ก่อนอื่นผมขอเล่าประสบการณ์ ที่ผมเจอมาก่อน ผมอยู่กินกับภรรยาคนนี้มาได้4ปีกว่าๆ อายุของผมเเละเธอเท่ากัน ผมอายุ27ปีครับ
ครั้งเเรกที่ผมเจอเธอ ผมก็ตกหลุมรักเธอเข้าอย่างเต็มเปา ตอนนั้นผมเพิ่งจะปลดจากทหารมาได้สดๆร้อนๆ พอดีตอนนั้นโสดสนิท เลยชอบออกไปนั่งชิวๆ
ที่ร้านเหล้า แถวบ้าน เเละเเล้ว ผมก็เจอเธอ เธอเป็นเด็กเสริพอยู่ในร้านนั้นครับ ผมรู้สึกชอบเธอตั่งเเต่แรกเห็น เวลาผ่านไป ผมก็ยังไม่กล้าที่จะ คุยกับเธอ
ผ่านไปได้4-5วัน ซึ่งผมไปร้านทุกวัน เเละไปนั่งคนเดียว เพื่อที่จะได้นั่งมองเธอ จนวันที่5 ผมก็ทักเธอเเล้วซื้อดอกกุหลาบให้เธอ1ดอก แล้วผมก็กลับบ้าน
วันที่6 ผมก็ไปที่ร้าน นั่งคนเดียวอีกตามเคย ผมบอกกับตัวเองว่า วันนี้เเหละต้องขอเบอโทรศัพท์ของเธอให้ได้ แล้วผมก็ทำสำเร็จ คืนนั้นผมรอเธอเลิกงานตี2
เเล้วผมก็ขับรถกลับบ้าน ผมตื่นเต้นมาก ที่จะได้คุยกับเธอ พอผมโทรไป เธอไม่รับ เเล้วก็ปิดเครื่อง ผมเลยคิดว่าเขาคงเหนื่อย เเละคิดว่าตอนเช้าผมจะโทร ไปหาเธอใหม่ วันต่อมาผมกฌโทรไปหาเธอ เเละได้คุยกัน เวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ ของเราก็ เริ่มพัฒนาขึ้น เป็นแฟน ผมพาเธอไปเที่ยว ตามที่ต่างๆ
ซึ่งถึงเวลาที่เธอทำงานตอนกลางคืน ผมก็ไปนั่งเฝ้าเธอที่ร้านทั้งคืน ทุกวัน บางคืนผมไม่มีเงิน ผมก็ไปจอดมอไซร์รอเธอ มองเธอจากไกลๆ รอเธอเลิกงานตอนตี2เพื่อที่จะไปส่งเธอที่ห้อง ผมทำอย่างงั้นมาประมาน2-3เดือน ระหว่าง2-3เดือนนั่น ก็มีบ่อยครั้งที่ผมก็ช้ำใจ เธอปฎิเสธที่จะให้ผมขับรถไปส่งที่ห้อง โดยการโทรมา บอกว่าให้กลับไปก่อน เดี๋ยวมีคนไปส่ง ไม่ต้องเป็นห่วงดูแลตัวเองได้ ซึ่งผม ยังไม่เคยมีอะไรกับเธอนะครับห้องของเขาผมก็ยังไม่เคยเข้า ได้เเต่ยืนส่งเธอหน้าตึก(จริงๆก็อยากเข้าไปค้างมั้งเเหละ555) แต่ผมให้เกรียติเธอ ผ่านไป2-3วัน ที่ทำงานเรียกผมเข้าไปรายงานตัว ซึ่งผมได้งานที่ชอบ เป็นพนักงานดับเพลิง ของเทศบาลหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยชื่อ) ผมคิดว่างานที่ได้มันมั่นคงเเล้ว เลยบอกเธอว่า ให้เธอมาอยู่กับผม เเล้วเลิกทำงานเเบบนั้นได้ไหม เดี๋ยวค่อยๆ หางานใหม่เอา เธอบอกว่า ขอเอาไปคิดสักพัก เเละเวลาผ่านไปเธอก็ตัดสินใน ออกจากงาน มาอยู่กินกับผม
