คือเราพักกับเพื่อน2คนในห้องค่ะ คืออยากจะบอกว่าเพื่อนเราตอนแรกที่เจอมัธยมเป็นเด็กเรียนมากค่ะ ในสายตาที่เจอ แต่อยู่คนละห้องนะคะ แต่ดูแบกเป้หนักมาก พอเข้ามามหาลัย ปี1เราก็พักหอในกันแหละค่ะ แต่คนละห้องกัน เราก็จะมารอนด้วยกันบ่อย เวลารูมเมทแต่ละคนกลับบ้าน แต่นางก็ยังไม่มีแฟนนะคะ พอจะขึ้นปี2เราก็ตกลงย้ายออกมาอยู่หอนอกด้วยกัน แต่นางก็ไม่มีรถมอไซขับไปเรียนหรอกนะคะ ต้องขับรถสลับกับเราไปเรียนประจำ แล้วเพื่อนเราก็มีแฟนค่ะ พอเข้าหอตอนแรกเรากับเพื่อนก็พึ่งรู้ว่าเป็นหอหญิง เพื่อนเราก็คิดมากใหญ่เลยว่าผู้ชายเข้าได้ไหม เราเลยไม่คิดไรมากหรอกเลยถามแม่บ้านให้ แม่บ้านก้บอกว่าได้ แล้ว  เพื่อนเราก็พาแฟนมาเดือนละครั้ง ครั้งละ4-5-6วัน คือแฟนของเพื่อนเราเรียนคนละจังหวัดกัน  แต่เวลาทะเลาะกันแฟนก็ชอบขึ้นรถมาง้อแล้วก็มานอนที่ห้องเรากับเพื่อนเรา ประจำ แต่เพื่อนเราก้บอกเรานะคะ ว่าแฟนมานะวันนี้ แล้วเราก้ว่าอ่าได้ ไม่เป็นไร แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้ว เรา ึดอัดมากค่ะ มาได้นะคะ แต่มานานไป จนเราทำอะไรดีเกรงใจ แล้วคือเพื่อนเราก้ไม่มีรถ มาหากัน ก้ใช้รถเราไปนุ้นนี่นั่น แบบไม่นึกถึงเจ้าของรถ บางที ออกไปทั้งวันจนไม่คิดว่าเราจะไปกินข้าวบ้างหรอ คือเราเป้นครหวงรถเรามากนะคะ แต่ไม่กล้าพุด รถเราพึ่งซื้อมาใหม่ ไม่เคยขับไปขูดขีด  เวลาเราเจอรอดขูดขีดรถเราเราก็โกรธนะ แต่ไม่กล้าที่จะพูด แล้วเวลาแฟนมา ก้ต้องไปรับทราบ บขส เวลากลับก็ไปส่ง ที่ บขส. เราเลยนึก ตอนเรากลับบ้านเราไม่อยากให้ไปส่งหรอก เรานั่งรถสายไป บขส เวลากลับเราก็นั่งรถสายกลับมาหอ เราเลยรู้สึกว่ามันใช่รถเราไหม ตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากให้ใช้เลย เนี่ยยคิดจะใช้รถเราจนจบปี4เลยหรอ แล้วไอ้เรื่องแฟนเนี่ย เราว่าควรเพลาๆลงบ้าง เราอึดอัดควรทำตัวยังไงค่ะ ?