อึดอัดใจกับครอบครัวสามี

สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา  ถูกผิดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะวัน คือว่าเรามีเรื่องอึดอัดใจ เกี่ยวกับครอบครัว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี
อยากจะขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆทุกคนค่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือ เราแต่งงานมา 3 ปี ก่อนแต่งงานคบกับสามีมา 7 ปี แต่งเสร็จเราย้ายมาอยู่ กทม.กับสามี ก่อนแต่งงาน 6 เดือน สามีก็ซื้อบ้านหลังใหม่ไว้เป็นเรือนหอของเราสองคน ถัดจากบ้านหลังเก่าที่เคยอยู่อีกซอย ซึ่งเป็นบ้านของพ่อสามีซึ่งมีสามชิกอยู่กัน 4 คน คือสามีเรา พ่อแม่สามีและพี่สาวค่ะ เรื่องยุ่งๆมันเกิดขึ้นเมื่อพี่สาวสามีแต่งงานค่ะ พอพี่สาวสามีแต่งงาน พ่อแม่สามีก็ถามว่าจะไปซื้อคอนโดอยู่หรือบ้านที่ไหนอยู่ พี่สาวสามีก็บอกจะอยู่ด้วยกันที่นี้ไม่ไปไหนพ่อแม่สามีเราก็เลยยกบ้านซึ่งเป็นชื่อของพ่อสามี ให้เป็นเรือนหอแก่พี่สาวสามีไป พ่อแม่สามีเลยตัดสินใจจะย้ายมาอยู่กับสามีเราและเราแทน แล้วเขาก็ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ พร้อมกับสามีก่อนเราแต่งงานแค่ไม่กี่เดือน หลังจากที่เราแต่งงานเข้ามาซักระยะใหญ่ๆเราก็สังเกตเห็นพฤติกรรมต่างๆของครอบครัวสามี ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่เอง แม้กระทั้งพี่สาวและพี่เขย ของสามีพฤติกรรมที่ว่าก็คือ พ่อแม่สามีเราหวงบ้าน แสดงความเป็นเจ้าของของบ้านอย่างมากมาย ซึ่งบ้านสามีเราเป็นคนซื้อก็จริงแต่เราสองคนทำงานช่วยกันผ่อนทุกๆเดือน เราจะไม่สามารถทำอะไรกับบ้านหลังนี้ได้เลยจะปลูกต้นไม้ จะจัดบ้านจะวางโซฟาแบบไหน พ่อแม่สามีเราจะเป็นดูเองทั้งหมดแล้วที่สำคัญตอนนี้ที่บ้าน คือ เรากับสามีอยู่ได้แค่บนห้องนอน ซึ่งเหมือนเป็นที่ของเราสองคนจริงๆ แต่ก็มีบางครั้งที่เราสองคนไม่อยู่แล้วของบ้างอย่างในห้องนอนเราโดนย้าย ซึ่งพ่อแม่สามีเป็นคนย้ายโดยให้เหตุผลว่า วางตรงนี้เด๋วพื้นเป็นรอย ซึ่งเราก็เอิ่มมม เกิดมาพึ่งเคยเจอ และแม่สามีจะชอบพูดบอกเราอ้อมๆว่า อย่าพาเพื่อนหรือใครมาบ้านหลังนี้ เพราะเขาหวง เมื่อก่อนเราก็ไม่ค่อยจะทันคนเท่าไหร่ เลยไม่ได้คิดอะไรมาก ถ้าเป็นทุกวันนี้เราคงตอกกลับไปหลายที และที่สำคัญพี่สาวสามีกับพี่เขยซึ่งได้บ้านที่พ่อสามียกเป็นเรือนหอให้แล้ว ก้ยังมาวุ่นวายที่บ้านเรา มาขอข้าวกินมาทำโน้นทำนี่กินกับพ่อแม่เขา พอไม่นานเขาก็คลอดลูกออกมา ก็เอามาฝากแม่เขาเลี้ยงที่บ้านหลังนี้ หลังจากนั่นปัญหาใหญ่ก็ตามมา ค่าน้ำ ค่าไฟ ข้าวของเด็กก็เต็มบ้านเราไม่มีที่จะเดิน แล้วก็ไม่เคยกลับกลับบ้านจนป่านนี้จะ 3 ปีแล้ว เด็กก็ยังเลี้ยงอยู่บ้านนี้ดึกดื่นพี่สาวสามีเขาถึงมารับเอากลับบ้าน เราต้องทนฟังเสียงเด็กโวยวายร้องไห้ตะโกนลั่นบ้านทุกวัน เพราะตายายเลี้ยงหลานแบบตามใจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่