อ่ะตอนนั้อยู่ด้วยกันเเล้ว!!!!!! ปีแรกเธออยู่กับผม ทางบ้านผมก็ไม่โอเคเท่าไหร่ เพราะที่บ้านผมรู้ว่าผมออกไปหาเธอทุกคืน เเละรู้ว่าเธอทำงานร้านอาหาร
ซึ่งคนเเก่ที่บ้าน ค่อนข้างจะไม่เห็นด้วย เเต่ผมก็บอกกับพ่อเเละเเม่ว่า ผมรักเธอไปเเล้ว เเม่กับพ่อผมเข้าใจ พอผมอยู่กับเเฟน ผมก็ย้ายออกจากบ้านมาอยู่หอพักของเทศบาล ที่เขาจัดไว้ให้ พนักงานดับเพลิง ปีแรกก็เเฮปปี้ดี เธอได้งาน เป็นพนักงานทำเอกสาร ของบริษัทรถมอไซร์ แห่งหนึ่ง ผมกับเขาก็อยู่กินกับมา มีเรื่องทะเลอะกันบ้าง ส่วนมากจะเป็นเรื่อง ที่เธอ สร้างเฟสบุคอีกหลายๆเฟส ไปคุยกับเเฟนเก่าบ้าง คนใหม่บ้าง ถามว่าผมโกรธเธอไหม ผมโกรธมาก เเต่ะเพราะความรัก ผมก็ให้อภัยเธอได้ จนมาเข้าปีที่3 ตอนนั้น เขาย้ายงานไปทำงานโรงงาน พลากสติกแห่งหนึ่ง ผมก็ไม่ได้เอะใจ เขามีผู้ชายคนนึง ที่โรงงาน คุยกับเขาทุกวัน มีอยู่ครั้งนึง ผู้ชายคนนั้นโทรมาเบอของเธอ ผมเลยถามว่า เขาโทรมาทำไม แฟนผมบอกว่า เขาโทรมาเรื่องซองผ้าป่า ว่าฝากให้เพื่อนที่ทำงานเก็บไว้ให้เเล้วนะ ผมเลยเเกล้งพูดประชดไป แต่ผมไม่ได้คิดอะไรนะครับ ผมพูดว่า กิ๊กหรือเปล่า เเฟนผมตอบกลับมาว่า
ไอ้เนี้ยอะนะ มันสกปรกจะตาย ตีนก็เหม็น น้ำก็ไม่ค่อยอาบ ผมก็เลยไม่ได้สนใจอะไร จนเวลาผ่านไป พี่ชายที่ผมรักคนนึงได้เกิดเสียชีวิต ผมตัดสินใจบวชให้พี่ชายผม เป็นเวลา15วัน ในขณะที่ผมบวช เเม่ผมบอกว่า ตอนที่ผมบวช ให้เเฟนผม มาอยู่บ้านเเม่ก่อน พระจะได้ไม่ต้องมีห่วง ผมเลยตกลงกับเเม่ไป ทุกวันตอนเช้าผมจะเดินมาบิณฑบาตร หน้าบ้านทุกวัน เธอก็รอใส่บาตรทุกวันกับครอบครัวผม เเล้วเธอก็ไปทำงาน ที่โรงงานพลาสติก ทุกวัน เวลาผ่านไป จนผมสึกออกมา ได้1เดือน ผมก็จับได้ว่าเธอ สร้างเฟสอีกเฟสนึงมาคุยกับผู้ชายคนนั้น และคนอื่นอีกมากมาย แต่คนอื่นผมไม่สนใจ ผมสนใจตรงที่ อ่าวดันมีไอ้คนที่ฝากซองผ้าป่าไว้ด้วย ผมคุยกับเธอเเล้วเค้นให้เธอตอบ จนเธอยอมรับว่า มีอะไรด้วยกันครั้งนึงไม่ได้ใส่ถุงยาง ตอนนั้นผมบวชอยู่ที่วัน ผมเลยถามว่าเเล้วไปทำยังไง ถึงมีอะไร กับเขา เเฟนผมบอกว่า เอาค่าหวยไปให้ มันถูกหวย เอาไปให้ตอนเที่ยง ซึ่งวันนั้น