เป็นคนตามหัวข้อคะ ชอบทำหน้าบึ้งๆ อารมณ์ไม่ดีก็ไม่ยิ้มคะ พอได้บ้าหรืออยู่กับเพื่อนฝูงก็เป็นอีกคนคะ บ้าบอคอแตก ทำเพื่อนหัวเราะไปสุดๆ พออยู่คนเดียวก็เฉยๆ ยิ่งอยู่กับแฟน แฟนทำอะไรไม่เข้าตา ก็ด่าเขาคะ เพราะเขาเป็นคนไม่มีระเบียบ ก็จะหาเรื่องด่าได้ทั้งวันเลยคะ ก็งงกับตัวเองมากๆ มีโอกาสได้ย้าย รร เข้าไปวันแรกไม่มีคนคุยด้วยเลยคะ แค่นั่งนิ่งๆทำหน้าเซ็งๆเบื่อๆ แค่นี้เอง พออยู่ไป1ปี เพื่อนๆเริ่มรู้นิสัย เค้าก็ไม่ค่อยกล้ายุ้งเรื่องส่วนตัวคะ ทั้งที่เราก็อยากไห้ถามมากๆ แต่เราก็ชินกับคำแบบ.. เออชั่งมันเถอะ   มีคนมาหาเรื่องเราเยอะนะ หาว่าไปดึงหน้าใส่เค้าบ้าง ทั้งที่เราก็ทำหน้านิ่งๆปกติของเรา ที่สำคัญจะบอกคือ เวลาทะเลาะกับเพื่อนสายตาเราจะไปก่อนอันดับแรก ต่อมาถ้าทนไม่ไหวค่อยด่า แล้วเพื่อนก็จะเงียบและเกลียดทันที เป็นคนอารมณ์ร้อนคะ บุกเดี่ยวมาเยอะเวลาทำอะไรไม่ง้อใคร วันนั้นชวนเพื่อนคนนึ่งไปเซเว่น ประมาณว่าลีลา ยึกยัก มั่วทำอะไรไม่รู้ ลำคาญคะ เดินไปซื้อคนเดียว ต่อมาก็กินข้าวคนเดียว เดินห้างคนเดียว ไปที่ไกลๆคนเดียว ไม่ค่อยง้อเพื่อนๆเท่าไหร่คะ แต่เพื่อนก็อยู่ข้างๆเสมอนะคะ เราก็ประมาณว่ากลัวชวนละเสียเที่ยว ชวนแล้วไม่ไป กลัวเสียเวลาเค้า พ่อแม่เราก็ไม่ค่อยซี้ซ้อเท่าไหร่คะ เป็นคนที่อารมณ์เสียบ่อยมากๆๆ รู้สึกเซ็งกับชีวิตคะ โลกของเราดูน่าลำคาญไปหมดคะ ควรแก้ตรงจุดไหนก่อนดีคะ ถ้ามีลูกยิ่งต้องแก้แบบไหนคะ ปล.ยังไม่มีลูก

#ยืมพันทิปเพื่อนเคยเรียนด้วยกันมาตั้งกระทู้คะ
#อาจจะไม่ได้ตอบคอมเม้นแต่เราจะเข้ามาอ่านนะคะ
#อย่าดราม่านะคะ มาขอความเห็นว่าต้องแก้ยังไงดี