รักคนที่เค้าไม่สามารถรักเราได้ การถอยออกมาคือดีที่สุดแล้วใช่มั๊ยคะ

สวัสดีค่ะ

เมื่อประมาณเดือนตุลา'59 มีผช.คนนึงทักไลน์มาหาเรา คนๆนี้เราเจอเค้าทุกวัน เราขอแทนชื่อเค้าว่า " พี่T "เพราะดิลงานด้วยกันมานานแล้ว อยู่ๆเค้าทักมาเพื่อที่จะขอคุยกับเรา ตอนนั้นเรายอมรับว่าเหงา อยากมีใครสักคน เราเลยตกลงคบกับเค้า

เราคุยกันทุกวัน การทำงานก็เหมือนเดิม จนอยู่มาวันนึงในเดือนพฤศจิกา'59 เจ้านายเราบอกว่าจะไปงานแต่งวันเสาร์นี้จะไปด้วยกันมั๊ย เราเลยถามเจ้านายว่างานแต่งใครคะ เค้าบอกว่า " พี่T จะแต่งงาน " ตอนนั้นเราอื้อไปหมด ทำอะไรไม่ถูก พอตกเย็นวันนั้น เราเลยถามเค้าว่า พี่มีอะไรจะบอกหนู ในวันนั้นเค้าก็ยังไม่บอก เค้ามาบอกเราวันพฤหัส ซึ่งก่อนหน้าที่เค้าจะแต่งงานแค่2วัน เค้าบอกว่า ถ้าเค้าแต่งงานแล้วเค้ายังจะขอคบกับเราอยู่ ที่เค้าแต่งงานเพราะแฟนเค้าท้อง ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกจริงๆ เราชอบเค้านะ ชอบมาก อยากตัดใจซะตอนนั้นเลย แต่เค้าบอกว่าจะไม่มีปัญหาตามมาแน่นอน และเราก็ตกลงคบกับเค้าต่อ ทั้งๆที่รู้ว่าเค้ากำลังจะมีลูก

เราคบกับเค้ามาเรื่อยๆ ออกไปเจอกันเดือนละครั้ง-2ครั้ง เรายอมรับว่ามีเซ็กส์กับเค้า เรามีความสุขและเรารักเค้า เราไม่เคยพูดถึงเรื่องครอบครัวของเค้า เค้าก็ไม่เคยพูดถึงเหมือนกัน จนวันที่ลูกของแฟนเค้าคลอด เดือนเมษา'60 เราก็กลับมามองที่ตัวเอง ว่า "เราสามารถทำร้ายเด็กคนๆนึงได้หรอ เราจะพรากพ่อของเด็กคนนั้นมาจริงๆหรอ" เราเลยคิดจะถอยออกมา แต่มันทำยากมากๆนะ เรารักเค้าไปแล้ว เราให้ตัวและหัวใจเค้าไปแล้ว

พอถึงเดือนมิถุนา'60 ระยะห่างของเรากับเค้ามันเริ่มห่างมาเรื่อยๆแล้ว แต่เราก็เจอเรื่องเลวร้ายกับตัวเอง เราตกเลือด แท้งลูก หมอฉีดยากันแท้งแล้วแต่ก็ยื้อลูกไว้ไม่ได้ (เราไม่รู้ตัวเลยว่าท้อง เพราะประจำเดือนเรามาผิดปกติตั้งแต่แรกๆอยู่แล้ว เราไม่ได้เอะใจอะไรเลย) ซึ่งเราไม่ได้บอกเค้า เราไปหาหมอเองจ่ายค่ารักษาพยาบาลเองหมด และมีเพื่อนเราคนนึงที่รู้มันบอกว่าให้ไปบอกเค้าเรื่องที่แท้ง อย่างน้อยเค้าเป็นพ่อเค้าควรจะได้รับรู้บ้าง