ไอ้นั้นมันได้ลาออกจากที่ทำงานเมื่อเช้า ถามเเฟนต่อว่าเเล้วทำไมเอาไปให้เขาที่ห้อง ไปนัดให้มารับหน้า โรงงาน เเฟนก็เงียบ ผมก็ทะเลอะกับเธอแต่เป็นเพราะความรักมันชนะความโกรธ สุดท้ายก็สัญญากันว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก เวลาผ่านไปเข้าปีที่4 ผมสังเกตุว่าเเฟนเริ่มเเต่งตัวไปโรงงานสวยมาก ผิดสังเกตุ!! ผมเลยเเกล้งถามเเฟนไปว่า มีกิ๊กหรือเปล่า ตอนที่ผมถามเเฟนทุกครั้งผมจะใช้น้ำเสียง ตลกๆ ขำๆ เเต่เเฟนผม ด่าผมเป็นฟืนเป็นไฟผมก็งง จนในที่สุดผมลองเอาเบอของเธอ ไปเช็ค ในศูนย์โทรศัพท์ ว่าโทรเข้าโทรออก มีเบอไหนบ้าง เเละเเล้วผมก็เจอเบอนึง ที่โทรหาทุกวัน เเต่เธอลบออกจากเครื่อง ผมเลยเพิ่มรายเบอโทรนั้นเข้าไปในเครื่องผม เเล้วผมก็ประหลาดใจ ว่าคนที่ขึ้นในlineเบอร์นั้นเป็นรูปของเเฟนพี่คนนึงที่เเฟนผมทำงานอยู่ข้างๆกัน ผมกลับมาคิดว่าทำไมต้องโ?รคุยกันทุกวันวันล่ะหลายนาที เเล้วลบเบอทิ้ง ผมเลยโทรไปถามเเฟนว่า โทรคุยกับเเฟนเขาทำไม ไม่งั้นผมจะไปบอกพี่เขาว่าเเฟนผมไปคุยกับผัวเขา ผมเค้นไปเค้นมาได้ความมาว่า มีอะไรด้วยกันมาตลอด ระยะเวลา1ปี ผมก็ทำงานอยู่ที่ดับเพลิง ตกเย็นเลิกงานมาก็ อยู่ด้วยกันทุกวัน สอบถามเธอว่าไปมีอะไรกันได้ยังไง เธอบอกพักกลางวัน ไปที่โรงเเรม โอ้วโห มีความ มานะ มาก ผมทนไม่ได้ เลยขับรถไปร้องให้ให้พี่ผู้หญิงคนนั้นได้รู้ เเล้วเเฟนผมก็ กราบเท้าพี่ผู้หญิงคนนั้นไป1ครั้ง ผมเสียใจมาก กับสิ่งที่ผมเจอในครั้งนั้น แต่เป็นเพราะความรักมันชนะทุกสิ่งจริงๆ สุดท้ายผมก็ให้อภัยเธอ จนถึงวันนี้ เวลาผ่านไป3เดือนเเล้วผมก็ยังไม่ลืมภาพในวันนั้น ตอนนี้ ผมขายรถ เซ้งร้านก๋วยเตี๋ยวให้เธอขาย ส่วนตัวผมก็ทำงานดับเพลิงที่เดิม
ตอนนี้ เงินทองเริ่มมีเก็บ มีส่งให้เธอที่บ้าน ซื้อทอง ซื้อเเหวนให้เธอใส่ เอาง่ายๆ ใช้ชีวิตสบายมาก แต่สิ่งที่ผมกลัว ผมกลัวเธอจะทำอีกเป็นครั้งที่3
แต่ผมบอกเธอเเล้วว่าถ้ามีครั้งที่3ผมจะเลิกกับเธอจริงๆ เพื่อนๆ พี่ๆคนไหน ให้คำเเนะนำ หรือยังไงบอกผมทีนะครับ ผมไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่กับใครอีกเเล้ว อายุก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ขอบคุณครับ!!!!
