการณ์สอบครูผู้ช่วย

การฝึกสอนในภาคเรียนที่ ๒ ก็เสร็จสิ้นและสำเร็จการศึกษาสักที หลังจากนี้ต่อไปอีกประมาณ ๒ เดือน ฉันคงต้องทุ่มเทกับอะไรบางอย่างอย่างจริงจังเสียที (ได้เวลาจริง ๆ แล้วสินะ หลังจากตั้งปณิธานไว้ว่าจะเริ่มอ่านตั้งแต่ตอนฝึกสอน แต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยภาระและความขี้เกียจ ..เห็นจะเป็นอย่างหลังเสียมากกว่า) อนาคตต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรกันนะ ฉันจะได้เห็นภาพตัวเองในชุดสีกากีเหมือนที่ฉันเคยฝันไว้หรือเปล่า หรือบางทีฉันอาจจะนอนอยู่ที่บ้านเฉย ๆ ให้เป็นขี้ปากชาวก็บ้านก็ได้...

ปิดเทอมครั้งนี้ ฉันไม่ได้เล่นสนุกด้วยความสบายใจเหมือนเช่นทุกครั้ง ทุกเทอมที่ผ่านมาเลย แต่ใช่ว่าฉันจะเอาแต่เก็บตัวอ่านหนังสืออย่างเคร่งเครียดตลอดเวลานะ จริง ๆ แล้วฉันอ่านแค่วันละ ๒ ชั่วโมงเอง เมื่อเทียบกับเพื่อน ๆ แล้ว ถือว่าน้อยมาก ..ตอนนั้น แม่ซื้อโต๊ะอ่านหนังสือให้ใหม่หมดทุกอย่างเลย เพราะพวกเขาให้เราทุกอย่างจริง ๆ เพียงแค่เราต้องการอะไร ฉันอ่านตอนกลางคืนบ้าง กลางดึกบ้าง ในช่วงอาทิตย์แรกที่ปิดเทอมเท่านั้น หลังจากนั้นนิสัยเดิม คือความขี้เกียจเริ่มเข้ามาครอบงำอีกครั้ง ฉันเบื่อบ้าน ฉันเบื่อหนังสือ ฉันเบื่อปากกา ยางลบ ดินสอ ฉันไม่อยากสบตากับพวกมันอีกแล้ว ฉันเริ่มไม่อยู่บ้าน ออกไปอยู่ร้านแทน อย่างน้อยก็ได้พบปะผู้คน ไม่น่าเบื่อเช่นนี้ เดินสายบนบานทำบุญบ้าง ฮ่าๆๆ

เวลาผ่านไป ๑ เดือน ฉันอ่านหนังสือยังไม่จบสักเล่มเลย เริ่มคิดมากแล้ว จะประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า เอาใหม่ จะเริ่มใหม่แล้วจริง ฉันจะต้องอ่านให้มากขึ้น ฉันอ่านในตอนกลางคืนเพราะกลางวันอ่านไม่ได้เลย เสียงต่าง ๆ รบกวนไปเสียหมด แม้แต่เสียงลมพัด มันก็หงุดหงิดแล้ว ฉันจึงใช้ช่วงเวลาที่เงียบที่สุดนั่นก็คือกลางคืน เครื่องดื่มชูกำลัง เครื่องดื่มบำรุงร่างกาย บำรุงสมอง ยี่ห้อไหนที่ว่าเด็ดที่ว่าดี ตุนไว้ให้หมด ทั้งมาม่าและไข่ไว้บรรเทาความหิวรอบดึก และเริ่มอ่านอย่างจริงจัง...

