เราคุยกันแบบพี่น้องมา 5-6 ปี คุยกันได้ทุกเรื่อง เค้าเป็นทั้งคนคอยรับฟัง คนคอยปลอบเวลาเราเสียใจ เป็นกำลังใจให้เวลาที่เรามีปัญหา  แรกๆเราคุยกันบ่อยมากๆๆๆๆๆ จนเราย้ายไปเรียนที่อื่นก็ห่างๆกันไปสักพัก ( ไม่ได้ติดต่อกันเลย) จนกระทั้งเราเลิกกับแฟน เค้าก็เข้ามาหา มาเป็นเพื่อนคุย มาเป็นคนคอยรับฟังปัญหาต่างๆ มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง(ส่วนมากจะไร้สาระ 555) จนเราคุยกันบ่อยขึ้น คุยทุกวัน (ดีกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง) ทั้งโทรหา ไลน์ เฟส ไม่มีขาด ไปไหนมาไหนบอกกล่าวกันตลอด จนเวลาล่วงมาถึง 5 ปีกว่าๆ เค้ามีแฟนก็บอกเรานะ ยังแคร์ ยังสนใจ ยังคุยกันเหมือนเดิม เราก็เริ่มรู้สึกนิดๆที่บางครั้งเค้าบอกอยู่กับแฟน( ช่วงเวลานั้นมันก็จะเงียบๆหน่อยๆ) จนตอนนี้ ปีที่ 6 แล้วเหมือนเค้าเริ่มจริงจังกับแฟน ( จันทร์-เสาร์ เราจะคุยกัน ส่วนวันอาทิตย์เราจะไม่ติดต่อกันเลย ) บางครั้งเราก็รู้สึกไม่ค่อยโอเค บางครั้งก็รู้สึกเฉยๆเพราะเป็นข้อตกลงกัน เลยปรึกษากับเพื่อนเพื่อนบอกให้ถอยออกมา เราก็หักดิบด้วยการชวนทะเลาะ งี่เง่า โวยวาย  (ปกติเราก็จะเป็นฝ่ายที่เอาแต่ใจ งี่เง่าใส่ก่อนอยู่แล้ว) เค้าก็หายไปวันนึง แล้วเค้าก็กลับเย็นอีกวัน ถามว่าใจเย็นลงรึยัง เมื่อวานเป็นอะไร พอคุยกันไปสักพักก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม ( จะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน) เหมือนไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
{{{{ควรจำทำยังไงดี ลองหักดิบอีกสักครั้งหรือว่าคุยต่อไปแบบนี้}}}}

#ปล.เค้าคบกับแฟนได้ 1 ปีกว่าๆ แฟนเค้ายังไม่รู้ว่าคุยกับเรา