กลัวแฟนมีชู้คนที่3จังเลยครับ
ครั้งเเรกที่ผมเจอเธอ ผมก็ตกหลุมรักเธอเข้าอย่างเต็มเปา ตอนนั้นผมเพิ่งจะปลดจากทหารมาได้สดๆร้อนๆ พอดีตอนนั้นโสดสนิท เลยชอบออกไปนั่งชิวๆ
ที่ร้านเหล้า แถวบ้าน เเละเเล้ว ผมก็เจอเธอ เธอเป็นเด็กเสริพอยู่ในร้านนั้นครับ ผมรู้สึกชอบเธอตั่งเเต่แรกเห็น เวลาผ่านไป ผมก็ยังไม่กล้าที่จะ คุยกับเธอ
ผ่านไปได้4-5วัน ซึ่งผมไปร้านทุกวัน เเละไปนั่งคนเดียว เพื่อที่จะได้นั่งมองเธอ จนวันที่5 ผมก็ทักเธอเเล้วซื้อดอกกุหลาบให้เธอ1ดอก แล้วผมก็กลับบ้าน
วันที่6 ผมก็ไปที่ร้าน นั่งคนเดียวอีกตามเคย ผมบอกกับตัวเองว่า วันนี้เเหละต้องขอเบอโทรศัพท์ของเธอให้ได้ แล้วผมก็ทำสำเร็จ คืนนั้นผมรอเธอเลิกงานตี2
เเล้วผมก็ขับรถกลับบ้าน ผมตื่นเต้นมาก ที่จะได้คุยกับเธอ พอผมโทรไป เธอไม่รับ เเล้วก็ปิดเครื่อง ผมเลยคิดว่าเขาคงเหนื่อย เเละคิดว่าตอนเช้าผมจะโทร ไปหาเธอใหม่ วันต่อมาผมกฌโทรไปหาเธอ เเละได้คุยกัน เวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ ของเราก็ เริ่มพัฒนาขึ้น เป็นแฟน ผมพาเธอไปเที่ยว ตามที่ต่างๆ
ซึ่งถึงเวลาที่เธอทำงานตอนกลางคืน ผมก็ไปนั่งเฝ้าเธอที่ร้านทั้งคืน ทุกวัน บางคืนผมไม่มีเงิน ผมก็ไปจอดมอไซร์รอเธอ มองเธอจากไกลๆ รอเธอเลิกงานตอนตี2เพื่อที่จะไปส่งเธอที่ห้อง ผมทำอย่างงั้นมาประมาน2-3เดือน ระหว่าง2-3เดือนนั่น ก็มีบ่อยครั้งที่ผมก็ช้ำใจ เธอปฎิเสธที่จะให้ผมขับรถไปส่งที่ห้อง โดยการโทรมา บอกว่าให้กลับไปก่อน เดี๋ยวมีคนไปส่ง ไม่ต้องเป็นห่วงดูแลตัวเองได้ ซึ่งผม ยังไม่เคยมีอะไรกับเธอนะครับห้องของเขาผมก็ยังไม่เคยเข้า ได้เเต่ยืนส่งเธอหน้าตึก(จริงๆก็อยากเข้าไปค้างมั้งเเหละ555) แต่ผมให้เกรียติเธอ ผ่านไป2-3วัน ที่ทำงานเรียกผมเข้าไปรายงานตัว ซึ่งผมได้งานที่ชอบ เป็นพนักงานดับเพลิง ของเทศบาลหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยชื่อ) ผมคิดว่างานที่ได้มันมั่นคงเเล้ว เลยบอกเธอว่า ให้เธอมาอยู่กับผม เเล้วเลิกทำงานเเบบนั้นได้ไหม เดี๋ยวค่อยๆ หางานใหม่เอา เธอบอกว่า ขอเอาไปคิดสักพัก เเละเวลาผ่านไปเธอก็ตัดสินใน ออกจากงาน มาอยู่กินกับผม