ถึงเวลาที่ต้องเลือก กศจ. ที่ต้องการจะสอบ ตอนนั้นมีอยู่ในใจหลายที่มาก เลย ชัยภูมิ อุบลราชธานี สุรินทร์ บุรีรัมย์ ชลบุรี และระยอง (สองจังหวัดหลังไม่คิดอยากจะมาตั้งแต่แรกเพราะมันไกลบ้านมาก และคิดว่าสอบแถวบ้านก็น่าจะได้ (อยู่มั้ง)) ฉันนอนคิดนอนตัดสอนใจ และคุยกับแม่และคนในครอบครัวแทบทุกวันและก็เปลี่ยนใจทุกวัน แต่ทางบ้านก็เข้าใจเลือกที่ไหนก็ได้ ตามที่ฉันคิดว่ามันดีที่สุด สุดท้าย ฉันตัดสินใจเลือกจังหวัดชลบุรี และก่อนเดินทางฉันมานอนค้างบ้านเพื่อนเพื่อจะเดินทางไปสมัครด้วยกัน แต่แล้ว เมื่อถึงชลบุรีเพื่อนลงจากรถ ในความคิดฉันตอนนั้น ไม่เอาแล้วดีกว่า ไปต่อระยองแล้วกัน ฉันก็นั่งรถเพื่อเดินทางไประยองคนเดียว การสมัครสอบเสร็จเรียบร้อย (การเลือกจังหวัดก็เป็นปัญหาที่คิดมากอีกประการหนึ่งเลยทีเดียว ต้องมานั่งคิดคำนวณ หาเหตุผลหลาย ๆ ข้อมาประกอบกัน ตอนที่ฉันคิดจะเลือกฉันกังวลมาก จนทางบ้านสังเกตได้และบอกไม่ต้องเครียด ทั้งที่ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย เพื่อน ๆ น้อง ๆ ก็คิด ตัดสินใจให้ดีดีนะ เรื่องนี้การเดินของบัญชีก็เกี่ยวเหมือนกัน ถ้ายังคิดไม่ออก ระยองก็เป็นตัวเลือกที่ดีเลยที่เดียว เพราะตอนที่ฉันนั่งเขียนอยู่ตอนนี้ ระยองเรียกไป ๕ รอบแล้ว)

หลังจากที่สมัครเรียบร้อยเหลือเวลาอีกแค่ ๓ อาทิตย์เท่านั้น ก็จะสอบแล้ว แต่ฉันอ่านหนังสือไม่ค่อยเข้าใจเลย ฉันเลยลองคิดหาวิธีใหม่ จากที่คิดเคยผ่านประสบการณ์มาฉันเข้าใจและรับรู้จากการฟังได้ดีกว่าการอ่าน ฉันจึงเลือกที่จะหาวิดีโอมาฟังแล้วดูหนังสือตามน่าจะโอเคกว่า ว่าแล้วก็ลงมือทันที มันได้ผลจริง ๆ ด้วย ฉันฟังวันละเกือบ ๘ ชั่วโมง มันไม่เบื่อเหมือนนั่งอ่านวันละ ๒ ชั่วโมงเลย เข้าใจง่ายกว่าด้วย นอกจากฟังแล้วฉันก็ใช้วิธีการพูดคุยและตั้งคำถามกับเพื่อนทั้งในเฟซบุ๊กและนั่งคุยกัน ทั้งสนุกและได้ความรู้ไปอีก เพราะฉันไม่ได้อ่านหนังสืออยู่คนเดียวแล้วไง (คิดว่าใช้ไอทีให้เป็นประโยชน์) หลังจากผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว คิดว่าเนื้อหาได้เยอะพอสมควร ฉันจึงพักสัก ๔-๕ วัน เพื่อทำแฟ้ม ประวัติเพื่อเตรียมประกอบการสอบสัมภาษณ์ ช่วงนั้นฉันเลิกอ่านหนังสือเลย จริงจังกับการทำแฟ้มมาก จะออกแบบยังไงให้แฟ้มมันไม่เหมือนใครและน่าสนใจที่สุด สุดท้ายฉันก็ได้ไอเดีย