เราเก็บความลับมาจนเดือนกรกฎา'60 วันนี้เราตัดสินใจแล้วว่าจะบอกเค้า แต่เค้าไม่มีปฏิกิริยาอะไร เค้าไม่ถามเราสักคำว่า เราโอเคมั๊ย เจ็บตรงไหนมั๊ย หรือเป็นอะไรรึป่าว  ตอนนั้นเราก็เสียใจนะที่เค้าไม่รู้สึกอะไร ตอนที่เราแท้งเราเสียใจมากๆเหมือนเราฆ่าคนๆนึง เราเครียด จิตตก เราต้องขอให้หมอจ่ายยาคลายเครียดเรานอนไม่ได้จริงๆคือถ้าไม่เป็นเราไม่มีใครเข้าใจหรอกว่ามันทรมานแค่ไหน เราไปหาหมอทุกครั้งเพื่อตรวจค่าฮอร์โมน หมอจะถามทุกครั้งว่าพ่อเด็กไม่มาด้วยหรอ ซึ่งเราอายมาก

เราตัดสินใจเดินออกมาแต่เค้าก็ไม่ปล่อยเราไป เค้ายังติดต่อ เรายังเจอกันเพราะต้องดีลงานกัน เราตัดสินใจลาออกแต่เจ้านายก็ไม่อนุมัติ มันจึงยากที่เราจะเลิกกับเค้าแบบจริงจัง

จนมาเดือนสิงหา'60 เหตุการณ์เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ แฟนเค้าจับได้ว่าพี่Tคบกับเรา เราบอกว่าเราจะยอมถอย แต่ให้ฝ่ายชายช่วยรับผิดชอบการกระทำได้มั๊ย ช่วยแสดงจิตสำนึกความเป็นพ่อบ้างก็ได้
แฟนของพี่T บอกเราว่า "ฝ่ายชายเค้ายังไม่มั่นใจเลย ว่าที่เราท้อง ท้องกับเค้ารึป่าว อาจจะไปท้องกับคนอื่นก็ได้ จะให้รับผิดชอบเรื่องอะไร" และตัวพี่Tเอง บอกเราว่า "ให้เราไปตรวจDNA" ซึ่งเราไม่มีลูกแล้วไงมันจะตรวจอะไรได้
ในหัวเราตอนนั้นแบบ คนที่กูรักพูดแบบนี้เลยหรอ  เราเลยบอกไปว่า "โอเค ไม่รับผิดชอบก็ไม่เป็นไร เราถอยเอง" วันนั้นคุยกันจบแล้ว
..แต่ มันยังไม่จบ แฟนของพี่T ยังขอหลักฐานมายืนยันว่าเราท้องจริง แต่เราไม่ให้ เพราะเค้าบอกแล้วนี่ว่าไม่รับผิดชอบ เรื่องที่คุยกันมันจบไปตั้งแต่วันก่อนแล้ว พอเราไม่ให้ ก็บอกว่าเราโกหกเรื่องท้อง หาว่าเราจะไปจับผช.ของเค้า เราบอกว่า "คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ วันก่อน ทุกบอกให้เราถอย เราก็ถอย เรานึกว่าเรื่องมันจบไปแล้ว คุณมารื้อฟื้นทำไม คุณทำตัวให้เหมือนกับที่พูดบ้างนะคะ"

แล้วเค้าก็ยังบอกอีกนะว่าเราท้องกับคนอื่น  เราเลยสาบานไปว่า "ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเราเคยมีเซ็กส์กับผู้ชายแค่2คน คือ แฟนเก่า และ พี่T ถ้าเรามีอะไรกับคนอื่นนอกเหนือจากคน2คนนี้ ขอให้เราโดนรถชนตายภายใน3วัน"
..วันที่เราตั้งกระทู้นี้ เข้าวันที่ 2 แล้ว และเรายังไม่ตาย

ผู้ชายแบบนี้มัน.........
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่