อ่ะตอนนั้อยู่ด้วยกันเเล้ว!!!!!! ปีแรกเธออยู่กับผม ทางบ้านผมก็ไม่โอเคเท่าไหร่ เพราะที่บ้านผมรู้ว่าผมออกไปหาเธอทุกคืน เเละรู้ว่าเธอทำงานร้านอาหาร
ซึ่งคนเเก่ที่บ้าน ค่อนข้างจะไม่เห็นด้วย เเต่ผมก็บอกกับพ่อเเละเเม่ว่า ผมรักเธอไปเเล้ว เเม่กับพ่อผมเข้าใจ พอผมอยู่กับเเฟน ผมก็ย้ายออกจากบ้านมาอยู่หอพักของเทศบาล ที่เขาจัดไว้ให้ พนักงานดับเพลิง ปีแรกก็เเฮปปี้ดี เธอได้งาน เป็นพนักงานทำเอกสาร ของบริษัทรถมอไซร์ แห่งหนึ่ง ผมกับเขาก็อยู่กินกับมา มีเรื่องทะเลอะกันบ้าง ส่วนมากจะเป็นเรื่อง ที่เธอ สร้างเฟสบุคอีกหลายๆเฟส ไปคุยกับเเฟนเก่าบ้าง คนใหม่บ้าง ถามว่าผมโกรธเธอไหม ผมโกรธมาก เเต่ะเพราะความรัก ผมก็ให้อภัยเธอได้ จนมาเข้าปีที่3 ตอนนั้น เขาย้ายงานไปทำงานโรงงาน พลากสติกแห่งหนึ่ง ผมก็ไม่ได้เอะใจ เขามีผู้ชายคนนึง ที่โรงงาน คุยกับเขาทุกวัน มีอยู่ครั้งนึง ผู้ชายคนนั้นโทรมาเบอของเธอ ผมเลยถามว่า เขาโทรมาทำไม แฟนผมบอกว่า เขาโทรมาเรื่องซองผ้าป่า ว่าฝากให้เพื่อนที่ทำงานเก็บไว้ให้เเล้วนะ ผมเลยเเกล้งพูดประชดไป แต่ผมไม่ได้คิดอะไรนะครับ ผมพูดว่า กิ๊กหรือเปล่า เเฟนผมตอบกลับมาว่า
ไอ้เนี้ยอะนะ มันสกปรกจะตาย ตีนก็เหม็น น้ำก็ไม่ค่อยอาบ ผมก็เลยไม่ได้สนใจอะไร จนเวลาผ่านไป พี่ชายที่ผมรักคนนึงได้เกิดเสียชีวิต ผมตัดสินใจบวชให้พี่ชายผม เป็นเวลา15วัน ในขณะที่ผมบวช เเม่ผมบอกว่า ตอนที่ผมบวช ให้เเฟนผม มาอยู่บ้านเเม่ก่อน พระจะได้ไม่ต้องมีห่วง ผมเลยตกลงกับเเม่ไป ทุกวันตอนเช้าผมจะเดินมาบิณฑบาตร หน้าบ้านทุกวัน เธอก็รอใส่บาตรทุกวันกับครอบครัวผม เเล้วเธอก็ไปทำงาน ที่โรงงานพลาสติก ทุกวัน เวลาผ่านไป จนผมสึกออกมา ได้1เดือน ผมก็จับได้ว่าเธอ สร้างเฟสอีกเฟสนึงมาคุยกับผู้ชายคนนั้น และคนอื่นอีกมากมาย แต่คนอื่นผมไม่สนใจ ผมสนใจตรงที่ อ่าวดันมีไอ้คนที่ฝากซองผ้าป่าไว้ด้วย ผมคุยกับเธอเเล้วเค้นให้เธอตอบ จนเธอยอมรับว่า มีอะไรด้วยกันครั้งนึงไม่ได้ใส่ถุงยาง ตอนนั้นผมบวชอยู่ที่วัน ผมเลยถามว่าเเล้วไปทำยังไง ถึงมีอะไร กับเขา เเฟนผมบอกว่า เอาค่าหวยไปให้ มันถูกหวย เอาไปให้ตอนเที่ยง ซึ่งวันนั้น ไอ้นั้นมันได้ลาออกจากที่ทำงานเมื่อเช้า