หลังจากนั้น เหลืออีก ๑ อาทิตย์ก่อนจะสอบ ฉันได้ลงทะเบียนติวสอบไว้กับสำนักติวอีกสำนักหนึ่ง (ต้องบอกก่อนว่า ก่อนหน้านี้ในช่วงจะฝึกสอนเสร็จฉันได้ไปติวสอบมาแล้ว ๒ ครั้ง ก็ถือว่าโอเคในเนื้อหาที่ติว แต่ละสำนักก็ดีคนละวิชา) แต่สำนักที่จะไปรอบสุดท้ายนี้ เป็นระยะเวลายาว ๖ วันเลยทีเดียว และฉันตั้งใจว่าจะไม่ซื้อหนังสือจากสำนักนี้ ไม่ใช่ว่าเขาทำหนังสือไม่ดีนะ แต่เพราะฉันตั้งใจว่า ฉันจะไปนั่งฟังเฉย ๆ เพื่อเป็นการวัดว่าความรู้จากการอ่านหนังสือที่ผ่านมาของฉันเนี่ย มันมีอะไรเพิ่มมาบ้าง สิ่งที่อาจารย์ที่ติวเขาพูดมาฉันจะรู้บ้างหรือเปล่า ถ้าเขาพูดมาแล้วงง ๆ นั่นคือ เลิกไปสอบได้เลย ยังไงก็คงไม่ติด แต่ปรากฏว่าในสิ่งที่เขาพูดมานั้นพอรู้และตอบเขาได้นั่นก็พอมีความหวังอยู่บ้าง การติวครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันติวไม่จบหลักสูตรเนื่องจากว่าต้องเดินทางไปสอบด้วย เพราะมันไกลมาก ฉันจึงขอตัวกลับเพื่อจะเดินทางไปสอบ

การสอบเวลาผ่านไปแต่วัน ความกดดันก็มากขึ้นเรื่อย ๆ ลืมบอกไปว่าฉันอ่านหนังสือไม่จบเลยนะ ตอนที่มาสอบ รู้อย่างนี้เริ่มอ่านจริงจังตั้งแต่ตอนปิดเทอมก็ดี วิชาเอกก็ไม่ได้อ่านเลย โชคดีหน่อยที่วิชาการศึกษาฉันชอบอยู่แล้ว เลยไม่ต้องอ่านเยอะมากก็พอเข้าใจบ้าง ตอนนั้น ตอนที่สอบเครียดมากจริง ๆ กว่าจะผ่านมาได้แต่วัน โดยเฉพาะวิชาความรอบรู้ ฉันไม่มั่นใจเอาเสียเลย ถ้าจะตกคงจะเป็นเพราะวิชานี้แหละ มันยากมากจริง ๆ สำหรับคนที่ไม่ชอบดูข่าว หรือเหตุการณ์ปัจจุบันเหมือนฉัน ได้แต่ภาวนาให้ผ่านวิชานี้ ส่วนวิชาที่ ๒ ความสามารถทั่วไป พอทำได้บ้าง เพราะภาษาไทยในวิชานี้ง่ายมาก นี่จะง่ายไปไหน การคำนวณและอนุกรมก็พอทำได้ ด้วยความที่เคยเรียนสายวิทย์-คณิต มาก็เลยพอทำได้มั้ง ส่วนวิชาสุดท้ายในวันแรกความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมและอุดมการณ์ของความเป็นครู วิชานี้ก็พอเดา ๆ ได้ เหมือจะตอบข้อไหนก็ถูกหมดอ่ะ อารมณ์เดียวกันกับข้อไหนถูกที่สุดประมาณนั้น วันแรกผ่านไปด้วยความหนักอกหนักใจกับวิชาแรกที่สุด แต่คงกลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว สู้ใหม่กับวิชาพรุ่งนี้ดีกว่า  วันที่ ๒ ตอนเช้าวิชาการศึกษา วิชานี้พอทำได้นะ ไม่ค่อยยากเท่าไหร่ ส่วนวิชาตอนบ่ายเป็นวิชาเอก ยอมรับว่าวิชาเอกนี่ข้อง่าย ก็ง่ายจริง ๆ ง่ายชนิดแบบที่ว่า เฮ้ย นี่ข้อสอบครูหรอทำไมมันง่ายขนาดนี้วะ นี่วิชาเอกนะ แต่ข้อไหนที่ยากก็โคตรยากมาก ชนิดที่แบบว่าไม่เคยได้ยินมาเลยก็ว่าได้ แต่โดยรวมแล้ว วิชานี้ง่ายสุดตั้งแต่สอบมาทั้งหมด  วันสุดท้าย สอบสัมภาษณ์ ถามว่าตื่นเต้นไหม ตอบเลยว่ามาก ทำอะไรไม่ถูกเลย กรรมการ ๓ ท่าน ที่คอยซักถามเรา มีอะไรโชว์ มีอะไรอยากบอกงัดออกมาให้หมด อะไรที่ว่ามันเจ๋งสุด พอผ่านไปแล้วมันก็โล่งดีเหมือนกันนะ ตอนนั้นสอบเสร็จ ก็พักอยู่ระยองอีกคืนก่อนจะเดินทางกลับในวันถัดไป

