ผมมีเรื่องเดือดร้อนใจมาปรึกษาครับ

เรื่องคือ...แม่ผมทำธุรกิจจำนอง ฝากขาย ยกตัวอย่างลูกหนี้รายหนึ่งมาจำนองบ้าน พอครบกำหนดไม่มีเงินมาไถ่ถอน ซึ่งบ้านนั้นเป็นของผมถูกต้องตามกฎหมายโดยสมบูรณ์แล้ว อีลูกหนี้ก็มาร้องห่มร้องไห้ขอความเห็นใจ ซึ่งแม่ผมก็ยอมขายคืนให้ในราคาที่มาฝากขาย ผมถามแม่ว่าทำไมถึงขายเขาราคานั้น ที่เราทำอยู่นี้คือเราต้องการกำไรไม่ใช่หรอ แม่พูดว่า.. ตาเคยสอนแม่ว่าธุรกิจพวกนี้เป็นบาป เราได้เงินเขามา เราเอาเงินไปทำบุญ เขาหน่ะได้บุญเพราะเป็นเงินเขา แล้วแม่ก็สงสารเขา ลูกลองนึกเป็นเราบ้างสิ ผมเลยถามแม่ว่า.. แล้วแม่จะทำธุรกิจนี้ตั้งแต่แรกทำไม เราเก็บดอกเค้าร้อยละ 2 เองนะ มันถูกมากไปนะที่จริงอ่ะ มันคือการช่วยเขาแล้ว แล้วเขาเอาเงินเราไป แล้วไม่มีเงินมาไถ่นี่เขาผิดสัญญาถูกมั้ย ของมันก็ต้องเป็นของเราดิ เราเปิดโรงทานหรอแม่ สุดท้ายก็ทะเลาะกันครับ

สิ่งที่ผมเดือดร้อนใจคือ.. ผมอยากได้เงินเขามาทำให้ชีวิตในครอบครัวมันดีขึ้น เงินเดือนรวมกันทั้งบ้านมันใช้จ่ายเดือนชนเดือน คือมีข้าวกินอิ่ม ไม่ได้อดอยากอะไร แต่สภาพเงินไม่คล่อง ไม่มีเงินใช้จ่ายความสุข ครอบครัวไม่เคยได้ไปเที่ยวพักค้างแรมต่างจังหวัดเลยยยยยย ละก็นานมากๆๆกว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศไปกินอาหารนอกบ้านกัน ประหยัดทุกอย่างเพื่อที่จะให้เหลือเงินเก็บเป็นทุนปล่อยกู้รายอื่นๆอีก บางเจ้าก็ดีไม่มีปัญหา บางเจ้าก็มีดราม่า ขอผ่อนผัน ดอกก็ได้ไม่ครบ เป็นท่านสมาชิกpantip จะเลือกเป็นคนดีหรือคนบาปหล่ะครับ