ถามเเฟนต่อว่าเเล้วทำไมเอาไปให้เขาที่ห้อง ไปนัดให้มารับหน้า โรงงาน เเฟนก็เงียบ ผมก็ทะเลอะกับเธอแต่เป็นเพราะความรักมันชนะความโกรธ สุดท้ายก็สัญญากันว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก เวลาผ่านไปเข้าปีที่4 ผมสังเกตุว่าเเฟนเริ่มเเต่งตัวไปโรงงานสวยมาก ผิดสังเกตุ!! ผมเลยเเกล้งถามเเฟนไปว่า มีกิ๊กหรือเปล่า ตอนที่ผมถามเเฟนทุกครั้งผมจะใช้น้ำเสียง ตลกๆ ขำๆ เเต่เเฟนผม ด่าผมเป็นฟืนเป็นไฟผมก็งง จนในที่สุดผมลองเอาเบอของเธอ ไปเช็ค ในศูนย์โทรศัพท์ ว่าโทรเข้าโทรออก มีเบอไหนบ้าง เเละเเล้วผมก็เจอเบอนึง ที่โทรหาทุกวัน เเต่เธอลบออกจากเครื่อง ผมเลยเพิ่มรายเบอโทรนั้นเข้าไปในเครื่องผม เเล้วผมก็ประหลาดใจ ว่าคนที่ขึ้นในlineเบอร์นั้นเป็นรูปของเเฟนพี่คนนึงที่เเฟนผมทำงานอยู่ข้างๆกัน ผมกลับมาคิดว่าทำไมต้องโ?รคุยกันทุกวันวันล่ะหลายนาที เเล้วลบเบอทิ้ง ผมเลยโทรไปถามเเฟนว่า โทรคุยกับเเฟนเขาทำไม ไม่งั้นผมจะไปบอกพี่เขาว่าเเฟนผมไปคุยกับผัวเขา ผมเค้นไปเค้นมาได้ความมาว่า มีอะไรด้วยกันมาตลอด ระยะเวลา1ปี ผมก็ทำงานอยู่ที่ดับเพลิง ตกเย็นเลิกงานมาก็ อยู่ด้วยกันทุกวัน สอบถามเธอว่าไปมีอะไรกันได้ยังไง เธอบอกพักกลางวัน ไปที่โรงเเรม โอ้วโห มีความ มานะ มาก ผมทนไม่ได้ เลยขับรถไปร้องให้ให้พี่ผู้หญิงคนนั้นได้รู้ เเล้วเเฟนผมก็ กราบเท้าพี่ผู้หญิงคนนั้นไป1ครั้ง ผมเสียใจมาก กับสิ่งที่ผมเจอในครั้งนั้น แต่เป็นเพราะความรักมันชนะทุกสิ่งจริงๆ สุดท้ายผมก็ให้อภัยเธอ จนถึงวันนี้ เวลาผ่านไป3เดือนเเล้วผมก็ยังไม่ลืมภาพในวันนั้น ตอนนี้ ผมขายรถ เซ้งร้านก๋วยเตี๋ยวให้เธอขาย ส่วนตัวผมก็ทำงานดับเพลิงที่เดิม
ตอนนี้ เงินทองเริ่มมีเก็บ มีส่งให้เธอที่บ้าน ซื้อทอง ซื้อเเหวนให้เธอใส่ เอาง่ายๆ ใช้ชีวิตสบายมาก แต่สิ่งที่ผมกลัว ผมกลัวเธอจะทำอีกเป็นครั้งที่3
แต่ผมบอกเธอเเล้วว่าถ้ามีครั้งที่3ผมจะเลิกกับเธอจริงๆ เพื่อนๆ พี่ๆคนไหน ให้คำเเนะนำ หรือยังไงบอกผมทีนะครับ ผมไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่กับใครอีกเเล้ว อายุก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ ขอบคุณครับ!!!!