ระยะเวลาที่รอผลสอบ (หลังจากสอบ ๕ วัน ประกาศผล) ตื่นเต้นมาก

๑ วันก่อนประกาศ ๒๗ เมษายน ๒๕๖๐  เพื่อน ๆ บางคนที่ไปสอบคนละจังหวัดเขาเริ่มประกาศกันบ้างแล้ว ส่วนใหญ่เพื่อนที่ประกาศแล้วก็ผ่านทุกคน (เพื่อนเก่งกันจังวะ เราจะผ่านไหมเนี่ย) ยิ่งกดดันเข้าไปใหญ่ กลัวเพื่อนทำได้แล้วตัวเองทำไม่ได้ ตัวเองเสียใจคนเดียวก็ไม่น่าจะเป็นไรมาก แต่ด้วยความหวังของครอบครัว พ่อแม่ ที่เขาหวังไว้กับเรา ทั้งที่เขาบอกว่าไม่ต้องคิดมาก ได้ไม่ได้ไม่เป็นไร แต่เราก็ดูออกแหลว่าเขาก็หวังกับเรามากพอสมควร คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย เอาแต่รอผลประกาศเกือบทั้งคืน กลัวจะแอบประกาศก่อน

วันที่ ๒๘ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๐ ประกาศผลสอบครูผู้ช่วย  วันนี้ทั้งวัน กินอะไรไม่ลงเลย หัวใจมันเต้นแรงผิดปกติ แม้แต่เจอคนที่ชอบก็ไม่เต้นแรงขนาดนี้นะ ฮ่าๆๆ วันนั้นกินอะไรจริง ๆ จนแม่บอกให้กินหน่อย ไอ้เราก็อยากกินนะ แต่มันกินไม่ลง เช้า สาย บ่าย ก็แล้ว ยังไม่ประกาศอีก จังหวัดอื่น ๆ เขาประกาศใกล้จะหมดแล้วนะ เพื่อนในแก๊งติดทุกคนเลยที่ประกาศผลออกมา ยิ่งกดดันตัวเองเข้าไปอีก จะกล้าเล่นกับเพื่อนไหมเนี่ย ถ้าไม่ได้เป็นครูเหมือนเพื่อน ตอนนั้นก็คิดขำ ๆ น่ะนะ เพื่อนคนไหนประกาศก็เล่าให้แม่ฟังว่าเพื่อนลูกคนนั้น คนนี้ติดแล้วนะแม่ แค่เพื่อนติดแม่ยังดีใจมากขนาดนั้น ถ้าลูกติดนี่แม่จะดีใจมากขนาดไหน และแล้วก็ได้รับการแจ้งเตือนว่า ระยองประกาศแล้ว ก็เข้าไปดูแล้เห็นรายชื่อ ก็ไล่ดูด้วยความรีบร้อนและตื่นเต้น ตอนนั้น กดผิดกดถูก ไม่เจอชื่อตัวเองเลย ดูด้วยความรน จากนั้นจึงตั้งสติอีกครั้งหนึ่ง ปรากฏว่าเจอชื่อตัวเองอยู่ลำดับที่ ๑ เลย อารมณ์ตอนนั้นโคตรอธิบายอยาก ทิ้งโทรศัพท์ลงตรงนั้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดแม่เลยด้วยความดีใจ ทั้งแม่ ยาย น้า ญาติ ๆ ตอนนั้น ทุกคนร้องไห้หมดเลย แม่พูดด้วยเสียงสั้น น้ำตาที่ไหนอาบแก้มด้วยความดีใจ นี่สินะคือความภูมิใจที่ลูกประสบความสำเร็จของผู้เป็นพ่อเป็นแม่

มีอะไรพูดคุยเรื่องการสอบ สอบถามได้นะครับ  อาจจะเล่าข้ามไปหลายช่วงหลายตอน อยากทราบรายละเอียดตรงไหน สอบถามได้นะครับ หรือมีประสบการณ์อยากแลกเปลี่ยนกัน