1. คุณสมบัติตรงตามประกันคุณภาพการศึกษาเช่นบางภาควิชาอยากได้คนจบตรงทั้ง 3 ใบ บางภาคไม่จำเป็น
2. เส้นสายและการเมืองภายใน (เรียกให้ซอฟท์คือตกลงภายในล่วงหน้า) ถ้าทำให้โดน "ล๊อคตัว" ไว้เพื่อให้เปิดรับสมัครเพื่อคุณได้ก็โอกาสสูงเว้นแต่คุณจะดีกว่าคนที่เขาล๊อคตัวไว้จริง ๆ และคณะที่สมัครล๊อบบี้ไม่แข็งแกร่งมาก
3. ถ้าไม่เลือกมหาลัยว่าต้องชื่อดัง อยู่ในกทม. และรับเงินเดือนระดับ 20k/เดือนได้ ตัวเลือกก็มีกว้างขึ้น มหาลัยราชภัฏบางที่ยังขาดบุคลากรแต่มหาลัยรัฐแย่งกันสมัคร ยกเว้นสาขาขาดแคลนคนเรียนเช่นคนที่จบเอกวิดวะคอมเพื่อมาเป็นอ.ในไทยถึงขนาดต้องรับวิดวะไฟฟ้าไปสอนแทน
4. อายุ 30-35 กว่ากำลังดี 40 ขึ้นจะลำบาก
5. เพื่อนที่เป็นอ.มหาลัยรัฐชื่อดังเคยบอกว่า "เราไม่ต้องการคนเก่ง เราต้องการคนดีมีคุณธรรมที่เข้ากับเราได้" ก็แล้วแต่การตีความ
จากที่ฟังเพื่อนมาคือมีคนส่ง CV/resume ไปหาหัวหน้าภาควิชาหรือคณบดีหรือไม่ก็ผ่านอ.ในคณะแนะนำ ถ้าเขาสนใจอยากได้ตัวคุณเขาจะเปิดรับสมัครเองและปิดรับสมัครไวมากชนิดไม่ใช่คนในหรือคนตามข่าวตลอดแทบไม่มีโอกาสเตรียมตัวทัน เปิดรับสมัครกับสัมภาษณ์เป็นพิธีเพราะมีล๊อคตัวไว้แล้วค่อยเปิด จะรับสมัครได้ต้องมีขั้นตอนวุ่นวายโดยเฉพาะมหาลัยรัฐ เขาถึงต้องมั่นใจว่ามีคนที่เขาพอจะรับได้มาสมัครไม่งั้นตำแหน่งบรรจุที่ขอไปก็เสียเปล่า  บางครั้งคนกำลังเรียนโทไม่มีเปเปอร์กลับชนะคนจบเอกมีเปเปอร์แล้ว จะพลิกโผจริง ๆ คือมีคนดีกว่าคุณมาก ๆ มาสมัครด้วยแล้วเขาล๊อบบี้ไม่ไหว
6. มหาลัยอยากได้คนจบเอกอยู่แล้ว โท 1 หรือ 2 ใบแทบไม่ต่างกันและวุฒิป.เอกมีผลต่อประกันคุณภาพการศึกษา ถ้าจบแค่โทเขาก็ต้องส่งคุณไปลางานเรียนต่อเอกทีหลังให้เสียงบ ถ้าไม่ขาดแคลนตัวเลือกจริง ๆ คนจบเอกย่อมมีโอกาสดีกว่า

วิธีที่น่าจะง่ายที่สุดคือสอบทุนกพ.แล้วกลับมาสอนใช้ทุนที่ไทย